Psalm 103

1 Ein Psalm Davids. Lobe den HERRN, meine Seele, und was in mir ist, seinen heiligen Namen!

Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.

2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan hat:

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

3 der dir alle deine Sünden vergibt und heilet alle deine Gebrechen,

Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

4 der dein Leben vom Verderben erlöst, der dich krönt mit Gnade und Barmherzigkeit,

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

5 der deinen Mund fröhlich macht, und du wieder jung wirst wie ein Adler.

Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.

6 Der HERR schafft Gerechtigkeit und Gericht allen, die Unrecht leiden.

Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.

7 Er hat seine Wege Mose wissen lassen, die Kinder Israel sein Tun.

Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.

8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, geduldig und von großer Güte.

Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.

9 Er wird nicht immer hadern noch ewiglich Zorn halten.

Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.

10 Er handelt nicht mit uns nach unsern Sünden und vergilt uns nicht nach unsrer Missetat.

Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.

11 Denn so hoch der Himmel über der Erde ist, läßt er seine Gnade walten über die, so ihn fürchten.

Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;

12 So ferne der Morgen ist vom Abend, läßt er unsre Übertretungen von uns sein.

A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.

13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, so erbarmt sich der HERR über die, so ihn fürchten.

Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.

14 Denn er kennt, was für ein Gemächte wir sind; er gedenkt daran, daß wir Staub sind.

Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.

15 Ein Mensch ist in seinem Leben wie Gras, er blüht wie eine Blume auf dem Feld;

Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.

16 wenn der Wind darüber geht, so ist sie nimmer da, und ihre Stätte kennt sie nicht mehr.

Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.

17 Die Gnade aber des HERRN währet von Ewigkeit zu Ewigkeit über die, so ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit auf Kindeskind

Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

18 bei denen, die seinen Bund halten und gedenken an seine Gebote, daß sie darnach tun.

Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

19 Der HERR hat seinen Stuhl im Himmel bereitet, und sein Reich herrscht über alles.

Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.

20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seine Befehle ausrichtet, daß man höre auf die Stimme seines Wortes!

Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, seine Diener, die ihr seinen Willen tut!

Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

22 Lobet den HERRN, alle seine Werke, an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!

Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.