Psalm 107
1 Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 So sollen sagen, die erlöst sind durch den HERRN, die er aus der Not erlöst hat
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 und die er aus den Ländern zusammengebracht hat vom Aufgang, vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Die irregingen in der Wüste, in ungebahntem Wege, und fanden keine Stadt, da sie wohnen konnten,
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 hungrig und durstig, und ihre Seele verschmachtete;
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er errettete sie aus ihren Ängsten
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 und führte sie einen richtigen Weg, daß sie gingen zur Stadt, da sie wohnen konnten:
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 daß er sättigt die durstige Seele und füllt die hungrige Seele mit Gutem.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Die da sitzen mußten in Finsternis und Dunkel, gefangen in Zwang und Eisen,
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 darum daß sie Gottes Geboten ungehorsam gewesen waren und das Gesetz des Höchsten geschändet hatten,
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 dafür ihr Herz mit Unglück geplagt werden mußte, daß sie dalagen und ihnen niemand half;
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 und führte sie aus der Finsternis und Dunkel und zerriß ihre Bande:
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die an den Menschenkindern tut,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 daß er zerbricht eherne Türen und zerschlägt eiserne Riegel.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Die Narren, so geplagt waren um ihrer Übertretung willen und um ihrer Sünden willen,
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 daß ihnen ekelte vor aller Speise und sie todkrank wurden;
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 die riefen zum HERRN in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten,
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 er sandte sein Wort und machte sie gesund und errettete sie, daß sie nicht starben:
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 und Dank opfern und erzählen seine Werke mit Freuden.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Die mit Schiffen auf dem Meer fuhren und trieben ihren Handel in großen Wassern;
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 die des HERRN Werke erfahren haben und seine Wunder im Meer,
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen erhob,
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 und sie gen Himmel fuhren und in den Abgrund fuhren, daß ihre Seele vor Angst verzagte,
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 daß sie taumelten und wankten wie ein Trunkener und wußten keinen Rat mehr;
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 die zum HERRN schrieen in ihrer Not, und er führte sie aus ihren Ängsten
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 und stillte das Ungewitter, daß die Wellen sich legten
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 und sie froh wurden, daß es still geworden war und er sie zu Lande brachte nach ihrem Wunsch:
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 und ihn bei der Gemeinde preisen und bei den Alten rühmen.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Er machte Bäche trocken und ließ Wasserquellen versiegen,
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 daß ein fruchtbar Land zur Salzwüste wurde um der Bosheit willen derer, die darin wohnten.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Er machte das Trockene wiederum wasserreich und im dürren Lande Wasserquellen
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 und hat die Hungrigen dahingesetzt, daß sie eine Stadt zurichten, da sie wohnen konnten,
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 und Äcker besäen und Weinberge pflanzen möchten und die jährlichen Früchte gewönnen.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Und er segnete sie, daß sie sich sehr mehrten, und gab ihnen viel Vieh.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Sie waren niedergedrückt und geschwächt von dem Bösen, das sie gezwungen und gedrungen hatte.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Er schüttete Verachtung auf die Fürsten und ließ sie irren in der Wüste, da kein Weg ist,
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 und schützte den Armen vor Elend und mehrte sein Geschlecht wie eine Herde.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Solches werden die Frommen sehen und sich freuen; und aller Bosheit wird das Maul gestopft werden.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Wer ist weise und behält dies? So werden sie merken, wie viel Wohltaten der HERR erzeigt.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
