Psalm 122

1 Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freute mich über die, so mir sagten: Laßt uns ins Haus des HERRN gehen!

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem.

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Jerusalem ist gebaut, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 da die Stämme hinaufgehen, die Stämme des HERRN, wie geboten ist dem Volk Israel, zu danken dem Namen des Herrn.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Denn daselbst sind Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Wünschet Jerusalem Glück! Es möge wohl gehen denen, die dich lieben!

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Es möge Friede sein in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.