1 Korinther 9
1 Bin ich nicht ein freier (Mann)? Bin ich nicht ein Apostel? Habe ich nicht unsern Herrn Jesus gesehen? Seid ihr nicht mein Werk im Herrn?
அஹம்’ கிம் ஏக: ப்ரேரிதோ நாஸ்மி? கிமஹம்’ ஸ்வதந்த்ரோ நாஸ்மி? அஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: க்²ரீஷ்ட: கிம்’ மயா நாத³ர்ஸி²? யூயமபி கிம்’ ப்ரபு⁴நா மதீ³யஸ்²ரமப²லஸ்வரூபா ந ப⁴வத²?
2 Mag ich für andere kein Apostel sein, so bin ich es doch sicherlich für euch; denn das Siegel für mein Apostelamt seid ihr im Herrn.
அந்யலோகாநாம்’ க்ரு’தே யத்³யப்யஹம்’ ப்ரேரிதோ ந ப⁴வேயம்’ ததா²ச யுஷ்மத்க்ரு’தே ப்ரேரிதோ(அ)ஸ்மி யத: ப்ரபு⁴நா மம ப்ரேரிதத்வபத³ஸ்ய முத்³ராஸ்வரூபா யூயமேவாத்⁴வே|
3 Das ist meine Rechtfertigung denen gegenüber, die über mich zu Gericht sitzen (wollen).
யே லோகா மயி தோ³ஷமாரோபயந்தி தாந் ப்ரதி மம ப்ரத்யுத்தரமேதத்|
4 Haben wir (Apostel) etwa nicht das Recht, Essen und Trinken zu beanspruchen?
போ⁴ஜநபாநயோ: கிமஸ்மாகம்’ க்ஷமதா நாஸ்தி?
5 Haben wir nicht das Recht, eine Schwester als Ehefrau (auf unsern Reisen) bei uns zu haben wie die übrigen Apostel und die Brüder des Herrn und Kephas?
அந்யே ப்ரேரிதா: ப்ரபோ⁴ ர்ப்⁴ராதரௌ கைபா²ஸ்²ச யத் குர்வ்வந்தி தத்³வத் காஞ்சித் த⁴ர்ம்மப⁴கி³நீம்’ வ்யூஹ்ய தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ பர்ய்யடிதும்’ வயம்’ கிம்’ ந ஸ²க்நும: ?
6 Oder sind wir allein, ich und Barnabas, nicht berechtigt, die Handarbeit zu unterlassen?
ஸாம்’ஸாரிகஸ்²ரமஸ்ய பரித்யாகா³த் கிம்’ கேவலமஹம்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸ்²ச நிவாரிதௌ?
7 Wer leistet jemals Kriegsdienste für eigenen Sold? Wer legt einen Weinberg an, ohne von dessen Früchten zu essen? Oder wer hütet eine Herde, ohne von der Milch der Herde zu genießen?
நிஜத⁴நவ்யயேந க: ஸம்’க்³ராமம்’ கரோதி? கோ வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ க்ரு’த்வா தத்ப²லாநி ந பு⁴ங்க்தே? கோ வா பஸு²வ்ரஜம்’ பாலயந் தத்பயோ ந பிவதி?
8 Behaupte ich dies etwa als einen bloß von Menschen aufgestellten Grundsatz, oder enthält nicht das Gesetz dieselbe Verordnung?
கிமஹம்’ கேவலாம்’ மாநுஷிகாம்’ வாசம்’ வதா³மி? வ்யவஸ்தா²யாம்’ கிமேதாத்³ரு’ஸ²ம்’ வசநம்’ ந வித்³யதே?
9 Im mosaischen Gesetz steht ja doch geschrieben: »Du sollst einem Ochsen, der zu dreschen hat, das Maul nicht verbinden!« Ist es Gott etwa um die Ochsen zu tun?
மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² லிகி²தமாஸ்தே, த்வம்’ ஸ²ஸ்யமர்த்³த³கவ்ரு’ஷஸ்யாஸ்யம்’ ந ப⁴ம்’த்ஸ்யஸீதி| ஈஸ்²வரேண ப³லீவர்த்³தா³நாமேவ சிந்தா கிம்’ க்ரியதே?
10 Oder gehen seine Worte nicht ohne allen Zweifel auf uns? Ja, um unsertwillen steht geschrieben, daß der Pflüger auf Hoffnung hin pflügen und der Drescher in der Hoffnung auf Mitgenuß (des Ertrages) arbeiten soll.
கிம்’ வா ஸர்வ்வதா²ஸ்மாகம்’ க்ரு’தே தத்³வசநம்’ தேநோக்தம்’? அஸ்மாகமேவ க்ரு’தே தல்லிகி²தம்’| ய: க்ஷேத்ரம்’ கர்ஷதி தேந ப்ரத்யாஸா²யுக்தேந கர்ஷ்டவ்யம்’, யஸ்²ச ஸ²ஸ்யாநி மர்த்³த³யதி தேந லாப⁴ப்ரத்யாஸா²யுக்தேந மர்த்³தி³தவ்யம்’|
11 Wenn wir für euch das Geistliche ausgesät haben, ist es da etwas Absonderliches, wenn wir von euch das Irdische ernten?
யுஷ்மத்க்ரு’தே(அ)ஸ்மாபி⁴: பாரத்ரிகாணி பீ³ஜாநி ரோபிதாநி, அதோ யுஷ்மாகமைஹிகப²லாநாம்’ வயம் அம்’ஸி²நோ ப⁴விஷ்யாம: கிமேதத் மஹத் கர்ம்ம?
12 Wenn andere an dem Verfügungsrecht über euch Anteil haben, sind wir dann nicht in noch höherem Grade dazu berechtigt? Aber wir haben von diesem Recht keinen Gebrauch gemacht, sondern ertragen lieber alles, um nur der Heilsbotschaft Christi kein Hindernis in den Weg zu legen.
யுஷ்மாஸு யோ(அ)தி⁴காரஸ்தஸ்ய பா⁴கி³நோ யத்³யந்யே ப⁴வேயுஸ்தர்ஹ்யஸ்மாபி⁴ஸ்ததோ(அ)தி⁴கம்’ கிம்’ தஸ்ய பா⁴கி³பி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’? அதி⁴கந்து வயம்’ தேநாதி⁴காரேண ந வ்யவஹ்ரு’தவந்த: கிந்து க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய கோ(அ)பி வ்யாகா⁴தோ(அ)ஸ்மாபி⁴ர்யந்ந ஜாயேத தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸஹாமஹே|
13 Wißt ihr nicht, daß die, welche den Tempeldienst verrichten, von den Einkünften des Tempels ihren Unterhalt haben? Daß die, welche beständig am Opferaltar tätig sind, ihren Anteil vom Altar erhalten?
அபரம்’ யே பவித்ரவஸ்தூநாம்’ பரிசர்ய்யாம்’ குர்வ்வந்தி தே பவித்ரவஸ்துதோ ப⁴க்ஷ்யாணி லப⁴ந்தே, யே ச வேத்³யா: பரிசர்ய்யாம்’ குர்வ்வந்தி தே வேதி³ஸ்த²வஸ்தூநாம் அம்’ஸி²நோ ப⁴வந்த்யேதத்³ யூயம்’ கிம்’ ந வித³?
14 Ebenso hat auch der Herr über die Verkündiger der Heilsbotschaft die Anordnung getroffen, daß sie von der Heilsverkündigung leben sollen.
