Markus 6
1 Und er ging aus von da und kam in seine Vaterstadt; und seine Jünger folgten ihm nach.
୧ୟୀଶୁ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଆଡଃ ଚେଲାକଲଃ ଆୟାଃ ସାହାର୍ତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ ।
2 Und da der Sabbat kam, hob er an zu lehren in ihrer Schule. Und viele, die es hörten, verwunderten sich seiner Lehre und sprachen: Woher kommt dem solches? Und was für Weisheit ist's, die ihm gegeben ist, und solche Taten, die durch seine Hände geschehen?
୨ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଇନିଃ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ । ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ, ଆଡଃକ ମେନ୍କେଦାଃ, “ଇନିଃ ନେ ସବେନ୍କାଜି ଅକ୍ତାଃଏତେ ନାମାକାଦା? ଇନିଃ ଅକ୍ତାଃଏତେ ନେ ସେଣାଁଁ ଆଡଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକରେୟାଃ ପେଡ଼େଃ ନାମାକାଦାଏ? ନିଃ ଚିଲ୍କା ନେ ଲେକା ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ?
3 Ist er nicht der Zimmermann, Marias Sohn, und der Bruder des Jakobus und Joses und Judas und Simon? Sind nicht auch seine Schwestern allhier bei uns? Und sie ärgerten sich an ihm.
୩ଚିୟାଃ ନିଃ ଏନ୍ ବାଢ଼ାଇ ନାହାଁଲିଃ? ଚିୟାଃ ନିଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହନ୍ତେକଡ଼ା ନାହାଁଲିଃ? ଆଡଃ ଯାକୁବ୍, ଯୋସି, ଶିମୋନ୍ ଆଡଃ ଯିହୁଦା ନେ ସବେନ୍କ ଆୟାଃ ହାଗାକ କା'ଚି ତାନ୍କ? ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିକ ଆବୁଲଃଚି ବାଙ୍ଗ୍କଆ?” ଆଡଃ, ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ କାକ ବିଶ୍ୱାସ୍କିୟା ।
4 Jesus aber sprach zu ihnen: Ein Prophet gilt nirgend weniger denn im Vaterland und daheim bei den Seinen.
୪ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନାବୀ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ କୁଟୁମ୍, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କକେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ସବେନ୍ତାଃରେ ମାଇନଃଆଏ ।”
5 Und er konnte allda nicht eine einzige Tat tun; außer wenig Siechen legte er die Hände auf und heilte sie.
୫ୟୀଶୁ ଚିମିନ୍ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ତିଃଇତେ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଏନା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଜେତାନ୍ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ କାଏ ରିକା ଦାଡ଼ିକେଦାଃ ।
6 Und er verwunderte sich ihres Unglaubens. Und er ging umher in die Flecken im Kreis und lehrte sie.
୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହପର୍ଜାପାଃ ହାତୁ ହାତୁ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇତୁତାନାଏ ତାଇକେନା ।
7 Und er berief die Zwölf und hob an und sandte sie je zwei und zwei und gab ihnen Macht über die unsauberen Geister,
୭ଏନ୍ତେ ଗେଲ୍ବାର୍ ଚେଲାକକେ କେଡ଼ାକେଦ୍ତେ, ବାବାର୍ହଡ଼୍ଲେକା କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ । ଆଡଃ ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଆକ୍ତେୟାର୍ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
8 und gebot ihnen, daß sie nichts bei sich trügen auf dem Wege denn allein einen Stab, keine Tasche, kein Brot, kein Geld im Gürtel,
୮ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଚିର୍ଗାଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହରାସେନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସଟା ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଜେତ୍ନାଃ ଆଲ୍ପେ ଇଦିୟା, ହଲଙ୍ଗ୍ ଚି ଥାଇଲା, ମାୟାଙ୍ଗ୍ରେ ଟାକା ପାଏସା ହଁ କାହାଗି ।
9 aber wären geschuht, und daß sie nicht zwei Röcke anzögen.
