1 Korinther 12
1 In betreff der Geistesgaben aber will ich euch, liebe Brüder, nicht im unklaren lassen.
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ யத்³ ஆத்மிகாந் தா³யாந் அநவக³தாஸ்திஷ்ட²த² தத³ஹம்’ நாபி⁴லஷாமி|
2 Ihr wißt von eurer Heidenzeit her: da waren es die stummen Götzenbilder, zu denen ihr mit unwiderstehlicher Gewalt hingezogen wurdet.
பூர்வ்வம்’ பி⁴ந்நஜாதீயா யூயம்’ யத்³வத்³ விநீதாஸ்தத்³வத்³ அவாக்ப்ரதிமாநாம் அநுகா³மிந ஆத்⁴ப³ம் இதி ஜாநீத²|
3 Darum tue ich euch kund, daß niemand, der im Geiste Gottes redet, sagt: »Verflucht ist Jesus!« und keiner zu sagen vermag: »Jesus ist der Herr!«, außer im heiligen Geist.
இதி ஹேதோரஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ நிவேத³யாமி, ஈஸ்²வரஸ்யாத்மநா பா⁴ஷமாண: கோ(அ)பி யீஸு²ம்’ ஸ²ப்த இதி ந வ்யாஹரதி, புநஸ்²ச பவித்ரேணாத்மநா விநீதம்’ விநாந்ய: கோ(அ)பி யீஸு²ம்’ ப்ரபு⁴ரிதி வ்யாஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
4 Es gibt nun zwar verschiedene Arten von Gnadengaben, aber nur einen und denselben Geist;
தா³யா ப³ஹுவிதா⁴: கிந்த்வேக ஆத்மா
5 und es gibt verschiedene Arten von Dienstleistungen, doch nur einen und denselben Herrn;
பரிசர்ய்யாஸ்²ச ப³ஹுவிதா⁴: கிந்த்வேக: ப்ரபு⁴: |
6 und es gibt verschiedene Arten von Kraftwirkungen, aber nur einen und denselben Gott, der alles in allen wirkt.
ஸாத⁴நாநி ப³ஹுவிதா⁴நி கிந்து ஸர்வ்வேஷு ஸர்வ்வஸாத⁴க ஈஸ்²வர ஏக: |
7 Jedem wird aber die Offenbarung des Geistes zum allgemeinen Besten verliehen.
ஏகைகஸ்மை தஸ்யாத்மநோ த³ர்ஸ²நம்’ பரஹிதார்த²ம்’ தீ³யதே|
8 So wird dem einen durch den Geist Weisheitsrede verliehen, einem andern Erkenntnisrede nach Maßgabe desselben Geistes,
ஏகஸ்மை தேநாத்மநா ஜ்ஞாநவாக்யம்’ தீ³யதே, அந்யஸ்மை தேநைவாத்மநாதி³ஷ்டம்’ வித்³யாவாக்யம்,
9 einem andern Glaube in demselben Geist, einem andern Heilungsgaben in dem einen Geiste,
அந்யஸ்மை தேநைவாத்மநா விஸ்²வாஸ: , அந்யஸ்மை தேநைவாத்மநா ஸ்வாஸ்த்²யதா³நஸ²க்தி: ,
10 einem andern Verrichtung von Wundertaten, einem andern Weissagung, einem andern Unterscheidung der Geister, einem andern mancherlei Arten von Zungenreden, einem andern die Auslegung der Zungenreden.
அந்யஸ்மை து³: ஸாத்⁴யஸாத⁴நஸ²க்திரந்யஸ்மை சேஸ்²வரீயாதே³ஸ²: , அந்யஸ்மை சாதிமாநுஷிகஸ்யாதே³ஸ²ஸ்ய விசாரஸாமர்த்²யம், அந்யஸ்மை பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணஸ²க்திரந்யஸ்மை ச பா⁴ஷார்த²பா⁴ஷணஸாமர்யம்’ தீ³யதே|
11 Dies alles wirkt aber ein und derselbe Geist, indem er jedem eine besondere Gabe zuteilt, wie er will.
ஏகேநாத்³விதீயேநாத்மநா யதா²பி⁴லாஷம் ஏகைகஸ்மை ஜநாயைகைகம்’ தா³நம்’ விதரதா தாநி ஸர்வ்வாணி ஸாத்⁴யந்தே|
12 Denn wie der Leib eine Einheit ist und doch viele Glieder hat, alle Glieder des Leibes aber trotz ihrer Vielheit einen Leib bilden, so ist es auch mit Christus.
