Psalm 78
1 Eine Unterweisung Asaphs. Höre, mein Volk, mein Gesetz; neigt eure Ohren zu der Rede meines Mundes!
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Ich will meinen Mund auftun zu Sprüchen und alte Geschichten aussprechen,
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 die wir gehört haben und wissen und unsre Väter uns erzählt haben,
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 daß wir's nicht verhalten sollten ihren Kindern, die hernach kommen, und verkündigten den Ruhm des HERRN und seine Macht und seine Wunder, die er getan hat.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 Er richtete ein Zeugnis auf in Jakob und gab ein Gesetz in Israel, das er unsern Vätern gebot zu lehren ihre Kinder,
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 auf daß es die Nachkommen lernten und die Kinder, die noch sollten geboren werden; wenn sie aufkämen, daß sie es auch ihren Kinder verkündigten,
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 daß sie setzten auf Gott ihre Hoffnung und nicht vergäßen der Taten Gottes und seine Gebote hielten
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 und nicht würden wie ihre Väter, eine abtrünnige und ungehorsame Art, welchen ihr Herz nicht fest war und ihr Geist nicht treulich hielt an Gott,
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 wie die Kinder Ephraim, die geharnischt den Bogen führten, abfielen zur Zeit des Streits.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 Sie hielten den Bund Gottes nicht und wollten nicht in seinem Gesetz wandeln
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 und vergaßen seiner Taten und seiner Wunder, die er ihnen erzeigt hatte.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Vor ihren Vätern tat er Wunder in Ägyptenland, im Felde Zoan.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 Er zerteilte das Meer und ließ sie hindurchgehen und stellte das Wasser wie eine Mauer.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Er leitete sie des Tages mit einer Wolke und des Nachts mit einem hellen Feuer.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 Er riß die Felsen in der Wüste und tränkte sie mit Wasser die Fülle
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 und ließ Bäche aus den Felsen fließen, daß sie hinabflossen wie Wasserströme.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 Dennoch sündigten sie weiter gegen ihn und erzürnten den Höchsten in der Wüste
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 und versuchten Gott in ihrem Herzen, daß sie Speise forderten für ihre Seelen,
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 und redeten gegen Gott und sprachen: “Ja, Gott sollte wohl können einen Tisch bereiten in der Wüste?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Siehe, er hat wohl den Felsen geschlagen, daß Wasser flossen und Bäche sich ergossen; aber wie kann er Brot geben und seinem Volke Fleisch verschaffen?”
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Da nun das der HERR hörte, entbrannte er, und Feuer ging an in Jakob, und Zorn kam über Israel,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 daß sie nicht glaubten an Gott und hofften nicht auf seine Hilfe.
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 Und er gebot den Wolken droben und tat auf die Türen des Himmels
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 und ließ das Man auf sie regnen, zu essen, und gab ihnen Himmelsbrot.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Sie aßen Engelbrot; er sandte ihnen Speise die Fülle.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Er ließ wehen den Ostwind unter dem Himmel und erregte durch seine Stärke den Südwind
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 und ließ Fleisch auf sie regnen wie Staub und Vögel wie Sand am Meer
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 und ließ sie fallen unter ihr Lager allenthalben, da sie wohnten.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 Da aßen sie und wurden allzu satt; er ließ sie ihre Lust büßen.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 Da sie nun ihre Lust gebüßt hatten und noch davon aßen,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 da kam der Zorn Gottes über sie und erwürgte die Vornehmsten unter ihnen und schlug darnieder die Besten in Israel.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 Aber über das alles sündigten sie noch mehr und glaubten nicht an seine Wunder.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 Darum ließ er sie dahinsterben, daß sie nichts erlangten und mußten ihr Leben lang geplagt sein.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 Wenn er sie erwürgte, suchten sie ihn und kehrten sich zu Gott
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 und gedachten, daß Gott ihr Hort ist und Gott der Höchste ihr Erlöser ist,
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 und heuchelten mit ihrem Munde und logen ihm mit ihrer Zunge;
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 aber ihr Herz war nicht fest an ihm, und hielten nicht treulich an seinem Bund.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 Er aber war barmherzig und vergab die Missetat und vertilgte sie nicht und wandte oft seinen Zorn ab und ließ nicht seinen ganzen Zorn gehen.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Denn er gedachte, daß sie Fleisch sind, ein Wind, der dahinfährt und nicht wiederkommt.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 Wie oft erzürnten sie ihn in der Wüste und entrüsteten ihn in der Einöde!
