Lukas 14
1 Und es begab sich, daß er kam in ein Haus eines Obersten der Pharisäer an einem Sabbat, das Brot zu essen; und sie hatten acht auf ihn.
ବମିୟ୍ତା ଜିସୁନ୍ ଲୋଲୋନେ ଡିନ୍ନାଇଙନ୍ ଗାଗାନେନ୍ ଆସନ୍ ପାରୁସିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅବୟ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ଗଡ୍ମରନ୍ ଆସିଂ ଇୟେଞ୍ଜି, ଆରି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଗିୟ୍ଲେ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
2 Und siehe, da war ein Mensch vor ihm, der war wassersüchtig.
ଆରି ଗିୟ୍ବା, ଆ ମୁକ୍କାଗଡଞ୍ଜି ଅବୟ୍ ଜଡ଼ୋଦର ରୋଗମରନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।
3 Und Jesus antwortete und sagte zu den Schriftgelehrten und Pharisäern und sprach: Ist's auch recht, am Sabbat zu heilen?
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଆପଡ଼େନେମରଞ୍ଜି ଡ ପାରୁସିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି; “ଲୋଲୋନେ ଡିନ୍ନାଇଙନ୍ ମନବ୍ନଙନ୍ ଆସନ୍ ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଅଡ଼େତେ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା?” ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି କଡ଼ିଙ୍ଲେ ସେଡେଞ୍ଜି ।
4 Sie aber schwiegen still. Und er griff ihn an und heilte ihn und ließ ihn gehen.
ଆରି ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ମବ୍ନଙେନ୍ କି ଆପ୍ପାୟେନ୍ ।
5 Und antwortete und sprach zu ihnen: Welcher ist unter euch, dem sein Ochse oder Esel in den Brunnen fällt, und der nicht alsbald ihn herauszieht am Sabbattage?
ଆରି, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଅଡ଼େ ତାଙ୍ଲିୟ୍ ଲୋଲୋନେ ଡିନ୍ନାଇଙନ୍ କୁଆଲୋଙନ୍ ଅସେଡେନ୍ ଡେନ୍ ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ତିଆତେ ଅଃତ୍ତବେ ପଙ୍?”
6 Und sie konnten ihm darauf nicht wieder Antwort geben.
ଆରି, ଆନିଞ୍ଜି କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଜାଲଙ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି ।
7 Er sagte aber ein Gleichnis zu den Gästen, da er merkte, wie sie erwählten obenan zu sitzen, und sprach zu ihnen:
ଆରି, କନୁଆମରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ସୋଡ଼ା ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମନ୍ ସେଡାଏଞ୍ଜି, ତିଆତେ ଗିୟ୍ଲେ, ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବୟ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବରେଞ୍ଜି ।
8 Wenn du von jemand geladen wirst zur Hochzeit, so setze dich nicht obenan, daß nicht etwa ein Vornehmerer denn du von ihm geladen sei,
“ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ ମନ୍ରା ବିବା ଇଙନ୍ ବୁଜିଜୋମନ୍ ଓଡ୍ଡେତବେନ୍, ତିଆଡିଡ୍ ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଡଙ୍ ଏତଙ୍କୁମେ, ଅସମୟ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ ମନାନ୍ନେମର୍ଆଡଙ୍ ଆନିନ୍ ଅଲ୍ନୋଡ୍ଡେଏ,
9 und dann komme, der dich und ihn geladen hat, und spreche zu dir: Weiche diesem! und du müssest dann mit Scham untenan sitzen.
ଆରି ଅଙ୍ଗାମର୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ଆରି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଲବେନ୍ ଆନିନ୍ ଜିର୍ରେ, ‘କେନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତରଙ୍କୁମନ୍ ତିୟା’ ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ତାୟ୍ ଗାମେ, ତିଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ଗରୟ୍ମଡ୍ଲେ ସନ୍ନା ତରଙ୍କୁମ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ତେ ଏତଙ୍କୁମେ ।
10 Sondern wenn du geladen wirst, so gehe hin und setze dich untenan, auf daß, wenn da kommt, der dich geladen hat, er spreche zu dir: Freund, rücke hinauf! Dann wirst du Ehre haben vor denen, die mit dir am Tische sitzen.
