Offenbarung 14
1 Und ich sah das Lamm stehen auf dem Berg Zion und mit ihm hundertvierundvierzigtausend, die hatten seinen Namen und den Namen seines Vaters geschrieben an ihre Stirn.
තතඃ පරං නිරීක්‍ෂමාණේන මයා මේෂශාවකෝ දෘෂ්ටඃ ස සියෝනපර්ව්වතස්‍යෝපර‍්‍ය්‍යතිෂ්ඨත්, අපරං යේෂාං භාලේෂු තස්‍ය නාම තත්පිතුශ්ච නාම ලිඛිතමාස්තේ තාදෘශාශ්චතුශ්චත්වාරිංශත්සහස්‍රාධිකා ලක්‍ෂලෝකාස්තේන සාර්ද්ධම් ආසන්|
2 Und ich hörte eine Stimme vom Himmel wie eines großen Wassers und wie eine Stimme eines großen Donners; und die Stimme, die ich hörte, war wie von Harfenspielern, die auf ihren Harfen spielen.
අනන්තරං බහුතෝයානාං රව ඉව ගුරුතරස්තනිතස්‍ය ච රව ඉව ඒකෝ රවඃ ස්වර්ගාත් මයාශ්‍රාවි| මයා ශ්‍රුතඃ ස රවෝ වීණාවාදකානාං වීණාවාදනස්‍ය සදෘශඃ|
3 Und sie sangen ein neues Lied vor dem Stuhl und vor den vier Tieren und den Ältesten; und niemand konnte das Lied lernen denn die hundertvierundvierzigtausend, die erkauft sind von der Erde.
සිංහසනස්‍යාන්තිකේ ප්‍රාණිචතුෂ්ටයස්‍ය ප්‍රාචීනවර්ගස්‍ය චාන්තිකේ (අ)පි තේ නවීනමේකං ගීතම් අගායන් කින්තු ධරණීතඃ පරික්‍රීතාන් තාන් චතුශ්චත්වාරිංශත්‍යහස්‍රාධිකලක්‍ෂලෝකාන් විනා නාපරේණ කේනාපි තද් ගීතං ශික්‍ෂිතුං ශක්‍යතේ|
4 Diese sind's, die mit Weibern nicht befleckt sind-denn sie sind Jungfrauen-und folgen dem Lamme nach, wo es hingeht. Diese sind erkauft aus den Menschen zu Erstlingen Gott und dem Lamm;
ඉමේ යෝෂිතාං සඞ්ගේන න කලඞ්කිතා යතස්තේ (අ)මෛථුනා මේෂශාවකෝ යත් කිමපි ස්ථානං ගච්ඡේත් තත්සර්ව්වස්මින් ස්ථානේ තම් අනුගච්ඡන්ති යතස්තේ මනුෂ්‍යාණාං මධ්‍යතඃ ප්‍රථමඵලානීවේශ්වරස්‍ය මේෂශාවකස්‍ය ච කෘතේ පරික්‍රීතාඃ|
5 und in ihrem Munde ist kein Falsch gefunden; denn sie sind unsträflich vor dem Stuhl Gottes.
තේෂාං වදනේෂු චානෘතං කිමපි න විද්‍යතේ යතස්තේ නිර්ද්දෝෂා ඊශ්වරසිංහාසනස්‍යාන්තිකේ තිෂ්ඨන්ති|
6 Und ich sah einen Engel fliegen mitten durch den Himmel, der hatte ein ewiges Evangelium zu verkündigen denen, die auf Erden wohnen, und allen Heiden und Geschlechtern und Sprachen und Völkern, (aiōnios g166)
අනන්තරම් ආකාශමධ්‍යේනෝඩ්ඩීයමානෝ (අ)පර ඒකෝ දූතෝ මයා දෘෂ්ටඃ සෝ (අ)නන්තකාලීයං සුසංවාදං ධාරයති ස ච සුසංවාදඃ සර්ව්වජාතීයාන් සර්ව්වවංශීයාන් සර්ව්වභාෂාවාදිනඃ සර්ව්වදේශීයාංශ්ච පෘථිවීනිවාසිනඃ ප්‍රති තේන ඝෝෂිතව්‍යඃ| (aiōnios g166)
7 und sprach mit großer Stimme: Fürchtet Gott und gebet ihm die Ehre; denn die Zeit seines Gerichts ist gekommen! Und betet an den, der gemacht hat Himmel und Erde und Meer und Wasserbrunnen.
