1 Johannes 5
1 Jeder, der da glaubt, daß Jesus der Gottgesalbte ist, der ist aus Gott erzeugt, und jeder, der seinen Vater liebt, liebt auch dessen Kinder.
யீஸு²ரபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதேதி ய: கஸ்²சித்³ விஸ்²வாஸிதி ஸ ஈஸ்²வராத் ஜாத: ; அபரம்’ ய: கஸ்²சித் ஜநயிதரி ப்ரீயதே ஸ தஸ்மாத் ஜாதே ஜநே (அ)பி ப்ரீயதே|
2 Daran erkennen wir, daß wir die Kinder Gottes lieben, wenn wir Gott lieben und seine Gebote erfüllen.
வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநேஷு ப்ரீயாமஹே தத்³ அநேந ஜாநீமோ யத்³ ஈஸ்²வரே ப்ரீயாமஹே தஸ்யாஜ்ஞா: பாலயாமஸ்²ச|
3 Denn das ist die Liebe zu Gott, daß wir seine Gebote halten; und seine Gebote sind nicht schwer;
யத ஈஸ்²வரே யத் ப்ரேம தத் ததீ³யாஜ்ஞாபாலநேநாஸ்மாபி⁴: ப்ரகாஸ²யிதவ்யம்’, தஸ்யாஜ்ஞாஸ்²ச கடோ²ரா ந ப⁴வந்தி|
4 denn alles, was aus Gott erzeugt ist, überwindet die Welt; und dies ist die Siegesmacht, welche die Welt überwunden hat: unser Glaube.
யதோ ய: கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வராத் ஜாத: ஸ ஸம்’ஸாரம்’ ஜயதி கிஞ்சாஸ்மாகம்’ யோ விஸ்²வாஸ: ஸ ஏவாஸ்மாகம்’ ஸம்’ஸாரஜயிஜய: |
5 Wer anders aber ist es, der die Welt überwindet, außer dem, welcher glaubt, daß Jesus der Sohn Gottes ist?
யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய புத்ர இதி யோ விஸ்²வஸிதி தம்’ விநா கோ(அ)பர: ஸம்’ஸாரம்’ ஜயதி?
6 Dieser ist es, der durch Wasser und Blut gekommen ist, Jesus Christus; nicht im Wasser allein, sondern im Wasser und im Blut; und der Geist ist es, der Zeugnis (für ihn) ablegt, weil der Geist die Wahrheit ist.
ஸோ(அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா யீஸு²ஸ்தோயருதி⁴ராப்⁴யாம் ஆக³த: கேவலம்’ தோயேந நஹி கிந்து தோயருதி⁴ராப்⁴யாம், ஆத்மா ச ஸாக்ஷீ ப⁴வதி யத ஆத்மா ஸத்யதாஸ்வரூப: |
7 Drei sind es nämlich, die Zeugnis ablegen:
யதோ ஹேதோ: ஸ்வர்கே³ பிதா வாத³: பவித்ர ஆத்மா ச த்ரய இமே ஸாக்ஷிண: ஸந்தி, த்ரய இமே சைகோ ப⁴வந்தி|
8 der Geist, das Wasser und das Blut; und diese drei sind vereint.
ததா² ப்ரு’தி²வ்யாம் ஆத்மா தோயம்’ ருதி⁴ரஞ்ச த்ரீண்யேதாநி ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி தேஷாம்’ த்ரயாணாம் ஏகத்வம்’ ப⁴வதி ச|
9 Wenn wir schon das Zeugnis der Menschen annehmen, so hat das Zeugnis Gottes doch noch größere Kraft; denn darin besteht das Zeugnis Gottes, daß er Zeugnis über seinen Sohn abgelegt hat.
மாநவாநாம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ யத்³யஸ்மாபி⁴ ர்க்³ரு’ஹ்யதே தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ தஸ்மாத³பி ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’ யத: ஸ்வபுத்ரமதீ⁴ஸ்²வரேண த³த்தம்’ ஸாக்ஷ்யமித³ம்’|
10 Wer an den Sohn Gottes glaubt, hat das Zeugnis in ihm. Wer (dagegen) Gott nicht glaubt, hat ihn (damit) zum Lügner gemacht; denn er hat dem Zeugnis, das Gott über seinen Sohn abgelegt hat, keinen Glauben geschenkt.
ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரே யோ விஸ்²வாஸிதி ஸ நிஜாந்தரே தத் ஸாக்ஷ்யம்’ தா⁴ரயதி; ஈஸ்²வரே யோ ந விஸ்²வஸிதி ஸ தம் அந்ரு’தவாதி³நம்’ கரோதி யத ஈஸ்²வர: ஸ்வபுத்ரமதி⁴ யத் ஸாக்ஷ்யம்’ த³த்தவாந் தஸ்மிந் ஸ ந விஸ்²வஸிதி|
11 Und dies Zeugnis lautet so: »Gott hat uns ewiges Leben gegeben, und dieses Leben ist in seinem Sohne vorhanden. (aiōnios g166)
தச்ச ஸாக்ஷ்யமித³ம்’ யத்³ ஈஸ்²வரோ (அ)ஸ்மப்⁴யம் அநந்தஜீவநம்’ த³த்தவாந் தச்ச ஜீவநம்’ தஸ்ய புத்ரே வித்³யதே| (aiōnios g166)
12 Wer den Sohn hat, der hat das Leben; wer den Sohn Gottes nicht hat, der hat auch das Leben nicht.«
ய: புத்ரம்’ தா⁴ரயதி ஸ ஜீவநம்’ தா⁴ரியதி, ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரம்’ யோ ந தா⁴ரயதி ஸ ஜீவநம்’ ந தா⁴ரயதி|
13 Dies habe ich euch, die ihr an den Namen des Sohnes Gottes glaubt, geschrieben, damit ihr wißt, daß ihr ewiges Leben habt. (aiōnios g166)
ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய நாம்நி யுஷ்மாந் ப்ரத்யேதாநி மயா லிகி²தாநி தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ (அ)யம்’ யத்³ யூயம் அநந்தஜீவநப்ராப்தா இதி ஜாநீயாத தஸ்யேஸ்²வரபுத்ரஸ்ய நாம்நி விஸ்²வஸேத ச| (aiōnios g166)
14 Und dies ist die freudige Zuversicht, die wir zu ihm haben, daß, wenn wir ihn um etwas nach seinem Willen bitten, er uns erhört.