ଆର୍ପାୟ୍ ଅଙ୍ଗା ଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେତବେଞ୍ଜି, ତିଆଡିଡ୍ ସନ୍ନା ତରଙ୍କୁମ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ ତଙ୍କୁମ୍ବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ଆରୋଡ୍ଡେଲବେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଜିର୍ରେ, ‘ଏ ଗଡ଼ି ସୋଡ଼ା ତରଙ୍କୁମ୍ଲୋଙନ୍ ଆୟ୍ ତଙ୍କୁମା’ ଇୟ୍ତାୟ୍ ଗାମେ, ତିଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ସରିନ୍ ଗାଗାନେନ୍ ଆତ୍ରଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ଆମ୍ୱେନ୍ ମନଙ୍ମର୍ ଗିୟ୍ତାତବେନ୍ ।
11 Denn wer sich selbst erhöht, der soll erniedrigt werden; und wer sich selbst erniedrigt, der soll erhöht werden.
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନା ଅବ୍ସୋଡ଼ାଡମ୍ତନେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ସନ୍ନାନ୍ ଡେତେ, ଆରି ଆନା ଅବ୍ସନ୍ନାଡମ୍ତନେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅନବ୍ସୋଡ଼ାନ୍ ଡେତେ ।”
12 Er sprach auch zu dem, der ihn geladen hatte: Wenn du ein Mittags-oder Abendmahl machst, so lade nicht deine Freunde noch deine Brüder noch deine Gefreunden noch deine Nachbarn, die da reich sind, auf daß sie dich nicht etwa wieder laden und dir vergolten werde.
ଆରି ଜିସୁନ୍, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗାଗାନେନ୍ ଆରୋଡ୍ଡେଲାଞନ୍ ଆ ମନ୍ରାଆଡଙ୍ ନିୟ୍ ବରେନ୍, “ତମ୍ବାଇଂ ଡେଏତୋ କି ତଗଲ୍ଇଂ ଡେଏତୋ ବୁଜିନ୍ ତିୟେନ୍ ଡେନ୍ ଗଡ଼ିନମ୍ ଅଡ଼େ କୁଲମ୍ନମ୍ ଅଡ଼େ ବୋଞାଙ୍ନମ୍ ଅଡ଼େ ଗମାଙ୍ ତୟ୍ଲିସିଂମର୍ନମ୍ଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡଙ୍, ଅସମୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ନିୟ୍ ୟର୍ରେ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେତମ୍ଜି ଆରି ଆମନ୍ ଆବ୍ଡିଡ୍ ତନିୟନ୍ ଞାଙ୍ତେ ।
13 Sondern wenn du ein Mahl machst, so lade die Armen, die Krüppel, die Lahmen, die Blinden,
ବନ୍ଡ ବୁଜିନ୍ ଏତିୟେନ୍ ଡେନ୍, ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜି, କାନ୍ନିମରଞ୍ଜି, ସୋତ୍ତାମରଞ୍ଜି, ଡ କାଡ଼ୁମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେବାଜି;
14 so bist du selig; denn sie haben's dir nicht zu vergelten, es wird dir aber vergolten werden in der Auferstehung der Gerechten.
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ଆସିର୍ବାଦନ୍ ଞାଙ୍ତେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଆବ୍ଡିଡ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆରି ଡରମ୍ମମରଞ୍ଜି ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରୋତନେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ ଆବ୍ଡିଡ୍ ତନିୟନ୍ ଞାଙ୍ତେ ।”
15 Da aber solches hörte einer, der mit zu Tische saß, sprach er zu ihm: Selig ist, der das Brot ißt im Reiche Gottes.
ତିଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ଗଗାନେନ୍ ଆତ୍ରଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟଲୋଙ୍ ଗାଗାନେନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ତେ ଆନିନ୍ ସନେନ୍ସେନ୍ ।”
16 Er aber sprach zu ihm: Es war ein Mensch, der machte ein großes Abendmahl und lud viele dazu.
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ବମିୟ୍ତା ସୋଡ଼ା ବୁଜିନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଅବ୍ଜାଡାଏନ୍ କି ଜବ୍ର ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଏନ୍ ।
17 Und sandte seinen Knecht aus zur Stunde des Abendmahls, zu sagen den Geladenen: Kommt, denn es ist alles bereit!
ଆରି, ଗାଗାନେ ବେଡ଼ାନ୍ ଆଡ୍ରେଏନ୍ ଆନିନ୍ କନୁଆମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ବା ଆ କମ୍ୱାରିମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ବରେଞ୍ଜି, ‘ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜିରାୟ୍ବା, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଜାଡାଆଜେନ୍ ।’
18 Und sie fingen an, alle nacheinander, sich zu entschuldigen. Der erste sprach zu ihm: Ich habe einen Acker gekauft und muß hinausgehen und ihn besehen; ich bitte dich, entschuldige mich.
ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆବସାଣ୍ଡନ୍ କେମାନ୍ ବେବ୍ବେଡନ୍ ଆସନ୍ ଉଲଞ୍ଜି । ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ବର୍ରନେ, ‘ଞେନ୍ ଅବୟ୍ କୋତ୍ତାନ୍ ଞିଲାୟ୍, ଞେନ୍ ତିଆତେ ଇୟ୍ତେ ଜଗେନାୟ୍; କେମାଇଂ ଞେନ୍ ଅଃନ୍ନିଆୟ୍ ।’
19 Und der andere sprach: Ich habe fünf Joch Ochsen gekauft, und ich gehe jetzt hin, sie zu besehen; ich bitte dich, entschuldige mich.
ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଗାମେନ୍, ‘ଞେନ୍ ମନ୍ଲୟ୍ ରାଙଙ୍ ତାଙ୍ଲିୟନ୍ ଞିଲାୟ୍, ଆରି ଞେନ୍ ତିଆତେଜି ଅର୍ରେ ଗିୟ୍ନାୟ୍; କେମାଇଂ ଞେନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆୟ୍ ।’
20 Und der dritte sprach: Ich habe ein Weib genommen, darum kann ich nicht kommen.
ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଗାମେନ୍, ‘ଞେନ୍ ରଙ୍ ବିବାଲନାୟ୍, ତିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆୟ୍ ।’
21 Und der Knecht kam und sagte das seinem Herrn wieder. Da ward der Hausherr zornig und sprach zu seinem Knechte: Gehe aus schnell auf die Straßen und Gassen der Stadt und führe die Armen und Krüppel und Lahmen und Blinden herein.
ଆରି, ତି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ୟର୍ରନ୍ ଆ ସାଉକାରନ୍ ଆମଙ୍ ତି ଆ ବର୍ନେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଅବ୍ଜନାଏ । ସିଲତ୍ତେ ଅସିଂମରନ୍ ବରାବେନ୍ କି ଆ କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଲଜିର୍ଡାଲେ ଗଡ଼ାନ୍ ଆ ଡାଣ୍ଡରେଙ୍, ରକୋଡ୍ ତଙର୍ଗଡ୍ରେଙନ୍ ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜି, କାନ୍ନିମରଞ୍ଜି, ସୋତ୍ତାମରଞ୍ଜି, କାଡ଼ୁମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତେନ୍ନେ ଓଡ୍ଡେଲେ ଇୟ୍ନୋରୋଙାଜି ।’
22 Und der Knecht sprach: Herr, es ist geschehen, was du befohlen hast; es ist aber noch Raum da.
ତିକ୍କି ତି କମ୍ୱାରିମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ସାଉକାର ବର୍ନେନମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଲନୁମନ୍ ଡେଏନ୍, ଡେଲୋଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆରି ତରଙ୍କୁମମନ୍ ଡକୋ ।’
23 Und der Herr sprach zu dem Knechte: Gehe aus auf die Landstraßen und an die Zäune und nötige sie hereinzukommen, auf das mein Haus voll werde.
ସିଲତ୍ତେ ସାଉକାରନ୍ ତି କମ୍ୱାରିମରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଅସିଂଞେନ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଅଲ୍ବରିଜେ ତିଆସନ୍ ରୋତ୍ତରେଙନ୍ ଡ କୋତ୍ତାରେଙନ୍ ଜିର୍ରେ ବୁଜିଜୋମନ୍ ଅନିୟନ୍ ଆସନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ ବରାଜି ।’
24 Ich sage euch aber, daß der Männer keiner, die geladen waren mein Abendmahl schmecken wird.
ତିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ତି ଅନୋଡ୍ଡେନ୍ ଆଡ୍ରେଏନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ଜାକିଁୟ୍ ବୁଜିଞେନ୍ ମାୟ୍ମାୟ୍ଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏଜି ।”
25 Es ging aber viel Volks mit ihm; und er wandte sich und sprach zu ihnen:
ବମିୟ୍ତା ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆରି ଜିସୁନ୍ ଆୟର୍ଗୁଡ଼ିଃଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି,
26 So jemand zu mir kommt und haßt nicht seinen Vater, Mutter, Weib, Kinder, Brüder, Schwestern, auch dazu sein eigen Leben, der kann nicht mein Jünger sein.
“ଆନା ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ଜିର୍ରେ ଆପେୟନ୍, ଅୟୋଙନ୍, ଡୁକ୍ରିନ୍, ପସିଜନ୍, ବୋଞାଙନ୍ ଆରି ତନାନନ୍ ଏତ୍ତେଲେ ଡ ଆ ପରାନ୍ନାଡମନ୍ ଜାକିଁୟ୍ ଅଃମ୍ମୁର୍ସେଏ, ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମର୍ଞେନ୍ ଡେଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।
27 Und wer nicht sein Kreuz trägt und mir nachfolgt, der kann nicht mein Jünger sein.
ଆନା ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆଅକ୍କାଡଙନ୍ ବୋୟ୍ଲେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃସଣ୍ଡୋଙ୍ଲିଁୟ୍ ଡେନ୍, ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମର୍ଞେନ୍ ଡେଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।
28 Wer ist aber unter euch, der einen Turm bauen will, und sitzt nicht zuvor und überschlägt die Kosten, ob er's habe, hinauszuführen?