୯କାଟାରେ ଖାର୍ପା ତୁସିଙ୍ଗ୍ୟେଁନ୍ପେ ମେନ୍ଦ ବାରିଆ ତୁସିଙ୍ଗ୍ ଲିଜାଃ ଆଲ୍ପେ ସାବେୟା ।
10 Und sprach zu ihnen: Wo ihr in ein Haus gehen werdet, da bleibet bis ihr von dannen zieht.
୧୦ଆଡଃ ଇନିଃ ମେତାଦ୍କଆଏ, ଜେତା ଅଡ଼ାଃରେ ଦାରମ୍ପେରେ, ଏନ୍ ସାହାର୍ଏତେ ଆଉରିପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ତାଇନ୍କାନ୍ପେ ।
11 Und welche euch nicht aufnehmen noch hören, da gehet von dannen heraus und schüttelt den Staub ab von euren Füßen zu einem Zeugnis über sie. Ich sage euch wahrlich: Es wird Sodom und Gomorrha am Jüngsten Gericht erträglicher gehen denn solcher Stadt.
୧୧ଜାହାନ୍ ଠାୟାଦ୍ରେନ୍କ କାକ ସୁକୁଆପେରେ, ଆଡଃ ଆପେୟାଃ କାଜି କାକ ଆୟୁମ୍ରେଦ, ଏନ୍ତାଃଏତେ ସେନଃତାନ୍ଲଃ, ଆପେୟାଃ କାଟା ତାଲ୍କାରେୟାଃ ଧୁଡ଼ି ଇନ୍କୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେଆଃ ଗାୱା ନାଗେନ୍ତେ କଟା ବାଗିତାପେ ।”
12 Und sie gingen aus und predigten, man sollte Buße tun,
୧୨ଇନ୍କୁ ସେନଃୟାନାକ ଆଡଃ ହଡ଼କକେ ହେୟାତିଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତିୟାଃଁ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍କେଦାକ ।
13 und trieben viele Teufel aus und salbten viele Sieche mit Öl und machten sie gesund.
୧୩ଇନ୍କୁ ପୁରାଃ ବଙ୍ଗାକକେ ହଡ଼କତାଃଏତେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ କେଦ୍କଆକ ଆଡଃ ପୁରାଃ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍ ହଡ଼କକେ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦ୍ତେ ବୁଗିକେଦ୍କଆକ ।
14 Und es kam vor den König Herodes (denn sein Name war nun bekannt) und er sprach: Johannes der Täufer ist von den Toten auferstanden, darum tut er solche Taten.
୧୪ୟୀଶୁଆଃ ନୁତୁମ୍ ସବେନ୍ସାଃରେ ନିତିର୍ୟାନ୍ତେ, ହେରୋଦ୍ ରାଜା ଇନିୟାଃ ବିଷାଏ ଆୟୁମ୍କେଦା । ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିତାଇକେନାକ, “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ଏତେ ଜୀଉବିରିଦାକାନାଏ, ଏନା ମେନ୍ତେଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ ଇନିୟାଃ ହରାତେ ହବାଅଃତାନା ।”
15 Etliche aber sprachen: Er ist Elia; etliche aber: Er ist ein Prophet oder einer von den Propheten.
୧୫ମେନ୍ଦ ଏଟାଃକ କାଜିକେଦାଃକ, “ଇନିଃ ଏଲିୟ ତାନିଃ, ଆଡଃ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିକେଦାଃକ, ଇନିଃ ସିଦାରେନ୍ ନାବୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀ ତାନିଃ ।”
16 Da es aber Herodes hörte, sprach er: Es ist Johannes, den ich enthauptet habe; der ist von den Toten auferstanden.
୧୬ମେନ୍ଦ ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ମେନ୍କେଦାଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ବହଃ ଖାଣ୍ଡାଅକାନ୍ ଯୋହାନ୍ ଗଜାକାନ୍ କଏତେ ଜୀଉବିରିଦ୍ୟାନାଏ ।”
17 Er aber, Herodes, hatte ausgesandt und Johannes gegriffen und ins Gefängnis gelegt um der Herodias willen, seines Bruders Philippus Weib; denn er hatte sie gefreit.