தே³ஹ ஏக: ஸந்நபி யத்³வத்³ ப³ஹ்வங்க³யுக்தோ ப⁴வதி, தஸ்யைகஸ்ய வபுஷோ (அ)ங்கா³நாம்’ ப³ஹுத்வேந யத்³வத்³ ஏகம்’ வபு ர்ப⁴வதி, தத்³வத் க்²ரீஷ்ட: |
13 Denn durch einen Geist sind wir alle durch die Taufe zu einem Leibe zusammengeschlossen worden, wir mögen Juden oder Griechen, Sklaven oder Freie sein, und wir sind alle mit einem Geist getränkt worden.
யதோ ஹேதோ ர்யிஹூதி³பி⁴ந்நஜாதீயதா³ஸஸ்வதந்த்ரா வயம்’ ஸர்வ்வே மஜ்ஜநேநைகேநாத்மநைகதே³ஹீக்ரு’தா: ஸர்வ்வே சைகாத்மபு⁴க்தா அப⁴வாம|
14 Auch der Leib besteht ja nicht aus einem einzigen Gliede, sondern aus vielen.
ஏகேநாங்கே³ந வபு ர்ந ப⁴வதி கிந்து ப³ஹுபி⁴: |
15 Wenn der Fuß sagte: »Weil ich nicht Hand bin, gehöre ich nicht zum Leibe«, so gehört er darum doch zum Leibe;
தத்ர சரணம்’ யதி³ வதே³த் நாஹம்’ ஹஸ்தஸ்தஸ்மாத் ஸ²ரீரஸ்ய பா⁴கோ³ நாஸ்மீதி தர்ஹ்யநேந ஸ²ரீராத் தஸ்ய வியோகோ³ ந ப⁴வதி|
16 und wenn das Ohr sagte: »Weil ich kein Auge bin, gehöre ich nicht zum Leibe«, so gehört es darum doch zum Leibe.
ஸ்²ரோத்ரம்’ வா யதி³ வதே³த் நாஹம்’ நயநம்’ தஸ்மாத் ஸ²ரீரஸ்யாம்’ஸோ² நாஸ்மீதி தர்ஹ்யநேந ஸ²ரீராத் தஸ்ய வியோகோ³ ந ப⁴வதி|
17 Wenn der ganze Leib nur Auge wäre, wo bliebe da das Gehör? Wenn er ganz Gehör wäre, wo bliebe da der Geruchssinn?
க்ரு’த்ஸ்நம்’ ஸ²ரீரம்’ யதி³ த³ர்ஸ²நேந்த்³ரியம்’ ப⁴வேத் தர்ஹி ஸ்²ரவணேந்த்³ரியம்’ குத்ர ஸ்தா²ஸ்யதி? தத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ யதி³ வா ஸ்²ரவணேந்த்³ரியம்’ ப⁴வேத் தர்ஹி க்⁴ரணேந்த்³ரியம்’ குத்ர ஸ்தா²ஸ்யதி?
18 Nun aber hat Gott jedem einzelnen Gliede seine besondere Stelle am Leibe angewiesen, wie es seinem Willen entsprach.
கிந்த்விதா³நீம் ஈஸ்²வரேண யதா²பி⁴லஷிதம்’ ததை²வாங்க³ப்ரத்யங்கா³நாம் ஏகைகம்’ ஸ²ரீரே ஸ்தா²பிதம்’|
19 Wäre das Ganze nur ein einziges Glied, wo bliebe da der Leib?
தத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ யத்³யேகாங்க³ரூபி ப⁴வேத் தர்ஹி ஸ²ரீரே குத்ர ஸ்தா²ஸ்யதி?
20 So aber sind zwar viele Glieder vorhanden, aber es besteht doch nur ein Leib.
தஸ்மாத்³ அங்கா³நி ப³ஹூநி ஸந்தி ஸ²ரீரம்’ த்வேகமேவ|
21 Das Auge kann aber nicht zu der Hand sagen: »Ich habe dich nicht nötig«, ebensowenig der Kopf zu den Füßen: »Ich habe euch nicht nötig«;
அதஏவ த்வயா மம ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தீதி வாசம்’ பாணிம்’ வதி³தும்’ நயநம்’ ந ஸ²க்நோதி, ததா² யுவாப்⁴யாம்’ மம ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தீதி மூர்த்³தா⁴ சரணௌ வதி³தும்’ ந ஸ²க்நோதி: ;
22 ganz im Gegenteil: die scheinbar schwächsten Glieder des Leibes sind gerade notwendig,
வஸ்துதஸ்து விக்³ரஹஸ்ய யாந்யங்கா³ந்யஸ்மாபி⁴ ர்து³ர்ப்³ப³லாநி பு³த்⁴யந்தே தாந்யேவ ஸப்ரயோஜநாநி ஸந்தி|
23 und denjenigen Körperteilen, die wir für weniger edel halten, erweisen wir besondere Ehre, und die weniger anständigen Teile unsers Leibes erhalten eine besonders wohlanständige Ausstattung,
யாநி ச ஸ²ரீரமத்⁴யே(அ)வமந்யாநி பு³த்⁴யதே தாந்யஸ்மாபி⁴ரதி⁴கம்’ ஸோ²ப்⁴யந்தே| யாநி ச குத்³ரு’ஸ்²யாநி தாநி ஸுத்³ரு’ஸ்²யதராணி க்ரியந்தே
24 deren unsere anständigen Glieder nicht bedürfen. Ja, Gott hat den Leib so zusammengefügt, daß er dem weniger wichtigen Gliede desto größere Ehre zugeteilt hat,
கிந்து யாநி ஸ்வயம்’ ஸுத்³ரு’ஸ்²யாநி தேஷாம்’ ஸோ²ப⁴நம் நிஷ்ப்ரயோஜநம்’|
25 damit keine Uneinigkeit im Leibe herrsche, sondern die Glieder einträchtig füreinander sorgen.
