< Sprueche 9 >

1 Die Weisheit baute ihr Haus und hieb sieben Säulen,
Xigmaddu gurigeeday dhisatay, Toddobadeedii tiirna way xaradhay.
2 schlachtete ihr Vieh und trug ihren Wein auf und bereitete ihren Tisch
Neefafkeedii ayay qashay, oo waxay isku dartay khamrigeedii; Miiskeediina way diyaarisay.
3 und sandte ihre Dirnen aus, zu rufen oben auf den Höhen der Stadt:
Oo gabdhaheedii midiidinnada ahaa ayay dirtay, oo waxay ka qaylinaysaa Magaalada meelaha ugu sarreeya, iyadoo leh,
4 “Wer verständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren sprach sie:
Ku alla kii garaaddaranu, halkan ha u soo leexdo. Oo kii waxgarasho u baahanna waxay ku leedahay,
5 “Kommet, zehret von meinem Brot und trinket den Wein, den ich schenke;
Kaalaya oo kibistayda wax ka cuna, Oo khamriga aan isku darayna wax ka cabba.
6 verlaßt das unverständige Wesen, so werdet ihr leben, und gehet auf dem Wege der Klugheit.”
Garaadlaawayaashow, nacasnimada iska daaya, oo noolaada, Oo jidka waxgarashadana mara.
7 Wer den Spötter züchtigt, der muß Schande auf sich nehmen; und wer den Gottlosen straft, der muß gehöhnt werden.
Kii mid wax quudhsada toosiyaa, cay buu isu soo jiidaa, Oo kii kan sharka leh canaantana, ceeb baa ku dhacda.
8 Strafe den Spötter nicht, er haßt dich; strafe den Weisen, der wird dich lieben.
Mid wax quudhsada ha canaanan, waaba intaas oo uu ku necbaadaaye, Nin caqli leh canaano, oo isna wuu ku jeclaan doonaa.
9 Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; lehre den Gerechten, so wird er in der Lehre zunehmen.
Nin caqli leh wax bar, oo isna caqli wuu sii yeelan doonaa. Nin xaq ah wax bar, oo isna waxbarasho wuu sii korodhsan doonaa.
10 Der Weisheit Anfang ist des HERRN Furcht, und den Heiligen erkennen ist Verstand.
Rabbiga in laga cabsado waa xigmadda bilowgeeda, Oo Kan quduuska ah in la aqoonsadona waa waxgarasho.
11 Denn durch mich werden deiner Tage viel werden und werden dir der Jahre des Lebens mehr werden.
Waayo, maalmahaagu anigay igu badan doonaan, Oo cimrigaaguna waa sii kordhi doonaa.
12 Bist du weise, so bist du dir weise; bist du ein Spötter, so wirst du es allein tragen.
Haddaad caqli leedahay naftaadaad caqli u leedahay, Laakiinse haddaad wax quudhsato, adiga uun baa waxquudhsashadaada xambaaran doona.
13 Es ist aber ein törichtes, wildes Weib, voll Schwätzens, und weiß nichts;
Naagta nacasadda ahu waa qaylo badan tahay, Iyadu way garaaddaran tahay, oo waxba ma taqaan.
14 die sitzt in der Tür ihres Hauses auf dem Stuhl, oben in der Stadt,
Waayo, waxay fadhiisataa illinka gurigeeda, Oo kursi bay ku fadhiisataa meelaha sarsare ee magaalada,
15 zu laden alle, die vorübergehen und richtig auf ihrem Wege wandeln:
Inay u yeedho kuwa jidka maraya, Iyagoo jidadkooda iska sii soconaya,
16 “Wer unverständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren spricht sie:
Ku alla kii garaaddaranu halkan ha u soo leexdo, Oo kii waxgarasho u baahanna waxay ku leedahay,
17 “Die gestohlenen Wasser sind süß, und das verborgene Brot schmeckt wohl.”
Biyo la soo xaday way macaan yihiin. Oo cunto qarsoodi loo cunaana wax bay ka farxisaa.
18 Er weiß aber nicht, daß daselbst Tote sind und ihre Gäste in der tiefen Grube. (Sheol h7585)
Laakiinse isagu garan maayo in kuwii dhintay ay halkaas joogaan, Iyo in martideedii ay She'ool guntiisa ku jiraan. (Sheol h7585)

< Sprueche 9 >