1 Thessalonicher 2
1 Ihr wißt ja selbst, liebe Brüder, daß unser erstmaliges Auftreten bei euch nicht erfolglos gewesen ist;
ஹே ப்⁴ராதர: , யுஷ்மந்மத்⁴யே (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரவேஸோ² நிஷ்ப²லோ ந ஜாத இதி யூயம்’ ஸ்வயம்’ ஜாநீத²|
2 sondern nachdem wir vorher, wie ihr wißt, in Philippi Leiden und Mißhandlungen hatten erdulden müssen, gewannen wir doch in unserm Gott den frohen Mut, die Heilsbotschaft Gottes unter schweren Kämpfen bei euch zu verkündigen.
அபரம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்யதா²ஸ்²ராவி ததா² பூர்வ்வம்’ பி²லிபீநக³ரே க்லிஷ்டா நிந்தி³தாஸ்²ச ஸந்தோ(அ)பி வயம் ஈஸ்²வராத்³ உத்ஸாஹம்’ லப்³த்⁴வா ப³ஹுயத்நேந யுஷ்மாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம் அபோ³த⁴யாம|
3 Denn unsere Predigt erfolgt nicht aus Schwärmerei oder unlauteren Absichten, auch nicht mit Hintergedanken;
யதோ(அ)ஸ்மாகம் ஆதே³ஸோ² ப்⁴ராந்தேரஸு²சிபா⁴வாத்³ வோத்பந்ந: ப்ரவஞ்சநாயுக்தோ வா ந ப⁴வதி|
4 nein, wie wir von Gott gewürdigt worden sind, mit der (Verkündigung der) Heilsbotschaft betraut zu werden, so reden wir nun auch, nicht um Menschen zu gefallen, sondern Gott, der unsere Herzen prüft.
கிந்த்வீஸ்²வரேணாஸ்மாந் பரீக்ஷ்ய விஸ்²வஸநீயாந் மத்த்வா ச யத்³வத் ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாஸு ஸமார்ப்யத தத்³வத்³ வயம்’ மாநவேப்⁴யோ ந ருரோசிஷமாணா: கிந்த்வஸ்மத³ந்த: கரணாநாம்’ பரீக்ஷகாயேஸ்²வராய ருரோசிஷமாணா பா⁴ஷாமஹே|
5 Denn weder sind wir jemals, wie ihr wißt, mit Schmeichelworten umgegangen, noch mit versteckter Gewinnsucht – Gott ist unser Zeuge! –,
வயம்’ கதா³பி ஸ்துதிவாதி³நோ நாப⁴வாமேதி யூயம்’ ஜாநீத² கதா³பி ச²லவஸ்த்ரேண லோப⁴ம்’ நாச்சா²த³யாமேத்யஸ்மிந் ஈஸ்²வர: ஸாக்ஷீ வித்³யதே|
6 auch haben wir nicht Ehre von seiten der Menschen gesucht, weder von euch noch von anderen,
வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதா இவ கௌ³ரவாந்விதா ப⁴விதும் அஸ²க்ஷ்யாம கிந்து யுஷ்மத்த: பரஸ்மாத்³ வா கஸ்மாத³பி மாநவாத்³ கௌ³ரவம்’ ந லிப்ஸமாநா யுஷ்மந்மத்⁴யே ம்ரு’து³பா⁴வா பூ⁴த்வாவர்த்தாமஹி|
7 obgleich wir als Sendboten Christi sehr wohl Anspruch auf Ehren hätten erheben können; vielmehr sind wir unter euch sanft aufgetreten wie eine Amme, die ihre Kinder hegt und pflegt:
யதா² காசிந்மாதா ஸ்வகீயஸி²ஸூ²ந் பாலயதி ததா² வயமபி யுஷ்மாந் காங்க்ஷமாணா
8 so fühlten wir uns in Liebe zu euch hingezogen und hegten den Wunsch, euch nicht nur die Heilsbotschaft Gottes, sondern auch unsere eigenen Seelen darzubringen; denn ihr waret uns lieb geworden.