୧୭ନେ ହେରୋଦ୍ଗି ଯୋହାନ୍କେ ସାସାବ୍ରାଃ ହୁକୁମ୍ ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ତଲ୍କିଃତେ ଜେହେଲ୍କିୟାଏ, ହେରୋଦ୍ ନେଆଁଁ ରିକାକେଦାଏ, ଚିୟାଃଚି ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଫିଲିପ୍ରାଃ କୁଡ଼ିତେ ହେରୋଦିୟାଃକେ ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନା ।
18 Johannes aber sprach zu Herodes: Es ist nicht recht, daß du deines Bruders Weib habest.
୧୮ଚିୟାଃଚି “ହାଗାମାଃ କୁଡ଼ିକେ ଦହତେୟାଃ ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଆମାଃ ନାଙ୍ଗ୍ କା ଠାଉକାଃ” ମେନ୍ତେ ଯୋହାନ୍ ହେରୋଦ୍କେ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା ।
19 Herodias aber stellte ihm nach und wollte ihn töten, und konnte nicht.
୧୯ଏନାତେ, ହେରୋଦିୟାଃ ଇନିଃକେ ଖିସ୍ତେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍ଦ ହେରୋଦିଆ କାଏ ଦାଡ଼ିତାଇକେନା ।
20 Herodes aber fürchtete Johannes; denn er wußte, daß er ein frommer und heiliger Mann war; und verwahrte ihn und gehorchte ihm in vielen Sachen und hörte ihn gern.
୨୦ଚିୟାଃଚି, ହେରୋଦ୍ ଯୋହାନ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଧାର୍ମାନ୍ ଆଡଃ ପାବିତାର୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ବରଆଇତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜେହେଲ୍ରେ ଜୀହିଦ୍ଗି ମାଣ୍ଡାଅକାଇ ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗି ଦାନ୍ଦରାଅଃ ତାଇକେନ୍ରେୟ ଇନିୟାଃ କାଜିକ ରାସ୍କାତେ ଆୟୁମ୍ ତାଇକେନା ।
21 Und es kam ein gelegener Tag, daß Herodes auf seinen Jahrestag ein Abendmahl gab den Obersten und Hauptleuten und Vornehmsten in Galiläa.
୨୧ଟୁଣ୍ଡୁରେ ହେରୋଦିଆ ନାଗେନ୍ତେ ନେଡା ସେଟେର୍ୟାନା, ହେରୋଦ୍ ଆୟାଃ ଜାନାମ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କେ ମାନାଅ ନାଗେନ୍ତେ, ଆୟାଃ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ଦାର୍ବାର୍ ହଡ଼କ, ପାଲ୍ଟାନ୍କଆଃ ସାର୍ଦାର୍କ, ଆଡଃ ଗାଲିଲ୍ରେନ୍ ମାପ୍ରାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ନୁବାଃରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜଜମାଃ ବାଇକେଦାଏ ।
22 Da trat hinein die Tochter der Herodias und tanzte, und gefiel wohl dem Herodes und denen die am Tisch saßen. Da sprach der König zu dem Mägdlein: Bitte von mir, was du willst, ich will dir's geben.
୨୨ହେରୋଦିୟାଃରାଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ଜମେଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ସୁସୁନ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ହେରୋଦ୍ତାଃ ହିଜୁଆକାନ୍ ସବେନ୍ ନେଅଁତା ହଡ଼କକେ ରାସ୍କା କେଦ୍କଆଏ । ଏନ୍ତେ ରାଜା ହେରୋଦ୍ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମ୍ ସୁକୁଃତେଆଃ ଜେତ୍ନାଃମ୍ ଆସିଙ୍ଗ୍ରେହଁ, ଏନାଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ ।”
23 Und er schwur ihr einen Eid: Was du wirst von mir bitten, will ich dir geben, bis an die Hälfte meines Königreiches.
୨୩“ଜାହାନାଃଗି ଆସିଙ୍ଗ୍ମେ, ରାଇଜ୍ରାଃ ତାରାହାଟିଙ୍ଗ୍ ମେନେରେୟଗି ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏମାମେୟାଁ” ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇନିଃତାଃରେ କିରିୟାକେଦାଏ ।
24 Sie ging hinaus und sprach zu ihrer Mutter: Was soll ich bitten? Die sprach: Das Haupt Johannes des Täufers.
୨୪ଆଡଃ ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ତେ, ଚିକାନାଃଇଙ୍ଗ୍ ଆସିୟା ମେନ୍ତେ ଏଙ୍ଗାତେକେ କୁଲିକିୟାଏ? ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟା “ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ।”
25 Und sie ging alsbald hinein mit Eile zum König, bat und sprach: Ich will, daß du mir gebest jetzt zur Stunde auf einer Schüssel das Haupt Johannes des Täufers.
୨୫ଏନ୍ କୁଡ଼ିହନ୍ ଜାଲ୍ଦିଗି ହିଜୁଃ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ରାଜାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନାହାଁଃଗି ନେତାଃରେ, ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ମେ ।”
26 Der König war betrübt; doch um des Eides willen und derer, die am Tisch saßen, wollte er sie nicht lassen eine Fehlbitte tun.
୨୬ଏନ୍ କାଜି ହରାତେ ରାଜା ପୁରାଃଗି ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଜୀଉୟାନା, ମେନ୍ଦ ନେଅଁତାକାନ୍କଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ କିରିୟାକାଦ୍ ହରାତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଆନାସିକେ ବାନଃ ମେନ୍ତେ ମାନା କାଏ ଦାଡ଼ିକେନା ।
27 Und alsbald schickte hin der König den Henker und hieß sein Haupt herbringen. Der ging hin und enthauptete ihn im Gefängnis
୨୭ଏନା ମେନ୍ତେ ରାଜା ଇମ୍ତାଗି ମିଆଁଦ୍ ସିପାଇକେ, ଯୋହାନ୍ଆଃ ବହଃ ଥାଡ଼ିରେ ଆଉ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କିୟାଏ, ଇନିଃଦ ସେନଃୟାନ୍ତେ, ଜେହେଲ୍ରେ ଯୋହାନ୍ରାଃ ବହଃକେ ମାଆଃକେଦାଏ,
28 und trug her sein Haupt auf einer Schüssel und gab's dem Mägdlein, und das Mägdlein gab's ihrer Mutter.
୨୮ଏନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ବହଃ ମିଆଁଦ୍ ଥାଡ଼ିରେକ ଆଉକେଦା ଆଡଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ିକେକ ଏମ୍କିୟା, ଏନ୍ତେ କୁଡ଼ିହନ୍ ଏଙ୍ଗାତେକେ ଏନା ଏମ୍କିୟାଏ ।
29 Und da das seine Jünger hörten, kamen sie und nahmen seinen Leib, und legten ihn in ein Grab.
୨୯ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ଏନା ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେକ ହିଜୁଃୟାନା ଆଡଃ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମକେ ଇଦିକେଦ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାରେକ ତପାକେଦା ।
30 Und die Apostel kamen zu Jesu zusammen und verkündigten ihm das alles und was sie getan und gelehrt hatten.
୩୦ପ୍ରେରିତ୍କ ୟୀଶୁତାଃରେକ ହୁଣ୍ଡିୟାନା, ଆଡଃ ଆକ କାମିକାଦ୍ ସବେନାଃ, ହଡ଼କକେ ଇତୁତେଆଃକ ଇନିଃକେ ଉଦୁବ୍କିୟାକ ।
31 Und er sprach zu ihnen: Lasset uns besonders an eine wüste Stätte gehen und ruht ein wenig. Denn ihr waren viele, die ab und zu gingen; und sie hatten nicht Zeit genug, zu essen.
