< Psalm 50 >

1 Ein Psalm Asaphs. Gott, der HERR, der Mächtige, redet und ruft der Welt vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum
2 Aus Zion bricht an der schöne Glanz Gottes.
ex Sion species decoris eius
3 Unser Gott kommt und schweigt nicht. Fressend Feuer geht vor ihm her und um ihn her ist ein großes Wetter.
Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida
4 Er ruft Himmel und Erde, daß er sein Volk richte:
advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum
5 “Versammelt mir meine Heiligen, die den Bund mit mir gemacht haben beim Opfer.”
congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia
6 Und die Himmel werden seine Gerechtigkeit verkündigen; denn Gott ist Richter. (Sela)
et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma
7 “Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich unter dir zeugen: Ich, Gott, bin dein Gott.
audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum
8 Deines Opfers halber strafe ich dich nicht, sind doch deine Brandopfer immer vor mir.
non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper
9 Ich will nicht von deinem Hause Farren nehmen noch Böcke aus deinen Ställen.
non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos
10 Denn alle Tiere im Walde sind mein und das Vieh auf den Bergen, da sie bei tausend gehen.
quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves
11 Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und allerlei Tier auf dem Feld ist vor mir.
cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est
12 Wo mich hungerte, wollte ich dir nicht davon sagen; denn der Erdboden ist mein und alles, was darinnen ist.
si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius
13 Meinst du, daß ich Ochsenfleisch essen wolle oder Bocksblut trinken?
numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo
14 Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde
immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua
15 und rufe mich an in der Not, so will ich dich erretten, so sollst du mich preisen.”
et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma
16 Aber zum Gottlosen spricht Gott: “Was verkündigst du meine Rechte und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum
17 so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum
18 Wenn du einen Dieb siehst, so läufst du mit ihm und hast Gemeinschaft mit den Ehebrechern.
si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas
19 Deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge treibt Falschheit.
os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos
20 Du sitzest und redest wider deinen Bruder; deiner Mutter Sohn verleumdest du.
sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum
21 Das tust du, und ich schweige; da meinst du, ich werde sein gleichwie du. Aber ich will dich strafen und will dir's unter Augen stellen.
haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam
22 Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht einmal hinraffe und sei kein Retter da.
intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat
23 Wer Dank opfert, der preiset mich; und da ist der Weg, daß ich ihm zeige das Heil Gottes.”
sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei

< Psalm 50 >