Psalm 81

1 Auf der Gittith, vorzusingen, Asaphs. Singet fröhlich Gott, der unsre Stärke ist; jauchzt dem Gott Jakobs!

Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

2 Hebet an mit Psalmen und gebet her die Pauken, liebliche Harfen mit Psalter!

Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

3 Blaset im Neumond die Posaune, in unserm Fest der Laubhütten!

Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

4 Denn solches ist die Weise in Israel und ein Recht des Gottes Jakobs.

Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

5 Solche hat er zum Zeugnis gesetzt unter Joseph, da sie aus Ägyptenland zogen und fremde Sprache gehört hatten,

Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

6 da ich ihre Schulter von der Last entledigt hatte und ihre Hände der Körbe los wurden.

Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

7 Da du mich in der Not anriefst, half ich dir aus; ich erhörte dich, da dich das Wetter überfiel, und versuchte dich am Haderwasser. (Sela)

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

8 Höre, mein Volk, ich will unter dir zeugen; Israel, du sollst mich hören,

Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

9 daß unter dir kein anderer Gott sei und du keinen fremden Gott anbetest.

I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

10 Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland geführt hat: Tue deinen Mund weit auf, laß mich ihn füllen!

(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

11 Aber mein Volk gehorcht nicht meiner Stimme, und Israel will mich nicht.

Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

12 So habe ich sie gelassen in ihres Herzens Dünkel, daß sie wandeln nach ihrem Rat.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

13 Wollte mein Volk mir gehorsam sein und Israel auf meinem Wege gehen,

Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

14 so wollte ich ihre Feinde bald dämpfen und meine Hand über ihre Widersacher wenden,

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

15 und denen, die den HERRN hassen, müßte es wider sie fehlen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen,

Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

16 und ich würde sie mit dem besten Weizen speisen und mit Honig aus dem Felsen sättigen.

I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.