1 Korinther 12
1 In betreff der Geistesgaben aber will ich euch, liebe Brüder, nicht im unklaren lassen.
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଆତ୍ମିକାନ୍ ଦାଯାନ୍ ଅନୱଗତାସ୍ତିଷ୍ଠଥ ତଦହଂ ନାଭିଲଷାମି|
2 Ihr wißt von eurer Heidenzeit her: da waren es die stummen Götzenbilder, zu denen ihr mit unwiderstehlicher Gewalt hingezogen wurdet.
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଭିନ୍ନଜାତୀଯା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ୱିନୀତାସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅୱାକ୍ପ୍ରତିମାନାମ୍ ଅନୁଗାମିନ ଆଧ୍ବମ୍ ଇତି ଜାନୀଥ|
3 Darum tue ich euch kund, daß niemand, der im Geiste Gottes redet, sagt: »Verflucht ist Jesus!« und keiner zu sagen vermag: »Jesus ist der Herr!«, außer im heiligen Geist.
ଇତି ହେତୋରହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନିୱେଦଯାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମନା ଭାଷମାଣଃ କୋଽପି ଯୀଶୁଂ ଶପ୍ତ ଇତି ନ ୱ୍ୟାହରତି, ପୁନଶ୍ଚ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ୱିନୀତଂ ୱିନାନ୍ୟଃ କୋଽପି ଯୀଶୁଂ ପ୍ରଭୁରିତି ୱ୍ୟାହର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
4 Es gibt nun zwar verschiedene Arten von Gnadengaben, aber nur einen und denselben Geist;
ଦାଯା ବହୁୱିଧାଃ କିନ୍ତ୍ୱେକ ଆତ୍ମା
5 und es gibt verschiedene Arten von Dienstleistungen, doch nur einen und denselben Herrn;
ପରିଚର୍ୟ୍ୟାଶ୍ଚ ବହୁୱିଧାଃ କିନ୍ତ୍ୱେକଃ ପ୍ରଭୁଃ|
6 und es gibt verschiedene Arten von Kraftwirkungen, aber nur einen und denselben Gott, der alles in allen wirkt.
ସାଧନାନି ବହୁୱିଧାନି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱସାଧକ ଈଶ୍ୱର ଏକଃ|
7 Jedem wird aber die Offenbarung des Geistes zum allgemeinen Besten verliehen.
ଏକୈକସ୍ମୈ ତସ୍ୟାତ୍ମନୋ ଦର୍ଶନଂ ପରହିତାର୍ଥଂ ଦୀଯତେ|
8 So wird dem einen durch den Geist Weisheitsrede verliehen, einem andern Erkenntnisrede nach Maßgabe desselben Geistes,
ଏକସ୍ମୈ ତେନାତ୍ମନା ଜ୍ଞାନୱାକ୍ୟଂ ଦୀଯତେ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନାଦିଷ୍ଟଂ ୱିଦ୍ୟାୱାକ୍ୟମ୍,
9 einem andern Glaube in demselben Geist, einem andern Heilungsgaben in dem einen Geiste,
ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନା ୱିଶ୍ୱାସଃ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଦାନଶକ୍ତିଃ,
10 einem andern Verrichtung von Wundertaten, einem andern Weissagung, einem andern Unterscheidung der Geister, einem andern mancherlei Arten von Zungenreden, einem andern die Auslegung der Zungenreden.
ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ଦୁଃସାଧ୍ୟସାଧନଶକ୍ତିରନ୍ୟସ୍ମୈ ଚେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶଃ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ଚାତିମାନୁଷିକସ୍ୟାଦେଶସ୍ୟ ୱିଚାରସାମର୍ଥ୍ୟମ୍, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ପରଭାଷାଭାଷଣଶକ୍ତିରନ୍ୟସ୍ମୈ ଚ ଭାଷାର୍ଥଭାଷଣସାମର୍ୟଂ ଦୀଯତେ|
11 Dies alles wirkt aber ein und derselbe Geist, indem er jedem eine besondere Gabe zuteilt, wie er will.
ଏକେନାଦ୍ୱିତୀଯେନାତ୍ମନା ଯଥାଭିଲାଷମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ଜନାଯୈକୈକଂ ଦାନଂ ୱିତରତା ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧ୍ୟନ୍ତେ|
12 Denn wie der Leib eine Einheit ist und doch viele Glieder hat, alle Glieder des Leibes aber trotz ihrer Vielheit einen Leib bilden, so ist es auch mit Christus.
