Psalm 105

1 Danket dem HERRN und predigt seinen Namen; verkündigt sein Tun unter den Völkern!

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 Singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern!

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 Rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Antlitz allewege!

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und der Gerichte seines Mundes,

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 ihr, der Same Abrahams, seines Knechtes, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 Er gedenkt ewiglich an seinen Bund, des Wortes, das er verheißen hat auf tausend Geschlechter,

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak;

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 und stellte es Jakob zu einem Rechte und Israel zum ewigen Bunde

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 und sprach: “Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,”

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 da sie wenig und gering waren und Fremdlinge darin.

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreich zum andern Volk.

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 “Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!”

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 Und er ließ Teuerung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knecht verkauft.

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 Sie zwangen seine Füße in den Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben; der HERR über Völker hieß ihn herauslassen.

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, zum Herrscher über alle seine Güter,

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 daß er seine Fürsten unterwiese nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrte.

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 Er verkehrte jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten, seine Knechte mit List zu dämpfen.

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er erwählt hatte.

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und sie waren nicht ungehorsam seinen Worten.

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 Ihr Land wimmelte Frösche heraus in den Kammern ihrer Könige.

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 Er sprach: da kam Ungeziefer, Stechmücken in all ihr Gebiet.

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet.

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 Er sprach: da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.

36 Er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle Erstlinge ihrer Kraft.

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 Und er führte sie aus mit Silber und Gold; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer, des Nachts zu leuchten.

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 Sie baten: da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelsbrot.

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 Er öffnete den Felsen: da floß Wasser heraus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, das er Abraham, seinem Knecht, hatte geredet.

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 Also führte er sein Volk in Freuden und seine Auserwählten in Wonne

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen,

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 auf daß sie halten sollten seine Rechte und sein Gesetze bewahren. Halleluja!

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!