1 Johannes 3
1 Sehet, welch große Liebe uns der Vater dadurch erwiesen hat, daß wir Kinder Gottes heißen sollen, und wir sind es auch. Deshalb erkennt die Welt uns nicht, weil sie ihn nicht erkannt hat.
பஸ்²யத வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா இதி நாம்நாக்²யாமஹே, ஏதேந பிதாஸ்மப்⁴யம்’ கீத்³ரு’க் மஹாப்ரேம ப்ரத³த்தவாந், கிந்து ஸம்’ஸாரஸ்தம்’ நாஜாநாத் தத்காரணாத³ஸ்மாந் அபி ந ஜாநாதி|
2 Geliebte, (schon) jetzt sind wir Kinder Gottes, und es ist noch nicht offenbar geworden, was wir (dereinst) sein werden. Wir wissen jedoch, daß, wenn diese Offenbarung eintritt, wir ihm gleich sein werden; denn wir werden ihn sehen, wie er ist.
ஹே ப்ரியதமா: , இதா³நீம்’ வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா ஆஸ்மஹே பஸ்²சாத் கிம்’ ப⁴விஷ்யாமஸ்தத்³ அத்³யாப்யப்ரகாஸி²தம்’ கிந்து ப்ரகாஸ²ம்’ க³தே வயம்’ தஸ்ய ஸத்³ரு’ஸா² ப⁴விஷ்யாமி இதி ஜாநீம: , யத: ஸ யாத்³ரு’ஸோ² (அ)ஸ்தி தாத்³ரு’ஸோ² (அ)ஸ்மாபி⁴ர்த³ர்ஸி²ஷ்யதே|
3 Und jeder, der diese Hoffnung auf ihn setzt, reinigt sich, gleichwie er (auch) rein ist.
தஸ்மிந் ஏஷா ப்ரத்யாஸா² யஸ்ய கஸ்யசித்³ ப⁴வதி ஸ ஸ்வம்’ ததா² பவித்ரம்’ கரோதி யதா² ஸ பவித்ரோ (அ)ஸ்தி|
4 Jeder, der Sünde tut, begeht damit auch Gesetzlosigkeit, und die Sünde ist die Gesetzlosigkeit.
ய: கஸ்²சித் பாபம் ஆசரதி ஸ வ்யவஸ்தா²லங்க⁴நம்’ கரோதி யத: பாபமேவ வ்யவஸ்தா²லங்க⁴நம்’|
5 Ihr wißt aber, daß er dazu erschienen ist, um die Sünden hinwegzunehmen, und daß keinerlei Sünde in ihm ist.
அபரம்’ ஸோ (அ)ஸ்மாகம்’ பாபாந்யபஹர்த்தும்’ ப்ராகாஸ²தைதத்³ யூயம்’ ஜாநீத², பாபஞ்ச தஸ்மிந் ந வித்³யதே|
6 Jeder, der in ihm bleibt, sündigt nicht; wer da sündigt, hat ihn nicht gesehen und nicht erkannt.
ய: கஸ்²சித் தஸ்மிந் திஷ்ட²தி ஸ பாபாசாரம்’ ந கரோதி ய: கஸ்²சித் பாபாசாரம்’ கரோதி ஸ தம்’ ந த்³ரு’ஷ்டவாந் ந வாவக³தவாந்|
7 Kindlein, laßt euch von niemand irreführen! (Nur) wer die Gerechtigkeit tut, ist gerecht, so wie er gerecht ist;
ஹே ப்ரியபா³லகா: , கஸ்²சித்³ யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ரமம்’ ந ஜநயேத், ய: கஸ்²சித்³ த⁴ர்ம்மாசாரம்’ கரோதி ஸ தாத்³ரு’க்³ தா⁴ர்ம்மிகோ ப⁴வதி யாத்³ரு’க் ஸ தா⁴ம்மிகோ (அ)ஸ்தி|
8 wer die Sünde tut, stammt vom Teufel, denn der Teufel ist ein Sünder von Anfang an. Dazu ist der Sohn Gottes erschienen, daß er die Werke des Teufels zerstöre.