தத்³வத்³ யே ஸுஸம்’வாத³ம்’ கோ⁴ஷயந்தி தை: ஸுஸம்’வாதே³ந ஜீவிதவ்யமிதி ப்ரபு⁴நாதி³ஷ்டம்’|
15 Ich aber habe von keinem dieser Rechte für mich Gebrauch gemacht, und ich schreibe euch dieses auch nicht deshalb, damit es fortan mit mir so gehalten werde; denn lieber wollte ich sterben, als – nein, meinen Ruhm soll mir niemand zunichte machen!
அஹமேதேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கிமபி நாஸ்²ரிதவாந் மாம்’ ப்ரதி தத³நுஸாராத் ஆசரிதவ்யமித்யாஸ²யேநாபி பத்ரமித³ம்’ மயா ந லிக்²யதே யத: கேநாபி ஜநேந மம யஸ²ஸோ முதா⁴கரணாத் மம மரணம்’ வரம்’|
16 Denn wenn ich die Heilsbotschaft verkündige, so habe ich daran keinen Grund zum Rühmen, denn ich stehe dabei unter einem Zwang; ein ›Wehe!‹ träfe mich ja, wenn ich die Heilsbotschaft nicht verkündigte!
ஸுஸம்’வாத³கே⁴ஷணாத் மம யஸோ² ந ஜாயதே யதஸ்தத்³கோ⁴ஷணம்’ மமாவஸ்²யகம்’ யத்³யஹம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ந கோ⁴ஷயேயம்’ தர்ஹி மாம்’ தி⁴க்|
17 Denn nur, wenn ich dies aus freiem Entschluß tue, habe ich (Anspruch auf) Lohn; wenn ich es aber unfreiwillig tue, so ist es nur ein Haushalteramt, mit dem ich betraut bin.
இச்சு²கேந தத் குர்வ்வதா மயா ப²லம்’ லப்ஸ்யதே கிந்த்வநிச்சு²கே(அ)பி மயி தத்கர்ம்மணோ பா⁴ரோ(அ)ர்பிதோ(அ)ஸ்தி|
18 Worin besteht demnach mein Lohn? Darin, daß ich als Verkündiger der Heilsbotschaft diese unentgeltlich darbiete, so daß ich von meinem Recht bei der Verkündigung der Heilsbotschaft keinen Gebrauch mache.
ஏதேந மயா லப்⁴யம்’ ப²லம்’ கிம்’? ஸுஸம்’வாதே³ந மம யோ(அ)தி⁴கார ஆஸ்தே தம்’ யத³ப⁴த்³ரபா⁴வேந நாசரேயம்’ தத³ர்த²ம்’ ஸுஸம்’வாத³கோ⁴ஷணஸமயே தஸ்ய க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய நிர்வ்யயீகரணமேவ மம ப²லம்’|
19 Denn obwohl ich von allen Menschen unabhängig bin, habe ich mich doch allen zum Knecht gemacht, um die Mehrzahl von ihnen zu gewinnen.
ஸர்வ்வேஷாம் அநாயத்தோ(அ)ஹம்’ யத்³ பூ⁴ரிஸோ² லோகாந் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ தா³ஸத்வமங்கீ³க்ரு’தவாந்|
20 So bin ich denn für die Juden zu einem Juden geworden, um Juden zu gewinnen; für die Gesetzesleute zu einem Mann des Gesetzes – obgleich ich selbst nicht unter dem Gesetz stehe –, um die Gesetzesleute zu gewinnen;
யிஹூதீ³யாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ க்ரு’தே யிஹூதீ³யஇவாப⁴வம்’| யே ச வ்யவஸ்தா²யத்தாஸ்தாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம்’ வ்யவஸ்தா²நாயத்தோ யோ(அ)ஹம்’ ஸோ(அ)ஹம்’ வ்யவஸ்தா²யத்தாநாம்’ க்ரு’தே வ்யவஸ்தா²யத்தஇவாப⁴வம்’|
21 für die (Heiden), die das Gesetz nicht haben, zu einem Manne, der ohne das Gesetz lebt – obgleich ich nicht ohne Gottes Gesetz lebe, vielmehr dem Gesetz Christi unterworfen bin –, um die, welche das Gesetz nicht haben, zu gewinnen;
யே சாலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸ்தாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அலப்³த⁴வ்யவஸ்தோ² ந பூ⁴த்வா க்²ரீஷ்டேந லப்³த⁴வ்யவஸ்தோ² யோ(அ)ஹம்’ ஸோ(அ)ஹம் அலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²நாம்’ க்ரு’தே(அ)லப்³த⁴வ்யவஸ்த² இவாப⁴வம்’|
22 für die Schwachen bin ich ein Schwacher geworden, um die Schwachen zu gewinnen; kurz: für alle bin ich alles geworden, um auf jeden Fall einige zu retten.
