1 Chronik 16

1 Nachdem man dann die Lade Gottes hineingebracht und sie im Innern des Zeltes, das David für sie hatte aufschlagen lassen, niedergesetzt hatte, brachte man Brandopfer und Heilsopfer vor Gott dar;

Toen de ark van God aangekomen was, zette men haar op haar plaats, midden in de tent, die David voor haar had gespannen. Daarna droeg David brand- en vredeoffers aan God op;

2 und als David mit der Darbringung der Brand- und Heilsopfer fertig war, segnete er das Volk im Namen des HERRN

en toen hij de brand- en vredeoffers had opgedragen, zegende hij het volk in de Naam van Jahweh.

3 und ließ dann unter sämtliche Israeliten, sowohl an Männer wie an Frauen, an einen jeden einen Brotkuchen, ein Stück Fleisch und einen Rosinenkuchen austeilen.

Tenslotte hield hij voor alle Israëlieten een uitdeling; en allen, mannen als vrouwen, kregen ieder een broodkoek, een stuk vlees en een druivenkoek.

4 Hierauf bestellte er mehrere Leviten zu Dienern vor der Lade des HERRN, damit sie dem HERRN, dem Gott Israels, Preis, Dank und Lob darbrächten,

Daarna belastte hij enige levieten met de dienst van de ark van Jahweh: ze moesten Jahweh, den God van Israël, danken, loven en prijzen.

5 nämlich Asaph als Vorsteher und Sacharja als zweiten im Range nach ihm, ferner Jeghiel, Semiramoth, Jehiel, Matthithja, Eliab, Benaja, Obed-Edom und Jehiel, mit Musikinstrumenten, Harfen und Zithern, während Asaph die Zimbeln

Het waren Asaf, het hoofd, en zijn plaatsvervanger Zekarja; verder Jeïël, Sjemiramot, Jechiël, Mattitja, Eliab, Benajáhoe, Obed-Edom en Jeïël. Dezen moesten met harpen en citers, Asaf met cymbalen,

6 und die Priester Benaja und Jahasiel die Trompeten ständig vor der Lade mit dem Bundesgesetz Gottes erschallen ließen.

en de priesters Benajáhoe en Jachaziël met trompetten voortdurend feestelijke klanken laten horen voor de verbondsark van God.

7 Damals, an jenem Tage, beauftragte David zum erstenmal Asaph und seine Amtsgenossen, das Danklied auf den HERRN zu singen:

Die dag liet David voor de eerste maal Asaf en zijn ambtgenoten het "Looft Jahweh" zingen:

8 Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!

Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;

9 Singet ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!

Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!

10 Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen sich herzlich freuen, die da suchen den HERRN!

Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders! Wendt u tot Jahweh en zijn macht,

11 Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!

Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;

12 Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,

Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:

13 ihr Kinder Israels, seine Knechte, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!

Gij kinderen van Israël, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!

14 Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.

Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!

15 Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,

Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:

16 (des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,

Het verbond met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.

17 den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,

En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:

18 da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«

Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel".

19 Damals wart ihr noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Land;

Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.

20 sie mußten wandern von Volk zu Volk und von einem Reich zur anderen Völkerschaft;

En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,

21 doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja, Könige strafte er um ihretwillen:

Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:

22 »Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«

"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"

23 Singet dem HERRN, alle Lande, verkündet Tag für Tag sein Heil!

Heel de aarde, zingt Jahweh ter eer! Verkondigt zijn heil iedere dag;

24 Erzählt von seiner Herrlichkeit unter den Heiden, unter allen Völkern von seinen Wundertaten!

Meldt aan de naties zijn glorie, Aan alle volken zijn wonderen!

25 Denn groß ist der HERR und hoch zu preisen, und mehr zu fürchten als alle anderen Götter;

Want groot is Jahweh, hoog te prijzen, En boven alle goden te vrezen.

26 denn alle Götter der Heiden sind nichtige Götzen, doch der HERR hat den Himmel geschaffen.

Ja, alle goden der volkeren zijn niets, Maar Jahweh heeft de hemel gemaakt.

27 Hoheit und Pracht gehn vor ihm her, Macht und Wonne füllen seine Wohnstatt.

Glans en glorie zijn voor zijn aanschijn, Kracht en vreugde in zijn woonplaats.

28 Bringt dar dem HERRN, ihr Geschlechter der Völker, bringt dar dem HERRN Ehre und Preis!

Brengt Jahweh, geslachten der volken, Brengt Jahweh glorie en lof.