ස උච්චෛඃස්වරේණේදං ගදති යූයමීශ්වරාද් බිභීත තස්‍ය ස්තවං කුරුත ච යතස්තදීයවිචාරස්‍ය දණ්ඩ උපාතිෂ්ඨත් තස්මාද් ආකාශමණ්ඩලස්‍ය පෘථිව්‍යාඃ සමුද්‍රස්‍ය තෝයප්‍රස්‍රවණානාඤ්ච ස්‍රෂ්ටා යුෂ්මාභිඃ ප්‍රණම්‍යතාං|
8 Und ein anderer Engel folgte nach, der sprach: Sie ist gefallen, sie ist gefallen, Babylon, die große Stadt; denn sie hat mit dem Wein der Hurerei getränkt alle Heiden.
තත්පශ්චාද් ද්විතීය ඒකෝ දූත උපස්ථායාවදත් පතිතා පතිතා සා මහාබාබිල් යා සර්ව්වජාතීයාන් ස්වකීයං ව්‍යභිචාරරූපං ක්‍රෝධමදම් අපායයත්|
9 Und der dritte Engel folgte diesem nach und sprach mit großer Stimme: So jemand das Tier anbetet und sein Bild und nimmt sein Malzeichen an seine Stirn oder an seine Hand,
තත්පශ්චාද් තෘතීයෝ දූත උපස්ථායෝච්චෛරවදත්, යඃ කශ්චිත තං ශශුං තස්‍ය ප්‍රතිමාඤ්ච ප්‍රණමති ස්වභාලේ ස්වකරේ වා කලඞ්කං ගෘහ්ලාති ච
10 der wird vom Wein des Zorns Gottes trinken, der lauter eingeschenkt ist in seines Zornes Kelch, und wird gequält werden mit Feuer und Schwefel vor den heiligen Engeln und vor dem Lamm;
සෝ (අ)පීශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධපාත්‍රේ ස්ථිතම් අමිශ්‍රිතං මදත් අර්ථත ඊශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධමදං පාස්‍යති පවිත්‍රදූතානාං මේෂශාවකස්‍ය ච සාක්‍ෂාද් වහ්නිගන්ධකයෝ ර‍්‍යාතනාං ලප්ස්‍යතේ ච|
11 und der Rauch ihrer Qual wird aufsteigen von Ewigkeit zu Ewigkeit; und sie haben keine Ruhe Tag und Nacht, die das Tier haben angebetet und sein Bild, und so jemand hat das Malzeichen seines Namens angenommen. (aiōn g165)
තේෂාං යාතනායා ධූමෝ (අ)නන්තකාලං යාවද් උද්ගමිෂ්‍යති යේ ච පශුං තස්‍ය ප්‍රතිමාඤ්ච පූජයන්ති තස්‍ය නාම්නෝ (අ)ඞ්කං වා ගෘහ්ලන්ති තේ දිවානිශං කඤ්චන විරාමං න ප්‍රාප්ස්‍යන්ති| (aiōn g165)
12 Hier ist Geduld der Heiligen; hier sind, die da halten die Gebote Gottes und den Glauben an Jesum.
යේ මානවා ඊශ්වරස්‍යාඥා යීශෞ විශ්වාසඤ්ච පාලයන්ති තේෂාං පවිත්‍රලෝකානාං සහිෂ්ණුතයාත්‍ර ප්‍රකාශිතව්‍යං|
13 Und ich hörte eine Stimme vom Himmel zu mir sagen: Schreibe: Selig sind die Toten, die in dem HERRN sterben von nun an. Ja, der Geist spricht, daß sie ruhen von ihrer Arbeit; denn ihre Werke folgen ihnen nach.
