< Psalm 18 >

1 Ein Psalm, vorzusingen, Davids, des Knechtes des HERRN, welcher hat dem Herrn die Worte dieses Liedes geredet zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach: Herzlich lieb habe ich dich, HERR, meine Stärke!
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2 HERR, mein Fels, meine Burg, mein Erretter, mein Gott, mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils und mein Schutz!
Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3 Ich rufe an den HERRN, den Hochgelobten, so werde ich von meinen Feinden erlöst.
Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4 Es umfingen mich des Todes Bande, und die Bäche des Verderbens erschreckten mich.
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5 Der Hölle Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol h7585)
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 Da mir angst war, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; da erhörte er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7 Die Erde bebte und ward bewegt, und die Grundfesten der Berge regten sich und bebten, da er zornig war.
Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8 Dampf ging von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzte.
Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9 Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10 Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher; er schwebte auf den Fittichen des Windes.
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11 Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze, dicke Wolken, darin er verborgen war.
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12 Vom Glanz vor ihm trennten sich die Wolken mit Hagel und Blitzen.
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13 Und der HERR donnerte im Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus mit Hagel und Blitzen.
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14 Er schoß seine Strahlen und zerstreute sie; er ließ sehr blitzen und schreckte sie.
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15 Da sah man das Bett der Wasser, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt, HERR, von deinem Schelten, von dem Odem und Schnauben deiner Nase.
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16 Er streckte seine Hand aus von der Höhe und holte mich und zog mich aus großen Wassern.
Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17 Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren,
Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18 die mich überwältigten zur Zeit meines Unglücks; und der HERR ward meine Zuversicht.
Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19 Und er führte mich aus ins Weite. Er riß mich heraus; denn er hatte Lust zu mir.
Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20 Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21 Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22 Denn alle seine Rechte habe ich vor Augen, und seine Gebote werfe ich nicht von mir;
Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23 sondern ich bin ohne Tadel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24 Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinigkeit meiner Hände vor seinen Augen.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25 Bei den Heiligen bist du heilig, und bei den Frommen bist du fromm,
Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26 und bei den Reinen bist du rein, und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27 Denn du hilfst dem elenden Volk, und die hohen Augen erniedrigst du.
Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Denn du erleuchtest meine Leuchte; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht.
Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29 Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschlagen und mit meinem Gott über die Mauer springen.
Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30 Gottes Wege sind vollkommen; die Reden des HERRN sind durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31 Denn wo ist ein Gott außer dem HERRN, oder ein Hort außer unserm Gott?
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32 Gott rüstet mich mit Kraft und macht meine Wege ohne Tadel.
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33 Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellt mich auf meine Höhen.
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34 Er lehrt meine Hand streiten und lehrt meinen Arm einen ehernen Bogen spannen.
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35 Du gibst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stärkt mich; und wenn du mich demütigst, machst du mich groß.
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36 Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht wanken.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37 Ich will meinen Feinden nachjagen und sie ergreifen, und nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38 Ich will sie zerschmettern; sie sollen mir nicht widerstehen und müssen unter meine Füße fallen.
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39 Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen.
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40 Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich meine Hasser verstöre.
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41 Sie rufen-aber da ist kein Helfer-zum HERRN; aber er antwortet ihnen nicht.
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42 Ich will sie zerstoßen wie Staub vor dem Winde; ich will sie wegräumen wie den Kot auf der Gasse.
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43 Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und machst mich zum Haupt unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir;
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44 es gehorcht mir mit gehorsamen Ohren. Ja, den Kindern der Fremde hat's wider mich gefehlt;
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45 die Kinder der Fremde verschmachten und kommen mit Zittern aus ihren Burgen.
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46 Der HERR lebt, und gelobt sei mein Hort; und erhoben werde der Gott meines Heils,
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47 der Gott, der mir Rache gibt und zwingt die Völker unter mich;
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48 der mich errettet von meinen Feinden und erhöht mich aus denen, die sich wider mich setzen; du hilfst mir von den Frevlern.
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49 Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50 der seinem König großes Heil beweist und wohltut seinem Gesalbten, David und seinem Samen ewiglich.
Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.

< Psalm 18 >