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Sie versuchten Gott immer wieder und meisterten den Heiligen in Israel.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 Sie gedachten nicht an seine Hand des Tages, da er sie erlöste von den Feinden;
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 wie er denn seine Zeichen in Ägypten getan hatte und seine Wunder im Lande Zoan;
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 da er ihr Wasser in Blut wandelte, daß sie ihre Bäche nicht trinken konnten;
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 da er Ungeziefer unter sie schickte, daß sie fraß, und Frösche, die sie verderbten,
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 und gab ihre Gewächse den Raupen und ihre Saat den Heuschrecken;
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 da er ihre Weinstöcke mit Hagel schlug und ihre Maulbeerbäume mit Schloßen;
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 da er ihr Vieh schlug mit Hagel und ihre Herden mit Wetterstrahlen;
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 da er böse Engel unter sie sandte in seinem grimmigen Zorn und ließ sie toben und wüten und Leid tun;
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 da er seinen Zorn ließ fortgehen und ihre Seele vor dem Tode nicht verschonte und übergab ihr Leben der Pestilenz;
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 da er alle Erstgeburt in Ägypten schlug, die Erstlinge ihrer Kraft in den Hütten Hams,
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 und ließ sein Volk ausziehen wie die Schafe und führte sie wie eine Herde in der Wüste.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Und leitete sie sicher, daß sie sich nicht fürchteten; aber ihre Feinde bedeckte das Meer.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 Und er brachte sie zu seiner heiligen Grenze, zu diesem Berge, den seine Rechte erworben hat,
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 und vertrieb vor ihnen her die Völker und ließ ihnen das Erbe austeilen und ließ in jener Hütten die Stämme Israels wohnen.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 Aber sie versuchten und erzürnten Gott den Höchsten und hielten ihre Zeugnisse nicht
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 und fielen zurück und verachteten alles wie ihre Väter und hielten nicht, gleichwie ein loser Bogen,
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 und erzürnten ihn mit ihren Höhen und reizten ihn mit ihren Götzen.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Und da das Gott hörte, entbrannte er und verwarf Israel ganz,
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 daß er seine Wohnung zu Silo ließ fahren, die Hütte, da er unter Menschen wohnte,
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 und gab seine Macht ins Gefängnis und seine Herrlichkeit in die Hand des Feindes
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 und übergab sein Volk ins Schwert und entbrannte über sein Erbe.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Ihre junge Mannschaft fraß das Feuer, und ihre Jungfrauen mußten ungefreit bleiben.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 Ihre Priester fielen durchs Schwert, und waren keine Witwen, die da weinen sollten.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Und der Herr erwachte wie ein Schlafender, wie ein Starker jauchzt, der vom Wein kommt,
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 und schlug seine Feinde zurück und hängte ihnen ewige Schande an.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 Und er verwarf die Hütte Josephs und erwählte nicht den Stamm Ephraim,
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 sondern erwählte den Stamm Juda, den Berg Zion, welchen er liebte.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 Und baute sein Heiligtum hoch, wie die Erde, die ewiglich fest stehen soll.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 Und erwählte seinen Knecht David und nahm ihn von den Schafställen;
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 von den säugenden Schafen holte er ihn, daß er sein Volk Jakob weiden sollte und sein Erbe Israel.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 Und er weidete sie auch mit aller Treue und regierte mit allem Fleiß.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
