< Psalm 120 >

1 Ein Lied im höhern Chor. Ich rufe zu dem HERRN in meiner Not, und er erhört mich.
«Yuⱪiriƣa qiⱪix nahxisi» Beximƣa kün qüxkǝndǝ mǝn Pǝrwǝrdigarƣa nida ⱪildim; U manga jawab bǝrdi.
2 HERR, errette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen.
I Pǝrwǝrdigar, jenimni yalƣan sɵzlǝydiƣan lǝwlǝrdin, Aldamqi tildin ⱪutuldurƣaysǝn.
3 Was kann mir die falsche Zunge tun, was kann sie ausrichten?
Sanga nemǝ berilidu, Sanga nemǝ ⱪoxuluxi kerǝk, Əy aldamqi til?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken, wie Feuer in Wachholdern.
— Palwan atⱪan ɵtkür oⱪlar, Arqa qoƣliri sanga tǝgsun!
5 Wehe mir, daß ich ein Fremdling bin unter Mesech; ich muß wohnen unter den Hütten Kedars.
Mǝxǝk diyarida musapir bolup yaxiƣinimƣa, Kedar qedirliri arisida turƣinimƣa ⱨalimƣa way!
6 Es wird meiner Seele lang, zu wohnen bei denen, die den Frieden hassen.
Mǝn tinqliⱪⱪa ɵqlǝr arisida uzundin buyan turuwatimǝn;
7 Ich halte Frieden; aber wenn ich rede, so fangen sie Krieg an.
Mǝn tinqliⱪpǝrwǝrmǝn; Biraⱪ gǝp ⱪilsam, ular uruximizla, dǝydu.

< Psalm 120 >