தஸ்யாந்திகே (அ)ஸ்மாகம்’ யா ப்ரதிபா⁴ ப⁴வதி தஸ்யா: காரணமித³ம்’ யத்³ வயம்’ யதி³ தஸ்யாபி⁴மதம்’ கிமபி தம்’ யாசாமஹே தர்ஹி ஸோ (அ)ஸ்மாகம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ரு’ணோதி|
15 Und wenn wir wissen, daß er alle unsere Bitten erhört, so wissen wir (zugleich), daß die Bitten, die wir vor ihn gebracht haben, uns schon gewährt sind. –
ஸ சாஸ்மாகம்’ யத் கிஞ்சந யாசநம்’ ஸ்²ரு’ணோதீதி யதி³ ஜாநீமஸ்தர்ஹி தஸ்மாத்³ யாசிதா வரா அஸ்மாபி⁴: ப்ராப்யந்தே தத³பி ஜாநீம: |
16 Wenn jemand seinen Bruder eine Sünde begehen sieht, eine Sünde, die nicht zum Tode ist, so soll er (für ihn) bitten und ihm dadurch zum Leben verhelfen, nämlich denen, die nicht zum Tode sündigen. Es gibt (nämlich) auch eine Sünde zum Tode; von dieser sage ich nicht, daß man (für eine solche) Fürbitte einlegen soll.
கஸ்²சித்³ யதி³ ஸ்வப்⁴ராதரம் அம்ரு’த்யுஜநகம்’ பாபம்’ குர்வ்வந்தம்’ பஸ்²யதி தர்ஹி ஸ ப்ரார்த²நாம்’ கரோது தேநேஸ்²வரஸ்தஸ்மை ஜீவநம்’ தா³ஸ்யதி, அர்த²தோ ம்ரு’த்யுஜநகம்’ பாபம்’ யேந நாகாரிதஸ்மை| கிந்து ம்ரு’த்யுஜநகம் ஏகம்’ பாபம் ஆஸ்தே தத³தி⁴ தேந ப்ரார்த²நா க்ரியதாமித்யஹம்’ ந வதா³மி|
17 Jede Ungerechtigkeit ist Sünde; doch es gibt auch Sünde, die nicht zum Tode ist.
ஸர்வ்வ ஏவாத⁴ர்ம்ம: பாபம்’ கிந்து ஸர்வ்வபாம்’ப ம்ரு’த்யுஜநகம்’ நஹி|
18 Wir wissen, daß jeder, der aus Gott erzeugt ist, nicht sündigt, sondern wer aus Gott erzeugt ist, bewahrt sich, und der Böse tastet ihn nicht an.
ய ஈஸ்²வராத் ஜாத: ஸ பாபாசாரம்’ ந கரோதி கிந்த்வீஸ்²வராத் ஜாதோ ஜந: ஸ்வம்’ ரக்ஷதி தஸ்மாத் ஸ பாபாத்மா தம்’ ந ஸ்ப்ரு’ஸ²தீதி வயம்’ ஜாநீம: |
19 Wir wissen, daß wir aus Gott sind, die ganze Welt dagegen im Argen liegt.
வயம் ஈஸ்²வராத் ஜாதா: கிந்து க்ரு’த்ஸ்ந: ஸம்’ஸார: பாபாத்மநோ வஸ²ம்’ க³தோ (அ)ஸ்தீதி ஜாநீம: |
20 Wir wissen aber (auch), daß der Sohn Gottes gekommen ist und uns Einsicht verliehen hat, damit wir den Wahrhaftigen erkennen; und wir sind in dem Wahrhaftigen, (indem wir) in seinem Sohne Jesus Christus (sind). Dieser ist der wahrhaftige Gott und ewiges Leben. (aiōnios g166)
அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ர ஆக³தவாந் வயஞ்ச யயா தஸ்ய ஸத்யமயஸ்ய ஜ்ஞாநம்’ ப்ராப்நுயாமஸ்தாத்³ரு’ஸீ²ம்’ தி⁴யம் அஸ்மப்⁴யம்’ த³த்தவாந் இதி ஜாநீமஸ்தஸ்மிந் ஸத்யமயே (அ)ர்த²தஸ்தஸ்ய புத்ரே யீஸு²க்²ரீஷ்டே திஷ்டா²மஸ்²ச; ஸ ஏவ ஸத்யமய ஈஸ்²வரோ (அ)நந்தஜீவநஸ்வரூபஸ்²சாஸ்தி| (aiōnios g166)
21 Kindlein, hütet euch vor den Götzen!
ஹே ப்ரியபா³லகா: , யூயம்’ தே³வமூர்த்திப்⁴ய: ஸ்வாந் ரக்ஷத| ஆமேந்|
