< Hohelied 3 >
1 Des Nachts auf meinem Lager suchte ich, den meine Seele liebt. Ich suchte; aber ich fand ihn nicht.
I te po, i runga i toku moenga, i rapua e ahau ta toku wairua i aroha ai: i rapua e ahau, heoi kihai i kitea.
2 Ich will aufstehen und in der Stadt umgehen auf den Gassen und Straßen und suchen, den meine Seele liebt. Ich suchte; aber ich fand ihn nicht.
Ka mea ahau, Ka whakatika ahau aianei, ka kopikopiko i roto i te pa, i nga huarahi, i nga waharoa, ka rapu i ta toku wairua i aroha ai: rapua ana ia e ahau, heoi kihai i kitea.
3 Es fanden mich die Wächter, die in der Stadt umgehen: “Habt ihr nicht gesehen, den meine Seele liebt?”
I tutaki ki ahau nga kaitiaki e kopikopiko nei i roto i te pa: ano ra ko ahau ki a ratou, I kite ranei koutou i ta toku wairua e aroha nei?
4 Da ich ein wenig an ihnen vorüber war, da fand ich, den meine Seele liebt. Ich halte ihn und will ihn nicht lassen, bis ich ihn bringe in meiner Mutter Haus, in die Kammer der, die mich geboren hat.
Pahemo kau atu ratou, kua tutaki ahau ki ta toku wairua e aroha nei; kei te pupuri ahau i a ia, kihai hoki ia i tukua atu e ahau, a kawea noatia atu ia e ahau ki te whare o toku whaea, ki te ruma o te wahine i whanau ai ahau.
5 Ich beschwöre euch, ihr Töchter Jerusalems, bei den Rehen oder Hinden auf dem Felde, daß ihr meine Freundin nicht aufweckt noch regt, bis es ihr selbst gefällt.
He ki tenei naku ki a koutou, e nga tamahine o Hiruharama, i te aroaro o nga anaterope, o nga hata o te parae, kaua e whakaoho, kaua e whakaara i taku e aroha nei, kia pai ra ano ia.
6 Wer ist die, die heraufgeht aus der Wüste wie ein gerader Rauch, wie ein Geräuch von Myrrhe, Weihrauch und allerlei Gewürzstaub des Krämers?
Ko wai tenei e whakaputa mai nei i te koraha, ano ko nga pou paowa, kakara tonu i te maira, i te parakihe, i nga puehu katoa a te kaihoko?
7 Siehe, um das Bett Salomos her stehen sechzig Starke aus den Starken in Israel.
Nana, ko te amo o Horomona; e toru tekau nga tangata marohirohi i tetahi taha, i tetahi taha, no nga marohirohi o Iharaira.
8 Sie halten alle Schwerter und sind geschickt, zu streiten. Ein jeglicher hat sein Schwert an seiner Hüfte um des Schreckens willen in der Nacht.
He hunga mau hoari ratou katoa, he mea whakaako ki te whawhai; kei tona huwha ano te hoari a tenei, a tenei, i te wehi hoki i te po.
9 Der König Salomo ließ sich eine Sänfte machen von Holz aus Libanon.
I hanga e Kingi Horomona he amo mona, no Repanona te rakau.
10 Ihre Säulen sind silbern, die Decke golden, der Sitz purpurn, und inwendig ist sie lieblich ausgeziert um der Töchter Jerusalems willen.
Ko ona pou i hanga e ia ki te hiriwa, he koura a raro, he papura tona nohoanga, he mea whariki a waenganui ki te aroha, no nga tamahine o Hiruharama.
11 Gehet heraus und schauet an, ihr Töchter Zions, den König Salomo in der Krone, damit ihn seine Mutter gekrönt hat am Tage seiner Hochzeit und am Tage der Freude seines Herzens.
Haere, e nga tamahine o Hiona, ka matakitaki i a Kingi Horomona, me te karauna ano i karaunatia ai ia e tona whaea i te ra o tona marenatanga, i te ra hoki i koa ai tona ngakau.