Psalm 44
1 Eine Unterweisung der Kinder Korah, vorzusingen. Gott, wir haben's mit unsern Ohren gehört, unsre Väter haben's uns erzählt, was du getan hast zu ihren Zeiten vor alters.
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 Du hast mit deiner Hand die Heiden vertrieben, aber sie hast du eingesetzt; du hast die Völker verderbt, aber sie hast du ausgebreitet.
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 Denn sie haben das Land nicht eingenommen durch ihr Schwert, und ihr Arm half ihnen nicht, sondern deine Rechte, dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen.
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 Du, Gott, bist mein König, der du Jakob Hilfe verheißest.
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 Durch dich wollen wir unsre Feinde zerstoßen; in deinem Namen wollen wir untertreten, die sich wider uns setzen.
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen;
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 sondern du hilfst uns von unsern Feinden und machst zu Schanden, die uns hassen.
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 Wir wollen täglich rühmen von Gott und deinem Namen danken ewiglich. (Sela)
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 Warum verstößest du uns denn nun und lässest uns zu Schanden werden und ziehst nicht aus unter unserm Heer?
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 Du lässest uns fliehen vor unserm Feind, daß uns berauben, die uns hassen.
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 Du lässest uns auffressen wie Schafe und zerstreuest uns unter die Heiden.
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 Du verkaufst dein Volk umsonst und nimmst nichts dafür.
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 Du machst uns zur Schmach unsern Nachbarn, zum Spott und Hohn denen, die um uns her sind.
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 Du machst uns zum Beispiel unter den Heiden und daß die Völker das Haupt über uns schütteln.
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 Täglich ist meine Schmach vor mir, und mein Antlitz ist voller Scham,
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 daß ich die Schänder und Lästerer hören und die Feinde und Rachgierigen sehen muß.
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 Dies alles ist über uns gekommen; und wir haben doch dein nicht vergessen noch untreu in deinem Bund gehandelt.
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 Unser Herz ist nicht abgefallen noch unser Gang gewichen von deinem Weg,
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 daß du uns so zerschlägst am Ort der Schakale und bedeckst uns mit Finsternis.
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 Wenn wir des Namens unsers Gottes vergessen hätten und unsre Hände aufgehoben zum fremden Gott,
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 würde das Gott nicht finden? Er kennt ja unsers Herzens Grund.
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 Denn wir werden ja um deinetwillen täglich erwürgt und sind geachtet wie Schlachtschafe.
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 Erwecke dich, Herr! Warum schläfst Du? Wache auf und verstoße uns nicht so gar!
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 Warum verbirgst du dein Antlitz, vergissest unsers Elends und unsrer Drangsal?
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 Denn unsre Seele ist gebeugt zur Erde; unser Leib klebt am Erdboden.
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 Mache dich auf, hilf uns und erlöse uns um deiner Güte willen!
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