୩୧ଏନ୍ତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ହିଜୁଃ ସେନଃତାନ୍କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ କୁଲାକାନ୍ ଚେଲାକ ଜଜମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ସାମାଏ କାକ ନାମ୍କେଦାଃ, ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଜାହାନ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେବୁଆଃ, ଅକ୍ତାଃରେ ଆବୁ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ରୁଡ଼ୁନ୍ବୁ ଦାଡ଼ିୟାଃ ।”
32 Und er fuhr da in einem Schiff zu einer wüsten Stätte besonders.
୩୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ସିଃସଏଃ ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାକ ।
33 Und das Volk sah sie wegfahren; und viele kannten ihn und liefen dahin miteinander zu Fuß aus allen Städten und kamen ihnen zuvor und kamen zu ihm.
୩୩ମେନ୍ଦ, ହଡ଼କ ଇନ୍କୁକେ ସେନଃତାନ୍କ ନେଲ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍ କେଦ୍କଆକ, ଆଡଃ ସବେନ୍ ସାହାର୍କଏତେ ହଡ଼କ ସେସେନ୍ତେଗି ଏନ୍ ଠାୟାଦ୍ତେ ସିଦାରେଗି ତେବାଃୟାନାକ ।
34 Und Jesus ging heraus und sah das große Volk; und es jammerte ihn derselben; denn sie waren wie die Schafe, die keinen Hirten haben; und er fing an eine lange Predigt.
୩୪ୟୀଶୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ଚି ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଜୀଉରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁଦ ଗୁପିନିଃ ବାଙ୍ଗାଇ ମିଣ୍ଡିକ ଲେକାକ ତାଇକେନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ଇତୁ ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ ।
35 Da nun der Tag fast dahin war, traten seine Jünger zu ihm und sprachen: Es ist wüst hier, und der Tag ist nun dahin;
୩୫ଆଡଃ ସିଙ୍ଗି ହାସୁରଃତାନ୍ରେ, ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେକ କାଜିକିୟା, “ନେ ଠାୟାଦ୍ ସିଃସଏଃଗିୟା, ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିଅଃ ସେନଃୟାନା ।
36 laß sie von dir, daß sie hingehen umher in die Dörfer und Märkte und kaufen sich Brot, denn sie haben nichts zu essen.
୩୬ଏନାମେନ୍ତେ ଜାପାଃ ହାତୁ ଆଡଃ ଟଲାକତେ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଜଜ୍ମାଃକ କିରିଙ୍ଗ୍ ଜମେକା ମେନ୍ତେ ଏନ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାତାକମେଁ ।”
37 Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Gebt ihr ihnen zu essen. Und sie sprachen zu ihm: Sollen wir denn hingehen und für zweihundert Groschen Brot kaufen und ihnen zu essen geben?
୩୭ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଆପେଗି ଇନ୍କୁକେ ଜାହାନାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାକପେ,” ଇନ୍କୁଦ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାକ, “ଆଲେଗି ଚି ୨୦୦ ରୁପାରାଃ ସିକାତେ ହଲଙ୍ଗ୍ କିରିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜମେୟାଃଁଲେ ଏମାକଆ?”
38 Er aber sprach zu ihnen: Wieviel Brot habt ihr? Gehet hin und sehet! Und da sie es erkundet hatten, sprachen sie: Fünf, und zwei Fische.