யுஷ்மப்⁴யம்’ கேவலம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ தந்நஹி கிந்து ஸ்வகீயப்ராணாந் அபி தா³தும்’ மநோபி⁴ரப்⁴யலஷாம, யதோ யூயம் அஸ்மாகம்’ ஸ்நேஹபாத்ராண்யப⁴வத|
9 Ihr erinnert euch doch noch, liebe Brüder, unserer Mühsal und Arbeitslast: während wir Tag und Nacht mit Handarbeit beschäftigt waren, um keinem von euch zur Last zu fallen, haben wir bei euch die Heilsbotschaft Gottes verkündigt.
ஹே ப்⁴ராதர: , அஸ்மாகம்’ ஸ்²ரம: க்லேஸ²ஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴: ஸ்மர்ய்யதே யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி யத்³ பா⁴ரக்³ரஸ்தோ ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ வயம்’ தி³வாநிஸ²ம்’ பரிஸ்²ராம்யந்தோ யுஷ்மந்மத்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³மகோ⁴ஷயாம|
10 Ihr seid unsere Zeugen, und auch Gott ist Zeuge dafür, wie pflichtgetreu, gerecht und untadelig wir uns gegen euch, die ihr gläubig (geworden) waret, verhalten haben,
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸிநோ யுஷ்மாந் ப்ரதி வயம்’ கீத்³ரு’க் பவித்ரத்வயதா²ர்த²த்வநிர்தோ³ஷத்வாசாரிணோ(அ)ப⁴வாமேத்யஸ்மிந் ஈஸ்²வரோ யூயஞ்ச ஸாக்ஷிண ஆத்⁴வே|
11 wie wir – ihr wißt es ja – jeden einzelnen von euch wie ein Vater seine Kinder
அபரஞ்ச யத்³வத் பிதா ஸ்வபா³லகாந் தத்³வத்³ வயம்’ யுஷ்மாகம் ஏகைகம்’ ஜநம் உபதி³ஷ்டவந்த: ஸாந்த்விதவந்தஸ்²ச,
12 ermahnt und euch zugeredet und euch beschworen haben, ihr möchtet würdig des Gottes wandeln, der euch zu seinem Reich und zu seiner Herrlichkeit beruft.
ய ஈஸ்²வர: ஸ்வீயராஜ்யாய விப⁴வாய ச யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் தது³பயுக்தாசரணாய யுஷ்மாந் ப்ரவர்த்திதவந்தஸ்²சேதி யூயம்’ ஜாநீத²|
13 Deshalb sagen wir auch Gott unablässig Dank dafür, daß ihr nach Empfang des von uns gepredigten Gotteswortes es nicht als Menschenwort angenommen habt, sondern als das, was es ja in der Tat ist, als Gottes Wort, das sich nun in euch, seitdem ihr gläubig seid, auch wirksam erweist.
