1 Korinther 8

1 »Was sodann das Götzenopferfleisch betrifft, so wissen wir, daß wir allesamt im Besitz der (erforderlichen) Erkenntnis sind.« Ja, aber die Erkenntnis macht dünkelhaft, die Liebe dagegen erbaut.

ଦେୱପ୍ରସାଦେ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଜ୍ଞାନମାସ୍ତେ ତଦ୍ୱଯଂ ୱିଦ୍ମଃ| ତଥାପି ଜ୍ଞାନଂ ଗର୍ୱ୍ୱଂ ଜନଯତି କିନ୍ତୁ ପ୍ରେମତୋ ନିଷ୍ଠା ଜାଯତେ|

2 Wer sich auf seine Erkenntnis etwas einbildet, der hat noch nicht so erkannt, wie man erkennen muß;

ଅତଃ କଶ୍ଚନ ଯଦି ମନ୍ୟତେ ମମ ଜ୍ଞାନମାସ୍ତ ଇତି ତର୍ହି ତେନ ଯାଦୃଶଂ ଜ୍ଞାନଂ ଚେଷ୍ଟିତୱ୍ୟଂ ତାଦୃଶଂ କିମପି ଜ୍ଞାନମଦ୍ୟାପି ନ ଲବ୍ଧଂ|

3 wer dagegen Gott liebt, der ist von ihm erkannt.

କିନ୍ତୁ ଯ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରୀଯତେ ସ ଈଶ୍ୱରେଣାପି ଜ୍ଞାଯତେ|

4 »Was nun den Genuß des Götzenopferfleisches betrifft, so wissen wir, daß es keinen Götzen in der Welt gibt und daß es keinen (anderen) Gott gibt als den einen.

ଦେୱତାବଲିପ୍ରସାଦଭକ୍ଷଣେ ୱଯମିଦଂ ୱିଦ୍ମୋ ଯତ୍ ଜଗନ୍ମଧ୍ୟେ କୋଽପି ଦେୱୋ ନ ୱିଦ୍ୟତେ, ଏକଶ୍ଚେଶ୍ୱରୋ ଦ୍ୱିତୀଯୋ ନାସ୍ତୀତି|

5 Denn mag es auch sogenannte Götter, sei es im Himmel oder auf der Erde geben – es gibt ja (wirklich) viele solche Götter und viele Herren –,

ସ୍ୱର୍ଗେ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ୱା ଯଦ୍ୟପି କେଷୁଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱର ଇତି ନାମାରୋପ୍ୟତେ ତାଦୃଶାଶ୍ଚ ବହୱ ଈଶ୍ୱରା ବହୱଶ୍ଚ ପ୍ରଭୱୋ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ

6 so gibt es doch für uns (Christen) nur einen Gott, nämlich den Vater, von dem alle Dinge sind und wir zu ihm, und nur einen Herrn, nämlich Jesus Christus, durch den alle Dinge (geworden) sind und wir durch ihn.« –

ତଥାପ୍ୟସ୍ମାକମଦ୍ୱିତୀଯ ଈଶ୍ୱରଃ ସ ପିତା ଯସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଯଦର୍ଥଞ୍ଚାସ୍ମାକଂ ସୃଷ୍ଟି ର୍ଜାତା, ଅସ୍ମାକଞ୍ଚାଦ୍ୱିତୀଯଃ ପ୍ରଭୁଃ ସ ଯୀଶୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯେନ ସର୍ୱ୍ୱୱସ୍ତୂନାଂ ଯେନାସ୍ମାକମପି ସୃଷ୍ଟିଃ କୃତା|

7 Ja, aber es besitzen nicht alle (Christen) solche Erkenntnis, vielmehr gibt es manche, die infolge ihrer (früheren) Gewöhnung an den Götzendienst (das Fleisch) noch als ein dem Götzen geweihtes Opfer essen, und so wird ihr Gewissen, schwach wie es ist, dadurch befleckt.

ଅଧିକନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ନାସ୍ତି ଯତଃ କେଚିଦଦ୍ୟାପି ଦେୱତାଂ ସମ୍ମନ୍ୟ ଦେୱପ୍ରସାଦମିୱ ତଦ୍ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ଭୁଞ୍ଜତେ ତେନ ଦୁର୍ବ୍ବଲତଯା ତେଷାଂ ସ୍ୱାନ୍ତାନି ମଲୀମସାନି ଭୱନ୍ତି|

8 »(Der Genuß von) Speise wird für unsere Stellung zu Gott nicht maßgebend sein: essen wir nicht, so haben wir dadurch keinen Nachteil, und essen wir, so haben wir dadurch keinen Vorteil.« –

କିନ୍ତୁ ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଦ୍ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ଗ୍ରାହ୍ୟା ଭୱାମସ୍ତନ୍ନହି ଯତୋ ଭୁଙ୍କ୍ତ୍ୱା ୱଯମୁତ୍କୃଷ୍ଟା ନ ଭୱାମସ୍ତଦ୍ୱଦଭୁଙ୍କ୍ତ୍ୱାପ୍ୟପକୃଷ୍ଟା ନ ଭୱାମଃ|

9 Ja, aber sehet wohl zu, daß diese eure Freiheit für die Schwachen nicht zu einem Anstoß werde!

ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯା କ୍ଷମତା ସା ଦୁର୍ବ୍ବଲାନାମ୍ ଉନ୍ମାଥସ୍ୱରୂପା ଯନ୍ନ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ସାୱଧାନା ଭୱତ|

10 Denn wenn jemand dich mit deiner »Erkenntnis« in einem Götzentempel am Mahl teilnehmen sieht, muß da nicht sein Gewissen, wenn er schwach ist, dazu »erbaut« werden, (ebenfalls) das Götzenopferfleisch zu essen?

ଯତୋ ଜ୍ଞାନୱିଶିଷ୍ଟସ୍ତ୍ୱଂ ଯଦି ଦେୱାଲଯେ ଉପୱିଷ୍ଟଃ କେନାପି ଦୃଶ୍ୟସେ ତର୍ହି ତସ୍ୟ ଦୁର୍ବ୍ବଲସ୍ୟ ମନସି କିଂ ପ୍ରସାଦଭକ୍ଷଣ ଉତ୍ସାହୋ ନ ଜନିଷ୍ୟତେ?

11 So wird dann der Schwache durch deine Erkenntnis ins Verderben gebracht, der Bruder, um dessen willen Christus gestorben ist!

ତଥା ସତି ଯସ୍ୟ କୃତେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମମାର ତୱ ସ ଦୁର୍ବ୍ବଲୋ ଭ୍ରାତା ତୱ ଜ୍ଞାନାତ୍ କିଂ ନ ୱିନଂକ୍ଷ୍ୟତି?

12 Wenn ihr euch aber auf diese Weise an den Brüdern versündigt und ihr schwaches Gewissen mißhandelt, so versündigt ihr euch an Christus.

ଇତ୍ୟନେନ ପ୍ରକାରେଣ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଅପରାଧ୍ୟଦ୍ଭିସ୍ତେଷାଂ ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ମନାଂସି ୱ୍ୟାଘାତଯଦ୍ଭିଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱୈପରୀତ୍ୟେନାପରାଧ୍ୟତେ|

13 Darum, wenn Speise meinem Bruder zum Anstoß wird, so will ich in Ewigkeit kein Fleisch genießen, um meinem Bruder kein Ärgernis zu bereiten. (aiōn g165)

ଅତୋ ହେତୋଃ ପିଶିତାଶନଂ ଯଦି ମମ ଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଘ୍ନସ୍ୱରୂପଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହ୍ୟହଂ ଯତ୍ ସ୍ୱଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଘ୍ନଜନକୋ ନ ଭୱେଯଂ ତଦର୍ଥଂ ଯାୱଜ୍ଜୀୱନଂ ପିଶିତଂ ନ ଭୋକ୍ଷ୍ୟେ| (aiōn g165)