ய: பாபாசாரம்’ கரோதி ஸ ஸ²யதாநாத் ஜாதோ யத: ஸ²யதாந ஆதி³த: பாபாசாரீ ஸ²யதாநஸ்ய கர்ம்மணாம்’ லோபார்த²மேவேஸ்²வரஸ்ய புத்ர: ப்ராகாஸ²த|
9 Jeder, der aus Gott erzeugt ist, tut keine Sünde, weil sein Same dauernd in ihm ist, und er kann nicht sündigen, weil er aus Gott erzeugt ist.
ய: கஸ்²சித்³ ஈஸ்²வராத் ஜாத: ஸ பாபாசாரம்’ ந கரோதி யதஸ்தஸ்ய வீர்ய்யம்’ தஸ்மிந் திஷ்ட²தி பாபாசாரம்’ கர்த்துஞ்ச ந ஸ²க்நோதி யத: ஸ ஈஸ்²வராத் ஜாத: |
10 Daran sind die Kinder Gottes und die Kinder des Teufels zu erkennen: Jeder, der die Gerechtigkeit nicht tut, stammt nicht aus Gott, und (ebenso) auch jeder, der seinen Bruder nicht liebt.
இத்யநேநேஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா: ஸ²யதாநஸ்ய ச ஸந்தாநா வ்யக்தா ப⁴வந்தி| ய: கஸ்²சித்³ த⁴ர்ம்மாசாரம்’ ந கரோதி ஸ ஈஸ்²வராத் ஜாதோ நஹி யஸ்²ச ஸ்வப்⁴ராதரி ந ப்ரீயதே ஸோ (அ)பீஸ்²வராத் ஜாதோ நஹி|
11 Denn dies ist die Botschaft, die ihr von Anfang an gehört habt: »Wir sollen einander lieben«,
யதஸ்தஸ்ய ய ஆதே³ஸ² ஆதி³தோ யுஷ்மாபி⁴: ஸ்²ருத: ஸ ஏஷ ஏவ யத்³ அஸ்மாபி⁴: பரஸ்பரம்’ ப்ரேம கர்த்தவ்யம்’|
12 nicht in der Weise Kains, der ein Kind des Teufels war und seinen Bruder erschlug; und warum hat er ihn erschlagen? Weil sein ganzes Tun böse war, das Tun seines Bruders dagegen gerecht.
பாபாத்மதோ ஜாதோ ய: காபி³ல் ஸ்வப்⁴ராதரம்’ ஹதவாந் தத்ஸத்³ரு’ஸை²ரஸ்மாபி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’| ஸ கஸ்மாத் காரணாத் தம்’ ஹதவாந்? தஸ்ய கர்ம்மாணி து³ஷ்டாநி தத்³ப்⁴ராதுஸ்²ச கர்ம்மாணி த⁴ர்ம்மாண்யாஸந் இதி காரணாத்|
13 Wundert euch nicht, liebe Brüder, wenn die Welt euch haßt.
ஹே மம ப்⁴ராதர: , ஸம்’ஸாரோ யதி³ யுஷ்மாந் த்³வேஷ்டி தர்ஹி தத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ந மந்யத்⁴வம்’|
14 Wir wissen, daß wir aus dem Tode ins Leben hinübergegangen sind, weil wir die Brüder lieben: wer (seinen Bruder) nicht liebt, verbleibt im Tode.
வயம்’ ம்ரு’த்யும் உத்தீர்ய்ய ஜீவநம்’ ப்ராப்தவந்தஸ்தத்³ ப்⁴ராத்ரு’ஷு ப்ரேமகரணாத் ஜாநீம: | ப்⁴ராதரி யோ ந ப்ரீயதே ஸ ம்ரு’த்யௌ திஷ்ட²தி|
15 Jeder, der seinen Bruder haßt, ist ein Menschenmörder, und ihr wißt, daß kein Menschenmörder ewiges Leben als bleibenden Besitz in sich trägt. (aiōnios g166)
ய: கஸ்²சித் ஸ்வப்⁴ராதரம்’ த்³வேஷ்டி ஸம்’ நரகா⁴தீ கிஞ்சாநந்தஜீவநம்’ நரகா⁴திந: கஸ்யாப்யந்தரே நாவதிஷ்ட²தே தத்³ யூயம்’ ஜாநீத²| (aiōnios g166)
16 Daran haben wir die Liebe erkannt, daß er sein Leben für uns hingegeben hat; so sind nun auch wir verpflichtet, das Leben für die Brüder hinzugeben.
