Psalm 81
1 Auf der Gittith, vorzusingen, Asaphs. Singet fröhlich Gott, der unsre Stärke ist; jauchzt dem Gott Jakobs!
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Hebet an mit Psalmen und gebet her die Pauken, liebliche Harfen mit Psalter!
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Blaset im Neumond die Posaune, in unserm Fest der Laubhütten!
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 Denn solches ist die Weise in Israel und ein Recht des Gottes Jakobs.
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 Solche hat er zum Zeugnis gesetzt unter Joseph, da sie aus Ägyptenland zogen und fremde Sprache gehört hatten,
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 da ich ihre Schulter von der Last entledigt hatte und ihre Hände der Körbe los wurden.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 Da du mich in der Not anriefst, half ich dir aus; ich erhörte dich, da dich das Wetter überfiel, und versuchte dich am Haderwasser. (Sela)
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Höre, mein Volk, ich will unter dir zeugen; Israel, du sollst mich hören,
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 daß unter dir kein anderer Gott sei und du keinen fremden Gott anbetest.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland geführt hat: Tue deinen Mund weit auf, laß mich ihn füllen!
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 Aber mein Volk gehorcht nicht meiner Stimme, und Israel will mich nicht.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 So habe ich sie gelassen in ihres Herzens Dünkel, daß sie wandeln nach ihrem Rat.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 Wollte mein Volk mir gehorsam sein und Israel auf meinem Wege gehen,
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 so wollte ich ihre Feinde bald dämpfen und meine Hand über ihre Widersacher wenden,
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 und denen, die den HERRN hassen, müßte es wider sie fehlen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen,
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 und ich würde sie mit dem besten Weizen speisen und mit Honig aus dem Felsen sättigen.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