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଆପେତାଃରେ ଚିମିନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ମେନାଃ? ଜୁ, ନେଲାଉଲେପେ,” ଇନ୍କୁଦ ନାମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେକ ଉଦୁବ୍କିୟା, “ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ।”
39 Und er gebot ihnen, daß sie sich alle lagerten, tischweise, auf das grüne Gras.
୩୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ “ହାରିୟାର୍ ତାସାଦ୍ରେ ସବେନ୍ ହଡ଼କକେ ପାନ୍ତିପାନ୍ତି ଦୁବ୍କୁପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ ।
40 Und sie setzten sich nach Schichten, je hundert und hundert, fünfzig und fünfzig.
୪୦ଆଡଃ ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ଶାଅ ଶାଅ ଆଡଃ ମିଆଁଦ୍ ପାନ୍ତିରେ ପାଚାଶ୍ ପାଚାଶ୍ ଲେକାକ ଦୁବ୍ୟାନା ।
41 Und er nahm die fünf Brote und zwei Fische, sah zum Himmel auf und dankte und brach die Brote und gab sie den Jüngern, daß sie ihnen vorlegten; und die zwei Fische teilte er unter sie alle.
୪୧ଆଡଃ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ବାରିଆ ହାକୁ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ସିର୍ମାସାଃ ସାଙ୍ଗିଲ୍ରାକାବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଶିଷ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ହଲଙ୍ଗ୍ କେଚାଃକେଦ୍ତେ ଚେଲାକକେ ଏମାଦ୍କଆଏ ଆଡଃ ହାକୁକେହଁ ଇନ୍କୁ ହାଟିଙ୍ଗ୍କେଦାଃକ ।
42 Und sie aßen alle und wurden satt.
୪୨ସବେନ୍କ ଜମ୍କେଦ୍ତେ ବି'ୟାନାକ ।
43 Und sie hoben auf die Brocken, zwölf Körbe voll, und von den Fischen.
୪୩ଏନ୍ତେ ଚେଲାକ ଜମ୍ ସାରେଜାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ହାକୁ ବାରା ଟୁଙ୍କିକ ହାଲାଙ୍ଗ୍ ପେରେଃକେଦାଃକ ।
44 Und die da gegessen hatten, waren fünftausend Mann.
୪୪ଜମ୍କେନ୍କଦ, ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ କଡ଼ାକ ତାଇକେନାକ ।
45 Und alsbald trieb er seine Jünger, daß sie in das Schiff träten und vor ihm hinüberführen gen Bethsaida, bis daß er das Volk von sich ließe.
୪୫ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଚେଲାକକେ ଲାଉକାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଦରେୟା ହାନ୍ ପାରମ୍ ବେଥ୍ସାଇଦାତେ କୁଲ୍ ଆୟାର୍କେଦ୍କଆ । ଇମ୍ତାଲଃ ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍କଆ ।
46 Und da er sie von sich geschafft hatte, ging er hin auf einen Berg, zu beten.
୪୬ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ ବିଦାକେଦ୍ତେ, ବିନ୍ତି ନାଗେନ୍ତେ ବୁରୁତେ ରାକାବ୍ୟାନା ।
47 Und am Abend war das Schiff mitten auf dem Meer und er auf dem Lande allein.
୪୭ଆଡଃ ସିଙ୍ଗିହାସୁର୍ତାନ୍ରେ ଲାଉକା ଥାଲା ଦରେୟାରେ ତାଇକେନା, ଇମ୍ତାଦ ୟୀଶୁ ଏସ୍କାର୍ଗି ଅତେରେ ତାଇକେନାଏ ।
48 Und er sah, daß sie Not litten im Rudern; denn der Wind war ihnen entgegen. Und um die vierte Wache der Nacht kam er zu ihnen und wandelte auf dem Meer;
୪୮ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ହୟତେ ଚେଲାକ ଦୁକୁତେ ଲାଉକାକେ ଇଦିତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ଇନିଃ ସେତାଃ ନିଦାରେୟାଃ ଉପୁନ୍ ଘାଡ଼ି ଇମ୍ତାକରେ ୟୀଶୁ ଦରେୟାରେ ସେସେନ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ସେନ୍ପାରମ୍କତାନାଏ ତାଇକେନା ।
49 und er wollte an ihnen vorübergehen. Und da sie ihn sahen auf dem Meer wandeln, meinten sie, es wäre ein Gespenst, und schrieen;
୪୯ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଦରେୟା ଚେତାନ୍ରେ ଇନିଃକେ ସେସେନ୍ତାନ୍କ ନେଲ୍କିଃତେ ବରକେଦାକ ଆଡଃ “ବଙ୍ଗା ତାନିଃ” ମେନ୍ତେକ କାଉରିକେଦା ।
50 denn sie sahen ihn alle und erschraken. Aber alsbald redete er mit ihnen und sprach zu ihnen: Seid getrost, ich bin's, fürchtet euch nicht!