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଲୋଙ୍ସିଲଡ୍ ଆନା ମେଡ଼ସିଙନ୍ ତୁବ୍ତୁବନ୍ ଆସନ୍ ଲଡୟ୍ଡାଲେ ତିଆତେ ଅନବ୍ସୁଜ୍ଜେନ୍ ଜାୟ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ଡାବ୍ବୋନ୍ କର୍ସ ଡେତେ, ଆରି ଆମଙନ୍ ଡିୟ୍ତେ ଡାବ୍ବୋନ୍ ଡକୋ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା, ଆମ୍ମୁଙ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଡାଲେ ତିଆତେ ଅଃଡ୍ଡିଡିଏ ପଙ୍?
29 auf daß nicht, wo er Grund gelegt hat und kann's nicht hinausführen, alle, die es sehen, fangen an, sein zu spotten,
ଅସମୟ୍ ଆନିନ୍ ଡିଆତାଲନ୍ ଗୁଲୁଙ୍ଗୁଲେ ତିଆତେ ଅବ୍ସୁଜ୍ଜେଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ ଡେନ୍, ଡିଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ତିଆତେ ଗିୟ୍ତଜି, ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସୟ୍ସୟ୍ମୁଲେ ବର୍ତଞ୍ଜି,
30 und sagen: Dieser Mensch hob an zu bauen, und kann's nicht hinausführen.
‘କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଗୁସିଙନ୍ ଉଲନ୍ କି ଅବ୍ସୁଜ୍ଜେଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ ।’
31 Oder welcher König will sich begeben in einen Streit wider einen andern König und sitzt nicht zuvor und ratschlagt, ob er könne mit zehntausend begegnen dem, der über ihn kommt mit zwanzigtausend?
ଅବୟ୍ ରାଜାନ୍ ଦସ ଅଜାର ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଆ ବିରୁଦଲୋଙନ୍ ବକୁଡ଼ି ଅଜାର ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଓରୋଙ୍ଡାଲେ ଅଲ୍ତିଡ୍ବାନ୍ ଆରିୟ୍ତାଞନ୍ ଆ ରାଜା ବୟନ୍ ଅଲ୍ତିଡନ୍ ଆସନ୍ ଆମଙନ୍ ବୋର୍ସାନ୍ ଡକୋ ଅଡ଼େ ଇଜ୍ଜା, ତଙ୍କୁମ୍ଡାଲେ ଆମ୍ମୁଙ୍ ତିଆତେ ଅଃନ୍ନିୟମେ ପଙ୍?
32 Wo nicht, so schickt er Botschaft, wenn jener noch ferne ist, und bittet um Frieden.
ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ ଡେନ୍, ଆନ୍ନା ଆ ରାଜା ସଙାୟ୍ଲୋଙ୍ ଡକୋନ୍ ଆଡିଡ୍ ମା ରାଜିନାମା ଏମ୍ମେନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅାକାଲ୍ତିମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ତେ ।
33 Also muß auch ein jeglicher unter euch, der nicht absagt allem, was er hat, kann nicht mein Jünger sein.
ତିଅନ୍ତମ୍ ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆନା ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ଆତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ରେଙେ, ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମର୍ଞେନ୍ ଡେଲେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।”
34 Das Salz ist ein gutes Ding; wo aber das Salz dumm wird, womit wird man's würzen?
“ବସିଡନ୍ ତ ଲଗଡ଼; ବନ୍ଡ ବସିଡନ୍ ନିୟ୍ ମରେଡ୍ ତଡ୍ ଡେନ୍, ତିଆତେ ଏଙ୍ଗାଲେ ମବ୍ରେଡ୍ତବୋ?
35 Es ist weder auf das Land noch in den Mist nütze, sondern man wird's wegwerfen. Wer Ohren hat, zu hören, der höre!
ତିଆତେ ଲବନ୍ ଆସନ୍ ଅଡ଼େ ଲନାସଙ୍ତାଙନ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ତଡ୍; ମନ୍ରାଞ୍ଜି ତିଆତେ ଡୁଆରାନ୍ ସେଡ୍ତଜି । ଅନମ୍ଡଙନ୍ ଆସନ୍ ଆନା ଅଲୁଡନ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ ଅମ୍ଡଙେତୋ ।”
