< Psalm 120 >

1 Ein Lied im höhern Chor. Ich rufe zu dem HERRN in meiner Not, und er erhört mich.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
2 HERR, errette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen.
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
3 Was kann mir die falsche Zunge tun, was kann sie ausrichten?
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken, wie Feuer in Wachholdern.
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
5 Wehe mir, daß ich ein Fremdling bin unter Mesech; ich muß wohnen unter den Hütten Kedars.
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
6 Es wird meiner Seele lang, zu wohnen bei denen, die den Frieden hassen.
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
7 Ich halte Frieden; aber wenn ich rede, so fangen sie Krieg an.
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

< Psalm 120 >