து³ர்ப்³ப³லாந் யத் ப்ரதிபத்³யே தத³ர்த²மஹம்’ து³ர்ப்³ப³லாநாம்’ க்ரு’தே து³ர்ப்³ப³லஇவாப⁴வம்’| இத்த²ம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண கதிபயா லோகா யந்மயா பரித்ராணம்’ ப்ராப்நுயுஸ்தத³ர்த²ம்’ யோ யாத்³ரு’ஸ² ஆஸீத் தஸ்ய க்ரு’தே (அ)ஹம்’ தாத்³ரு’ஸ²இவாப⁴வம்’|
23 Alles (das) aber tue ich um der Heilsbotschaft willen, damit auch ich Anteil an ihr erlange.
இத்³ரு’ஸ² ஆசார: ஸுஸம்’வாதா³ர்த²ம்’ மயா க்ரியதே யதோ(அ)ஹம்’ தஸ்ய ப²லாநாம்’ ஸஹபா⁴கீ³ ப⁴விதுமிச்சா²மி|
24 Wißt ihr nicht, daß die, welche in der Rennbahn laufen, zwar alle laufen, daß aber nur einer den Siegespreis erhält? Lauft ihr nun in der Weise, daß ihr ihn erlangt!
பண்யலாபா⁴ர்த²ம்’ யே தா⁴வந்தி தா⁴வதாம்’ தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கேவல ஏக: பண்யம்’ லப⁴தே யுஷ்மாபி⁴: கிமேதந்ந ஜ்ஞாயதே? அதோ யூயம்’ யதா² பண்யம்’ லப்ஸ்யத்⁴வே ததை²வ தா⁴வத|
25 Jeder aber, der sich am Wettkampf beteiligen will, legt sich Enthaltsamkeit in allen Beziehungen auf, jene, um einen vergänglichen Kranz zu empfangen, wir aber einen unvergänglichen.
மல்லா அபி ஸர்வ்வபோ⁴கே³ பரிமிதபோ⁴கி³நோ ப⁴வந்தி தே து ம்லாநாம்’ ஸ்ரஜம்’ லிப்ஸந்தே கிந்து வயம் அம்லாநாம்’ லிப்ஸாமஹே|
26 So laufe ich denn nicht ziellos und treibe den Faustkampf so, daß ich keine Lufthiebe führe;
தஸ்மாத்³ அஹமபி தா⁴வாமி கிந்து லக்ஷ்யமநுத்³தி³ஸ்²ய தா⁴வாமி தந்நஹி| அஹம்’ மல்லஇவ யுத்⁴யாமி ச கிந்து சா²யாமாகா⁴தயந்நிவ யுத்⁴யாமி தந்நஹி|
27 sondern ich zerschlage meinen Leib und mache ihn mir dienstbar, um nicht, nachdem ich als Herold andere zum Kampf aufgerufen habe, mich selbst als untüchtig zu erweisen.
இதராந் ப்ரதி ஸுஸம்’வாத³ம்’ கோ⁴ஷயித்வாஹம்’ யத் ஸ்வயமக்³ராஹ்யோ ந ப⁴வாமி தத³ர்த²ம்’ தே³ஹம் ஆஹந்மி வஸீ²குர்வ்வே ச|