யஸ்மிந் ஸமயே யூயம் அஸ்மாகம்’ முகா²த்³ ஈஸ்²வரேண ப்ரதிஸ்²ருதம்’ வாக்யம் அலப⁴த்⁴வம்’ தஸ்மிந் ஸமயே தத் மாநுஷாணாம்’ வாக்யம்’ ந மத்த்வேஸ்²வரஸ்ய வாக்யம்’ மத்த்வா க்³ரு’ஹீதவந்த இதி காரணாத்³ வயம்’ நிரந்தரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³ம: , யதஸ்தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யம் இதி ஸத்யம்’ விஸ்²வாஸிநாம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே தஸ்ய கு³ண: ப்ரகாஸ²தே ச|
14 Ihr seid ja, liebe Brüder, in die Nachfolge der Gottesgemeinden eingetreten, die im jüdischen Lande in Christus (gegründet) sind; denn auch ihr habt von euren eigenen Volksgenossen die gleichen Leiden erduldet wie jene von den Juden,
ஹே ப்⁴ராதர: , க்²ரீஷ்டாஸ்²ரிதவத்ய ஈஸ்²வரஸ்ய யா: ஸமித்யோ யிஹூதா³தே³ஸே² ஸந்தி யூயம்’ தாஸாம் அநுகாரிணோ(அ)ப⁴வத, தத்³பு⁴க்தா லோகாஸ்²ச யத்³வத்³ யிஹூதி³லோகேப்⁴யஸ்தத்³வத்³ யூயமபி ஸ்வஜாதீயலோகேப்⁴யோ து³: க²ம் அலப⁴த்⁴வம்’|
15 die sogar den Herrn Jesus getötet und die Propheten wie auch uns verfolgt haben. Die besitzen Gottes Wohlgefallen nicht und sind allen Menschen feindselig,
தே யிஹூதீ³யா: ப்ரபு⁴ம்’ யீஸு²ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஹதவந்தோ (அ)ஸ்மாந் தூ³ரீக்ரு’தவந்தஸ்²ச, த ஈஸ்²வராய ந ரோசந்தே ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ விபக்ஷா ப⁴வந்தி ச;
16 weil sie uns daran hindern (wollen), den Heiden zu ihrer Rettung zu predigen, um so nur ja das Maß ihrer Sünden jederzeit voll zu machen. Es ist aber der Zorn über sie hereingebrochen bis zum Äußersten.
அபரம்’ பி⁴ந்நஜாதீயலோகாநாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே ஸுஸம்’வாத³கோ⁴ஷணாத்³ அஸ்மாந் ப்ரதிஷேத⁴ந்தி சேத்த²ம்’ ஸ்வீயபாபாநாம்’ பரிமாணம் உத்தரோத்தரம்’ பூரயந்தி, கிந்து தேஷாம் அந்தகாரீ க்ரோத⁴ஸ்தாந் உபக்ரமதே|
17 Wir aber, liebe Brüder, da wir eine Zeitlang fern von euch verwaist waren – freilich nur (räumlich) dem Angesicht, nicht dem Herzen nach –, haben uns mit lebhaftem Verlangen um so eifriger bemüht, euch Auge in Auge wiederzusehen.
ஹே ப்⁴ராதர: மநஸா நஹி கிந்து வத³நேந கியத்காலம்’ யுஷ்மத்தோ (அ)ஸ்மாகம்’ விச்சே²தே³ ஜாதே வயம்’ யுஷ்மாகம்’ முகா²நி த்³ரஷ்டும் அத்யாகாங்க்ஷயா ப³ஹு யதிதவந்த: |
18 Deshalb hatten wir uns vorgenommen, euch zu besuchen – ich, Paulus, sogar mehr als einmal –, doch der Satan hat uns nicht dazu kommen lassen.
த்³விரேகக்ரு’த்வோ வா யுஷ்மத்ஸமீபக³மநாயாஸ்மாகம்’ விஸே²ஷத: பௌலஸ்ய மமாபி⁴லாஷோ(அ)ப⁴வத் கிந்து ஸ²யதாநோ (அ)ஸ்மாந் நிவாரிதவாந்|
19 Denn wer ist unsere Hoffnung, unsere Freude und unser Ruhmeskranz, wenn nicht auch ihr es seid, vor dem Angesicht unsers Herrn Jesus bei seiner Ankunft?
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ கா ப்ரத்யாஸா² கோ வாநந்த³: கிம்’ வா ஸ்²லாக்⁴யகிரீடம்’? அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாக³மநகாலே தத்ஸம்முக²ஸ்தா² யூயம்’ கிம்’ தந்ந ப⁴விஷ்யத²?
20 Ihr seid ja doch unser Ruhm und unsere Freude!
யூயம் ஏவாஸ்மாகம்’ கௌ³ரவாநந்த³ஸ்வரூபா ப⁴வத²|
