Psalm 132
1 Ein Lied im höhern Chor. Gedenke, HERR, an David und all sein Leiden,
| گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، داود و هەموو ئازارەکانی بەبیر خۆت بهێنەوە. |
2 der dem HERRN schwur und gelobte dem Mächtigen Jakobs:
| ئەو سوێندەی بۆ یەزدانی خوارد، نەزرەکەی بۆ خودای تواناداری یاقوب: |
3 “Ich will nicht in die Hütte meines Hauses gehen noch mich aufs Lager meines Bettes legen,
| «شەرت بێت نەچمەوە ناو خێوەتی ماڵەکەم، نەچمە ناو نوێنەکەم، |
4 ich will meine Augen nicht schlafen lassen noch meine Augenlider schlummern,
| خەو نەدەم بە چاوەکانم، پشوو نەدەم بە پێڵووەکانم، |
5 bis ich eine Stätte finde für den HERRN, zur Wohnung des Mächtigen Jakobs.”
| هەتا شوێنێک بۆ یەزدان پەیدا نەکەم، نشینگەیەک بۆ خودای تواناداری یاقوب.» |
6 Siehe, wir hörten von ihr in Ephratha; wir haben sie gefunden auf dem Felde des Waldes.
| ئەوەتا لە ئەفراتە هەواڵی ئەومان بیست، لەناو کێڵگەکانی یاعەر دۆزیمانەوە: |
7 Wir wollen in seine Wohnung gehen und anbeten vor seinem Fußschemel.
| «با بچینە نشینگەکەی، با لە تەختەپێی کڕنۆش ببەین. |
8 HERR, mache dich auf zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Macht!
| ئەی یەزدان، هەستە و وەرە بۆ شوێنی حەوانەوەت، خۆت و سندوقی هێزت. |
9 Deine Priester laß sich kleiden mit Gerechtigkeit und deine Heiligen sich freuen.
| با کاهینەکانت ڕاستودروستی لەبەر بکەن، خۆشەویستانت هەلهەلە لێبدەن.» |
10 Wende nicht weg das Antlitz deines Gesalbten um deines Knechtes David willen.
| لە پێناوی داودی بەندەی خۆت، دەستنیشانکراوەکەت ڕەت مەکەرەوە. |
11 Der HERR hat David einen wahren Eid geschworen, davon wird er sich nicht wenden: “Ich will dir auf deinen Stuhl setzen die Frucht deines Leibes.
| یەزدان سوێندی بۆ داود خوارد و هەرگیز لێی پاشگەز نابێتەوە: «لە بەری پشتی خۆت لەسەر تەختەکەت دادەنێم. |
12 Werden deine Kinder meinen Bund halten und mein Zeugnis, das ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Kinder auf deinem Stuhl sitzen ewiglich.”
| ئەگەر کوڕەکانت پەیمانەکەم نەشکێنن، هەروەها ئەو فەرزانەی کە فێریان دەکەم، ئەوسا خۆیان و نەوەکانیان هەتاهەتایە لەسەر تەختەکەت دادەنیشن.» |
13 Denn der HERR hat Zion erwählt und hat Lust, daselbst zu wohnen.
| لەبەر ئەوەی یەزدان سییۆنی هەڵبژارد و حەزی کرد بیکات بە نشینگەی خۆی. |
14 “Dies ist meine Ruhe ewiglich, hier will ich wohnen; denn es gefällt mir wohl.
| «هەتاهەتایە ئەمە ئارامگامە، لێرە نیشتەجێ دەبم، چونکە پێم خۆشە! |
15 Ich will ihre Speise segnen und ihren Armen Brot genug geben.
| بەرەکەت بەسەر ئازووقەکەیدا دەبارێنم، هەژارەکانی تێر نان دەکەم. |
16 Ihre Priester will ich mit Heil kleiden, und ihre Heiligen sollen fröhlich sein.
| ڕزگاری دەکەمە بەر کاهینەکانی، خۆشەویستانی بە شادمانییەوە هەلهەلە لێ دەدەن. |
17 Daselbst soll aufgehen das Horn Davids; ich habe meinen Gesalbten eine Leuchte zugerichtet.
| «لەوێ هێز بە داود دەبەخشم، چرایەک بۆ دەستنیشانکراوەکەم ئامادە دەکەم. |
18 Seine Feinde will ich mit Schanden kleiden; aber über ihm soll blühen seine Krone.”
| شەرمەزاری دەکەمە بەر دوژمنەکانی، بەڵام تاجەکەی سەر ئەو شکۆفە دەکات.» |
