Psalm 139

1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. HERR, Du erforschest mich und kennest mich.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

2 Ich sitze oder stehe auf, so weißt du es; du verstehst meine Gedanken von ferne.

Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

3 Ich gehe oder liege, so bist du um mich und siehst alle meine Wege.

Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

4 Denn siehe, es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, HERR, nicht alles wissest.

Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.

5 Von allen Seiten umgibst du mich und hältst deine Hand über mir.

Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

6 Solche Erkenntnis ist mir zu wunderbar und zu hoch; ich kann sie nicht begreifen.

Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.

7 Wo soll ich hin gehen vor deinem Geist, und wo soll ich hin fliehen vor deinem Angesicht?

Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?

8 Führe ich gen Himmel, so bist du da. Bettete ich mir in die Hölle, siehe, so bist du auch da. (Sheol h7585)

Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)

9 Nähme ich Flügel der Morgenröte und bliebe am äußersten Meer,

Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,

10 so würde mich doch deine Hand daselbst führen und deine Rechte mich halten.

I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.

11 Spräche ich: Finsternis möge mich decken! so muß die Nacht auch Licht um mich sein.

Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,

12 Denn auch Finsternis ist nicht finster bei dir, und die Nacht leuchtet wie der Tag, Finsternis ist wie das Licht.

Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.

13 Denn du hast meine Nieren bereitet und hast mich gebildet im Mutterleib.

Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

14 Ich danke dir dafür, daß ich wunderbar gemacht bin; wunderbar sind deine Werke, und das erkennt meine Seele wohl.

Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.

15 Es war dir mein Gebein nicht verhohlen, da ich im Verborgenen gemacht ward, da ich gebildet ward unten in der Erde.

Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

16 Deine Augen sahen mich, da ich noch unbereitet war, und alle Tage waren auf dein Buch geschrieben, die noch werden sollten, als derselben keiner da war.

Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

17 Aber wie köstlich sind vor mir, Gott, deine Gedanken! Wie ist ihrer so eine große Summe!

Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

18 Sollte ich sie zählen, so würde ihrer mehr sein denn des Sandes. Wenn ich aufwache, bin ich noch bei dir.

Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.

19 Ach Gott, daß du tötetest die Gottlosen, und die Blutgierigen von mir weichen müßten!

Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;

20 Denn sie reden von dir lästerlich, und deine Feinde erheben sich ohne Ursache.

Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.

21 Ich hasse ja, HERR, die dich hassen, und es verdrießt mich an ihnen, daß sie sich wider dich setzen.

Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?

22 Ich hasse sie im rechten Ernst; sie sind mir zu Feinden geworden.

Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.

23 Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz; prüfe mich und erfahre, wie ich's meine.

Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

24 Und siehe, ob ich auf bösem Wege bin, und leite mich auf ewigem Wege.

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.