அஸ்மாகம்’ க்ரு’தே ஸ ஸ்வப்ராணாம்’ஸ்த்யக்தவாந் இத்யநேந வயம்’ ப்ரேம்நஸ்தத்த்வம் அவக³தா: , அபரம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ க்ரு’தே (அ)ஸ்மாபி⁴ரபி ப்ராணாஸ்த்யக்தவ்யா: |
17 Wenn jemand aber die Güter dieser Welt besitzt und seinen Bruder Not leiden sieht und sein Herz vor ihm verschließt: wie bleibt da die Liebe Gottes in ihm?
ஸாம்’ஸாரிகஜீவிகாப்ராப்தோ யோ ஜந: ஸ்வப்⁴ராதரம்’ தீ³நம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்மாத் ஸ்வீயத³யாம்’ ருணத்³தி⁴ தஸ்யாந்தர ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரேம கத²ம்’ திஷ்டே²த்?
18 Kindlein, laßt uns nicht mit Worten und nicht mit der Zunge lieben, sondern mit der Tat und in Wahrheit!
ஹே மம ப்ரியபா³லகா: , வாக்யேந ஜிஹ்வயா வாஸ்மாபி⁴: ப்ரேம ந கர்த்தவ்யம்’ கிந்து கார்ய்யேண ஸத்யதயா சைவ|
19 Daran werden wir erkennen, daß wir aus der Wahrheit sind, und werden unsere Herzen vor ihm davon überzeugen,
ஏதேந வயம்’ யத் ஸத்யமதஸம்ப³ந்தீ⁴யாஸ்தத் ஜாநீமஸ்தஸ்ய ஸாக்ஷாத் ஸ்வாந்த: கரணாநி ஸாந்த்வயிதும்’ ஸ²க்ஷ்யாமஸ்²ச|
20 daß, wenn unser Herz uns verurteilt, Gott größer ist als unser Herz und alles erkennt.
யதோ (அ)ஸ்மத³ந்த: கரணம்’ யத்³யஸ்மாந் தூ³ஷயதி தர்ஹ்யஸ்மத³ந்த: கரணாத்³ ஈஸ்²வரோ மஹாந் ஸர்வ்வஜ்ஞஸ்²ச|
21 Geliebte, wenn unser Herz (uns) nicht verurteilt, so besitzen wir Freudigkeit zu Gott,
ஹே ப்ரியதமா: , அஸ்மத³ந்த: கரணம்’ யத்³யஸ்மாந் ந தூ³ஷயதி தர்ஹி வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத் ப்ரதிபா⁴ந்விதா ப⁴வாம: |
22 und um was wir auch bitten, das empfangen wir von ihm, weil wir seine Gebote halten und das tun, was ihm wohlgefällig ist.
யச்ச ப்ரார்த²யாமஹே தத் தஸ்மாத் ப்ராப்நும: , யதோ வயம்’ தஸ்யாஜ்ஞா: பாலயாமஸ்தஸ்ய ஸாக்ஷாத் துஷ்டிஜநகம் ஆசாரம்’ குர்ம்மஸ்²ச|
23 Dies ist aber sein Gebot, daß wir an den Namen seines Sohnes Jesus Christus glauben und einander lieben dem Gebot entsprechend, das er uns gegeben hat.
அபரம்’ தஸ்யேயமாஜ்ஞா யத்³ வயம்’ புத்ரஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நி விஸ்²வஸிமஸ்தஸ்யாஜ்ஞாநுஸாரேண ச பரஸ்பரம்’ ப்ரேம குர்ம்ம: |
24 Und wer seine Gebote hält, der bleibt in der Gemeinschaft mit ihm und er mit ihm; und daran erkennen wir, daß er in der Gemeinschaft mit uns bleibt: an dem Geist, den er uns gegeben hat.
யஸ்²ச தஸ்யாஜ்ஞா: பாலயதி ஸ தஸ்மிந் திஷ்ட²தி தஸ்மிந் ஸோ(அ)பி திஷ்ட²தி; ஸ சாஸ்மாந் யம் ஆத்மாநம்’ த³த்தவாந் தஸ்மாத் ஸோ (அ)ஸ்மாஸு திஷ்ட²தீதி ஜாநீம: |