୫୦ସବେନ୍କ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ ବରତେକ ଥାର୍ଥାରାଅୟାନା । ଇମ୍ତାଗି ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜୀଉରେ କେଟେଜେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ଆଲ୍ପେ ବରଏୟା ।”
51 Und er trat zu ihnen ins Schiff, und der Wind legte sich. Und sie entsetzten und verwunderten sich über die Maßen,
୫୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଲଃ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ଚି ହୟ ସାଲ୍ସାନ୍ତ୍ୟାନା, ଚେଲାକଦ ପୁରାଃଗି ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ,
52 denn sie waren nichts verständiger geworden über den Broten, und ihr Herz war erstarrt.
୫୨ଇନ୍କୁ ପାଞ୍ଚ୍ ହାଜାର୍ ହଡ଼କକେ ଜମେୟାଃଁ ହାଟିଙ୍ଗ୍ କାଜିରାଃ ହରାତେ କାକ ସେଣାଁଁୟାନା, ଚିୟାଃଚି ଆକଆଃ ମନ୍ କେଟେଦ୍ ତାଇକେନା ।
53 Und da sie hinübergefahren waren, kamen sie in das Land Genezareth und fuhren an.
୫୩ୟୀଶୁ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଦରେୟା ପାରମ୍କେଦ୍ଚି ଗିନେସରେତ୍ ନୁତୁମ୍ ପାର୍ଗାନ୍ତେକ ସେଟେର୍ୟାନା, ଆଡଃ ଲାଉକାକେ ତଲ୍କେଦାକ ।
54 Und da sie aus dem Schiff traten alsbald kannten sie ihn
୫୪ଇନ୍କୁ ଲାଉକାଏତେ ଆଡ଼୍ଗୁୟାନ୍ ତର୍ସା, ଏନ୍ତାଃରେନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍କିୟାକ ।
55 und liefen in alle die umliegenden Länder und hoben an, die Kranken umherzuführen auf Betten, wo sie hörten, daß er war.
୫୫ହଡ଼କ ନେତେହେନ୍ତେକ ନିର୍ବାଡ଼ାକେଦା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃରିୟା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ସାରିକେଦ୍ଚି ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପାର୍କମ୍କରେ ଇନିଃତାଃତେକ ଗଅଃ ଆଉକେଦ୍କଆ ।
56 Und wo er in die Märkte oder Städte oder Dörfer einging, da legten sie die Kranken auf den Markt und baten ihn, daß sie nur den Saum seines Kleides anrühren möchten; und alle, die ihn anrührten, wurden gesund.
୫୬ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସବେନ୍ ହାତୁ, ଟଲା, ସାହାର୍ତେ ବଲଃତାଇକେନ୍ଲଃଗି, ହଡ଼କ ଦୁକୁହାସୁତାନ୍କକେ ପିଟ୍ ଠାୟାଦ୍ତେକ ଆଉକେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ଲିଜାଃରେୟାଃ ଆଚ୍ରାକେ ଜୁଟିଦ୍ତାକାକ ମେନ୍ତେ ଇନିଃକେକ ବିନ୍ତି ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ ସବେନ୍କ ବୁଗିୟାନା ।