අපරං ස්වර්ගාත් මයා සහ සම්භාෂමාණ ඒකෝ රවෝ මයාශ්‍රාවි තේනෝක්තං ත්වං ලිඛ, ඉදානීමාරභ්‍ය යේ ප්‍රභෞ ම්‍රියන්තේ තේ මෘතා ධන්‍යා ඉති; ආත්මා භාෂතේ සත්‍යං ස්වශ්‍රමේභ්‍යස්තෛ ර්විරාමඃ ප්‍රාප්තව්‍යඃ තේෂාං කර්ම්මාණි ච තාන් අනුගච්ඡන්ති|
14 Und ich sah, und siehe, eine weiße Wolke. Und auf der Wolke saß einer, der gleich war eines Menschen Sohn; der hatte eine goldene Krone auf seinem Haupt und in seiner Hand eine scharfe Sichel.
තදනන්තරං නිරීක්‍ෂමාණේන මයා ශ්වේතවර්ණ ඒකෝ මේඝෝ දෘෂ්ටස්තන්මේඝාරූඪෝ ජනෝ මානවපුත්‍රාකෘතිරස්ති තස්‍ය ශිරසි සුවර්ණකිරීටං කරේ ච තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං තිෂ්ඨති|
15 Und ein anderer Engel ging aus dem Tempel und schrie mit großer Stimme zu dem, der auf der Wolke saß: Schlag an mit deiner Sichel und ernte; denn die Zeit zu ernten ist gekommen, denn die Ernte der Erde ist dürr geworden!
තතඃ පරම් අන්‍ය ඒකෝ දූතෝ මන්දිරාත් නිර්ගත්‍යෝච්චෛඃස්වරේණ තං මේඝාරූඪං සම්භාෂ්‍යාවදත් ත්වයා දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය ශස්‍යච්ඡේදනං ක්‍රියතාං ශස්‍යච්ඡේදනස්‍ය සමය උපස්ථිතෝ යතෝ මේදින්‍යාඃ ශස්‍යානි පරිපක්කානි|
16 Und der auf der Wolke saß, schlug mit seiner Sichel an die Erde, und die Erde ward geerntet.
තතස්තේන මේඝාරූඪේන පෘථිව්‍යාං දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය පෘථිව්‍යාඃ ශස්‍යච්ඡේදනං කෘතං|
17 Und ein anderer Engel ging aus dem Tempel, der hatte eine scharfe Hippe.
අනන්තරම් අපර ඒකෝ දූතඃ ස්වර්ගස්ථමන්දිරාත් නිර්ගතඃ සෝ (අ)පි තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං ධාරයති|
18 Und ein anderer Engel ging aus vom Altar, der hatte Macht über das Feuer und rief mit großem Geschrei zu dem, der die scharfe Hippe hatte, und sprach: Schlag an mit deiner scharfen Hippe und schneide die Trauben vom Weinstock der Erde; denn seine Beeren sind reif!
අපරම් අන්‍ය ඒකෝ දූතෝ වේදිතෝ නිර්ගතඃ ස වහ්නේරධිපතිඃ ස උච්චෛඃස්වරේණ තං තීක්‍ෂ්ණදාත්‍රධාරිණං සම්භාෂ්‍යාවදත් ත්වයා ස්වං තීක්‍ෂ්ණං දාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය මේදින්‍යා ද්‍රාක්‍ෂාගුච්ඡච්ඡේදනං ක්‍රියතාං යතස්තත්ඵලානි පරිණතානි|
19 Und der Engel schlug an mit seiner Hippe an die Erde und schnitt die Trauben der Erde und warf sie in die große Kelter des Zorns Gottes.
තතඃ ස දූතඃ පෘථිව්‍යාං ස්වදාත්‍රං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය පෘථිව්‍යා ද්‍රාක්‍ෂාඵලච්ඡේදනම් අකරෝත් තත්ඵලානි චේශ්වරස්‍ය ක්‍රෝධස්වරූපස්‍ය මහාකුණ්ඩස්‍ය මධ්‍යං නිරක්‍ෂිපත්|
20 Und die Kelter ward draußen vor der Stadt getreten; und das Blut ging von der Kelter bis an die Zäume der Pferde durch tausend sechshundert Feld Wegs.
තත්කුණ්ඩස්ථඵලානි ච බහි ර්මර්ද්දිතානි තතඃ කුණ්ඩමධ්‍යාත් නිර්ගතං රක්තං ක්‍රෝශශතපර‍්‍ය්‍යන්තම් අශ්වානාං ඛලීනාන් යාවද් ව්‍යාප්නෝත්|
