Sprueche 31
1 Dies sind die Worte des Königs Lamuel, die Lehre, die ihn seine Mutter lehrte.
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
2 Ach mein Auserwählter, ach du Sohn meines Leibes, ach mein gewünschter Sohn,
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
3 laß nicht den Weibern deine Kraft und gehe die Wege nicht, darin sich die Könige verderben!
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
4 O, nicht den Königen, Lamuel, nicht den Königen ziemt es, Wein zu trinken, noch den Fürsten starkes Getränk!
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
5 Sie möchten trinken und der Rechte vergessen und verändern die Sache aller elenden Leute.
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Gebt starkes Getränk denen, die am Umkommen sind, und den Wein den betrübten Seelen,
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
7 daß sie trinken und ihres Elends vergessen und ihres Unglücks nicht mehr gedenken.
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
8 Tue deinen Mund auf für die Stummen und für die Sache aller, die verlassen sind.
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Tue deinen Mund auf und richte recht und räche den Elenden und Armen.
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
10 Wem ein tugendsam Weib beschert ist, die ist viel edler denn die köstlichsten Perlen.
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
11 Ihres Mannes Herz darf sich auf sie verlassen, und Nahrung wird ihm nicht mangeln.
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
12 Sie tut ihm Liebes und kein Leides ihr Leben lang.
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
13 Sie geht mit Wolle und Flachs um und arbeitet gern mit ihren Händen.
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
14 Sie ist wie ein Kaufmannsschiff, das seine Nahrung von ferne bringt.
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
15 Sie steht vor Tages auf und gibt Speise ihrem Hause und Essen ihren Dirnen.
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
16 Sie denkt nach einem Acker und kauft ihn und pflanzt einen Weinberg von den Früchten ihrer Hände.
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
17 Sie gürtet ihre Lenden mit Kraft und stärkt ihre Arme.
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
18 Sie merkt, wie ihr Handel Frommen bringt; ihre Leuchte verlischt des Nachts nicht.
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19 Sie streckt ihre Hand nach dem Rocken, und ihre Finger fassen die Spindel.
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20 Sie breitet ihre Hände aus zu dem Armen und reicht ihre Hand dem Dürftigen.
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21 Sie fürchtet für ihr Haus nicht den Schnee; denn ihr ganzes Haus hat zwiefache Kleider.
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22 Sie macht sich selbst Decken; feine Leinwand und Purpur ist ihr Kleid.
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23 Ihr Mann ist bekannt in den Toren, wenn er sitzt bei den Ältesten des Landes.
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24 Sie macht einen Rock und verkauft ihn; einen Gürtel gibt sie dem Krämer.
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
25 Kraft und Schöne sind ihr Gewand, und sie lacht des kommenden Tages.
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
26 Sie tut ihren Mund auf mit Weisheit, und auf ihrer Zunge ist holdselige Lehre.
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
27 Sie schaut, wie es in ihrem Hause zugeht, und ißt ihr Brot nicht mit Faulheit.
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
28 Ihre Söhne stehen auf und preisen sie selig; ihr Mann lobt sie:
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
29 “Viele Töchter halten sich tugendsam; du aber übertriffst sie alle.”
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
30 Lieblich und schön sein ist nichts; ein Weib, das den HERRN fürchtet, soll man loben.
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
31 Sie wird gerühmt werden von den Früchten ihrer Hände, und ihre Werke werden sie loben in den Toren.
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.