ஸ²ரீரமத்⁴யே யத்³ பே⁴தோ³ ந ப⁴வேத் கிந்து ஸர்வ்வாண்யங்கா³நி யத்³ ஐக்யபா⁴வேந ஸர்வ்வேஷாம்’ ஹிதம்’ சிந்தயந்தி தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரேணாப்ரதா⁴நம் ஆத³ரணீயம்’ க்ரு’த்வா ஸ²ரீரம்’ விரசிதம்’|
26 Und wenn ein Glied leidet, so leiden alle Glieder mit, und wenn ein Glied besonders geehrt wird, so freuen sich alle Glieder mit.
தஸ்மாத்³ ஏகஸ்யாங்க³ஸ்ய பீடா³யாம்’ ஜாதாயாம்’ ஸர்வ்வாண்யங்கா³நி தேந ஸஹ பீட்³யந்தே, ஏகஸ்ய ஸமாத³ரே ஜாதே ச ஸர்வ்வாணி தேந ஸஹ ஸம்’ஹ்ரு’ஷ்யந்தி|
27 Ihr aber seid Christi Leib, und jeder einzelne ist ein Glied daran nach seinem Teil;
யூயஞ்ச க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ²ரீரம்’, யுஷ்மாகம் ஏகைகஸ்²ச தஸ்யைகைகம் அங்க³ம்’|
28 und zwar hat Gott in der Gemeinde eingesetzt erstens die einen zu Aposteln, zweitens (andere) zu Propheten, drittens (noch andere) zu Lehrern; sodann Wunderkräfte, sodann Gaben der Heilungen, Hilfeleistungen, Verwaltungsgeschäfte, mancherlei Arten von Zungenreden.
கேசித் கேசித் ஸமிதாவீஸ்²வரேண ப்ரத²மத: ப்ரேரிதா த்³விதீயத ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தாரஸ்த்ரு’தீயத உபதே³ஷ்டாரோ நியுக்தா: , தத: பரம்’ கேப்⁴யோ(அ)பி சித்ரகார்ய்யஸாத⁴நஸாமர்த்²யம் அநாமயகரணஸ²க்திருபக்ரு’தௌ லோகஸா²ஸநே வா நைபுண்யம்’ நாநாபா⁴ஷாபா⁴ஷணஸாமர்த்²யம்’ வா தேந வ்யதாரி|
29 Sind etwa alle (Gemeindeglieder) Apostel? Etwa alle Propheten? Alle Lehrer? Besitzen etwa alle Wunderkräfte?
ஸர்வ்வே கிம்’ ப்ரேரிதா: ? ஸர்வ்வே கிம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தார: ? ஸர்வ்வே கிம் உபதே³ஷ்டார: ? ஸர்வ்வே கிம்’ சித்ரகார்ய்யஸாத⁴கா: ?
30 Haben etwa alle Heilungsgaben? Reden alle mit Zungen? Können alle die Zungensprachen auslegen?
ஸர்வ்வே கிம் அநாமயகரணஸ²க்தியுக்தா: ? ஸர்வ்வே கிம்’ பரபா⁴ஷாவாதி³ந: ? ஸர்வ்வே வா கிம்’ பரபா⁴ஷார்த²ப்ரகாஸ²கா: ?
31 Strebet nun eifrig nach den höchsten Gnadengaben! Und jetzt will ich euch noch einen ganz unvergleichlichen Weg zeigen:
யூயம்’ ஸ்²ரேஷ்ட²தா³யாந் லப்³து⁴ம்’ யதத்⁴வம்’| அநேந யூயம்’ மயா ஸர்வ்வோத்தமமார்க³ம்’ த³ர்ஸ²யிதவ்யா: |