29 Bringt dar dem HERRN die Ehre seines Namens! Bringt Opfergaben und kommt vor sein Angesicht! Werft vor dem HERRN euch nieder in heiligem Schmuck!

Brengt Jahweh de eer van zijn Naam, En treedt met offers voor zijn aanschijn; Werpt u neder voor Jahweh in zijn heilige woning,

30 Erzittert vor ihm, alle Lande! Auch den Erdkreis hat er gefestigt, daß er nicht wankt.

Heel de aarde, beef voor zijn aanschijn! Hij houdt de weegschaal der wereld, zodat ze niet schommelt.

31 Des freue sich der Himmel, die Erde jauchze, und man sage unter den Heiden: »Der HERR ist König!«

Laat de hemelen juichen, de aarde jubelen, Laat de volken roepen: Jahweh is koning!

32 Es brause das Meer und was darin wimmelt! Es jauchze die Flur und was auf ihr wächst!

Laat bulderen de zee met wat ze bevat. Laat jubelen het veld, met wat er op groeit,

33 Dann werden auch jubeln die Bäume des Waldes vor dem HERRN, wenn er kommt, zu richten die Erde.

In het woud de bomen juichen Voor het aanschijn van Jahweh, want Hij komt, Hij komt, om de aarde te richten!

34 Preiset den HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Güte.

Looft Jahweh, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!

35 Und betet: »Hilf uns, du Gott unsrer Hilfe! Bringe uns wieder zusammen und rette uns aus den Heiden, damit wir danken deinem heiligen Namen, uns deines Lobpreises rühmen!«

Zegt tot hem: Ach, red ons, God, onze steun, Red ons, en breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!

36 Gepriesen sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Da rief alles Volk »Amen!« und »Preis sei dem HERRN!«

Gezegend zij Jahweh, Israëls God, Van eeuwigheid tot eeuwigheid! En heel het volk riep: Amen! Halleluja!

37 (David) ließ dann Asaph und seine Geschlechtsgenossen dort vor der Bundeslade des HERRN verbleiben, damit sie den Dienst vor der Lade ständig so verrichteten, wie ein jeder Tag es erforderte;

Toen liet hij daar Asaf en zijn ambtgenoten voor de verbondsark van Jahweh, om zonder ophouden dienst te doen voor de ark, zoals het voor iedere dag was voorgeschreven; en als poortwachters Obed-Edom,

38 ebenso ließ er Obed-Edom, den Sohn Jeduthuns, und Hosa samt ihren Geschlechtsgenossen, achtundsechzig an der Zahl, als Torhüter dienen.

den zoon van Jedoetoen, en Chosa, met acht en zestig stamgenoten.

39 Den Priester Zadok aber nebst seinen Geschlechtsgenossen, den Priestern, ließ er vor der Wohnung des HERRN auf der Höhe zu Gibeon weiter verbleiben,

Maar den priester Sadok met zijn ambtgenoten, de priesters, stelde hij aan bij de tabernakel van Jahweh op de hoogte van Gibon.

40 damit sie dem HERRN regelmäßig, morgens und abends, Brandopfer auf dem Brandopferaltar darbrächten, und zwar genau so, wie es im Gesetz geschrieben steht, das der HERR den Israeliten geboten hat.

Op het brandofferaltaar moesten ze zonder onderbreking ‘s morgens en ‘s avonds brandoffers opdragen voor Jahweh, juist zoals het geschreven staat in de wet, die Jahweh aan Israël gegeven had.

41 Bei ihnen befanden sich auch Heman und Jeduthun nebst den übrigen, die auserwählt und mit Namen bezeichnet worden waren, um das »Danket dem HERRN, denn seine Güte währet ewiglich!« zu singen.

Bij hen bevonden zich Heman en Jedoetoen en de overigen, die uitverkoren en met name aangewezen waren, om ter ere van Jahweh het "Looft Jahweh, want eeuwig duurt zijn barmhartigheid" te zingen.

42 Dazu wurden ihnen Trompeten und Zimbeln gegeben zur Verwendung bei der Musik und Instrumente für die Gotteslieder; die Söhne Jeduthuns aber versahen den Dienst als Torhüter. –

Bij Heman en Jedoetoen berustte de zorg voor de trompetten en cymbalen, voor de muziekinstrumenten en voor de godsdienstige liederen. De zonen van Jedoetoen bewaakten de poort.

43 Darauf kehrte jedermann im Volk nach Hause zurück; David aber wandte sich dazu, seine Familie zu begrüßen.

Daarna ging heel het volk naar huis, en David keerde terug, om zijn gezin te begroeten.