ଦେହ ଏକଃ ସନ୍ନପି ଯଦ୍ୱଦ୍ ବହ୍ୱଙ୍ଗଯୁକ୍ତୋ ଭୱତି, ତସ୍ୟୈକସ୍ୟ ୱପୁଷୋ ଽଙ୍ଗାନାଂ ବହୁତ୍ୱେନ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଏକଂ ୱପୁ ର୍ଭୱତି, ତଦ୍ୱତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ|
13 Denn durch einen Geist sind wir alle durch die Taufe zu einem Leibe zusammengeschlossen worden, wir mögen Juden oder Griechen, Sklaven oder Freie sein, und wir sind alle mit einem Geist getränkt worden.
ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟିହୂଦିଭିନ୍ନଜାତୀଯଦାସସ୍ୱତନ୍ତ୍ରା ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ମଜ୍ଜନେନୈକେନାତ୍ମନୈକଦେହୀକୃତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚୈକାତ୍ମଭୁକ୍ତା ଅଭୱାମ|
14 Auch der Leib besteht ja nicht aus einem einzigen Gliede, sondern aus vielen.
ଏକେନାଙ୍ଗେନ ୱପୁ ର୍ନ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ବହୁଭିଃ|
15 Wenn der Fuß sagte: »Weil ich nicht Hand bin, gehöre ich nicht zum Leibe«, so gehört er darum doch zum Leibe;
ତତ୍ର ଚରଣଂ ଯଦି ୱଦେତ୍ ନାହଂ ହସ୍ତସ୍ତସ୍ମାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟ ଭାଗୋ ନାସ୍ମୀତି ତର୍ହ୍ୟନେନ ଶରୀରାତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଯୋଗୋ ନ ଭୱତି|
16 und wenn das Ohr sagte: »Weil ich kein Auge bin, gehöre ich nicht zum Leibe«, so gehört es darum doch zum Leibe.
ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱା ଯଦି ୱଦେତ୍ ନାହଂ ନଯନଂ ତସ୍ମାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟାଂଶୋ ନାସ୍ମୀତି ତର୍ହ୍ୟନେନ ଶରୀରାତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଯୋଗୋ ନ ଭୱତି|
17 Wenn der ganze Leib nur Auge wäre, wo bliebe da das Gehör? Wenn er ganz Gehör wäre, wo bliebe da der Geruchssinn?
କୃତ୍ସ୍ନଂ ଶରୀରଂ ଯଦି ଦର୍ଶନେନ୍ଦ୍ରିଯଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଶ୍ରୱଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି? ତତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଯଦି ୱା ଶ୍ରୱଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଘ୍ରଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି?
18 Nun aber hat Gott jedem einzelnen Gliede seine besondere Stelle am Leibe angewiesen, wie es seinem Willen entsprach.
କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ଯଥାଭିଲଷିତଂ ତଥୈୱାଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗାନାମ୍ ଏକୈକଂ ଶରୀରେ ସ୍ଥାପିତଂ|
19 Wäre das Ganze nur ein einziges Glied, wo bliebe da der Leib?
ତତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଯଦ୍ୟେକାଙ୍ଗରୂପି ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଶରୀରେ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି?
20 So aber sind zwar viele Glieder vorhanden, aber es besteht doch nur ein Leib.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅଙ୍ଗାନି ବହୂନି ସନ୍ତି ଶରୀରଂ ତ୍ୱେକମେୱ|
21 Das Auge kann aber nicht zu der Hand sagen: »Ich habe dich nicht nötig«, ebensowenig der Kopf zu den Füßen: »Ich habe euch nicht nötig«;
ଅତଏୱ ତ୍ୱଯା ମମ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତୀତି ୱାଚଂ ପାଣିଂ ୱଦିତୁଂ ନଯନଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତଥା ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ମମ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତୀତି ମୂର୍ଦ୍ଧା ଚରଣୌ ୱଦିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତିଃ;
22 ganz im Gegenteil: die scheinbar schwächsten Glieder des Leibes sind gerade notwendig,
ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ୱିଗ୍ରହସ୍ୟ ଯାନ୍ୟଙ୍ଗାନ୍ୟସ୍ମାଭି ର୍ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ତାନ୍ୟେୱ ସପ୍ରଯୋଜନାନି ସନ୍ତି|
23 und denjenigen Körperteilen, die wir für weniger edel halten, erweisen wir besondere Ehre, und die weniger anständigen Teile unsers Leibes erhalten eine besonders wohlanständige Ausstattung,
ଯାନି ଚ ଶରୀରମଧ୍ୟେଽୱମନ୍ୟାନି ବୁଧ୍ୟତେ ତାନ୍ୟସ୍ମାଭିରଧିକଂ ଶୋଭ୍ୟନ୍ତେ| ଯାନି ଚ କୁଦୃଶ୍ୟାନି ତାନି ସୁଦୃଶ୍ୟତରାଣି କ୍ରିଯନ୍ତେ
24 deren unsere anständigen Glieder nicht bedürfen. Ja, Gott hat den Leib so zusammengefügt, daß er dem weniger wichtigen Gliede desto größere Ehre zugeteilt hat,
କିନ୍ତୁ ଯାନି ସ୍ୱଯଂ ସୁଦୃଶ୍ୟାନି ତେଷାଂ ଶୋଭନମ୍ ନିଷ୍ପ୍ରଯୋଜନଂ|
25 damit keine Uneinigkeit im Leibe herrsche, sondern die Glieder einträchtig füreinander sorgen.
ଶରୀରମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ ଭେଦୋ ନ ଭୱେତ୍ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟଙ୍ଗାନି ଯଦ୍ ଐକ୍ୟଭାୱେନ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ହିତଂ ଚିନ୍ତଯନ୍ତି ତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣାପ୍ରଧାନମ୍ ଆଦରଣୀଯଂ କୃତ୍ୱା ଶରୀରଂ ୱିରଚିତଂ|
26 Und wenn ein Glied leidet, so leiden alle Glieder mit, und wenn ein Glied besonders geehrt wird, so freuen sich alle Glieder mit.
ତସ୍ମାଦ୍ ଏକସ୍ୟାଙ୍ଗସ୍ୟ ପୀଡାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟଙ୍ଗାନି ତେନ ସହ ପୀଡ୍ୟନ୍ତେ, ଏକସ୍ୟ ସମାଦରେ ଜାତେ ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତେନ ସହ ସଂହୃଷ୍ୟନ୍ତି|
27 Ihr aber seid Christi Leib, und jeder einzelne ist ein Glied daran nach seinem Teil;
ଯୂଯଞ୍ଚ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଶରୀରଂ, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଶ୍ଚ ତସ୍ୟୈକୈକମ୍ ଅଙ୍ଗଂ|
28 und zwar hat Gott in der Gemeinde eingesetzt erstens die einen zu Aposteln, zweitens (andere) zu Propheten, drittens (noch andere) zu Lehrern; sodann Wunderkräfte, sodann Gaben der Heilungen, Hilfeleistungen, Verwaltungsgeschäfte, mancherlei Arten von Zungenreden.
କେଚିତ୍ କେଚିତ୍ ସମିତାୱୀଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରେରିତା ଦ୍ୱିତୀଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରସ୍ତୃତୀଯତ ଉପଦେଷ୍ଟାରୋ ନିଯୁକ୍ତାଃ, ତତଃ ପରଂ କେଭ୍ୟୋଽପି ଚିତ୍ରକାର୍ୟ୍ୟସାଧନସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅନାମଯକରଣଶକ୍ତିରୁପକୃତୌ ଲୋକଶାସନେ ୱା ନୈପୁଣ୍ୟଂ ନାନାଭାଷାଭାଷଣସାମର୍ଥ୍ୟଂ ୱା ତେନ ୱ୍ୟତାରି|
29 Sind etwa alle (Gemeindeglieder) Apostel? Etwa alle Propheten? Alle Lehrer? Besitzen etwa alle Wunderkräfte?
ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ପ୍ରେରିତାଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଉପଦେଷ୍ଟାରଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ଚିତ୍ରକାର୍ୟ୍ୟସାଧକାଃ?
30 Haben etwa alle Heilungsgaben? Reden alle mit Zungen? Können alle die Zungensprachen auslegen?
ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଅନାମଯକରଣଶକ୍ତିଯୁକ୍ତାଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ପରଭାଷାୱାଦିନଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ ୱା କିଂ ପରଭାଷାର୍ଥପ୍ରକାଶକାଃ?
31 Strebet nun eifrig nach den höchsten Gnadengaben! Und jetzt will ich euch noch einen ganz unvergleichlichen Weg zeigen:
ଯୂଯଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଦାଯାନ୍ ଲବ୍ଧୁଂ ଯତଧ୍ୱଂ| ଅନେନ ଯୂଯଂ ମଯା ସର୍ୱ୍ୱୋତ୍ତମମାର୍ଗଂ ଦର୍ଶଯିତୱ୍ୟାଃ|
