Psalm 129

1 Ein Lied im höhern Chor. Sie haben mich oft gedrängt von meiner Jugend auf, so sage Israel,

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

2 sie haben mich oft gedrängt von meiner Jugend auf; aber sie haben mich nicht übermocht.

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

3 Die Pflüger haben auf meinen Rücken geackert und ihre Furchen lang gezogen.

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

4 Der HERR, der gerecht ist, hat der Gottlosen Seile abgehauen.

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

5 Ach daß müßten zu Schanden werden und zurückkehren alle, die Zion gram sind!

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

6 Ach daß sie müßten sein wie das Gras auf den Dächern, welches verdorrt, ehe man es ausrauft,

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

7 von welchem der Schnitter seine Hand nicht füllt noch der Garbenbinder seinen Arm

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

8 und die vorübergehen nicht sprechen: “Der Segen des HERRN sei über euch! wir segnen euch im Namen des HERRN”!

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.