Lukas 1
1 Sintemal sich's viele unterwunden haben, Bericht zu geben von den Geschichten, so unter uns ergangen sind,
ප්‍රථමතෝ යේ සාක්‍ෂිණෝ වාක්‍යප්‍රචාරකාශ්චාසන් තේ(අ)ස්මාකං මධ්‍යේ යද්‍යත් සප්‍රමාණං වාක්‍යමර්පයන්ති ස්ම
2 wie uns das gegeben haben, die es von Anfang selbst gesehen und Diener des Worts gewesen sind:
තදනුසාරතෝ(අ)න්‍යේපි බහවස්තද්වෘත්තාන්තං රචයිතුං ප්‍රවෘත්තාඃ|
3 habe ich's auch für gut angesehen, nachdem ich's alles von Anbeginn mit Fleiß erkundet habe, daß ich's dir, mein guter Theophilus, in Ordnung schriebe,
අතඒව හේ මහාමහිමථියඵිල් ත්වං යා යාඃ කථා අශික්‍ෂ්‍යථාස්තාසාං දෘඪප්‍රමාණානි යථා ප්‍රාප්නෝෂි
4 auf das du gewissen Grund erfahrest der Lehre, in welcher du unterrichtet bist.
තදර්ථං ප්‍රථමමාරභ්‍ය තානි සර්ව්වාණි ඥාත්වාහමපි අනුක්‍රමාත් සර්ව්වවෘත්තාන්තාන් තුභ්‍යං ලේඛිතුං මතිමකාර්ෂම්|
5 Zu der Zeit des Herodes, des Königs von Judäa, war ein Priester von der Ordnung Abia, mit Namen Zacharias, und sein Weib war von den Töchtern Aarons, welche hieß Elisabeth.
යිහූදාදේශීයහේරෝද්නාමකේ රාජත්වං කුර්ව්වති අබීයයාජකස්‍ය පර‍්‍ය්‍යායාධිකාරී සිඛරියනාමක ඒකෝ යාජකෝ හාරෝණවංශෝද්භවා ඉලීශේවාඛ්‍යා
6 Sie waren aber alle beide fromm vor Gott und wandelten in allen Geboten und Satzungen des HERRN untadelig.
තස්‍ය ජායා ද්වාවිමෞ නිර්දෝෂෞ ප්‍රභෝඃ සර්ව්වාඥා ව්‍යවස්ථාශ්ච සංමන්‍ය ඊශ්වරදෘෂ්ටෞ ධාර්ම්මිකාවාස්තාම්|
7 Und sie hatten kein Kind; denn Elisabeth war unfruchtbar, und waren beide wohl betagt.
තයෝඃ සන්තාන ඒකෝපි නාසීත්, යත ඉලීශේවා බන්ධ්‍යා තෞ ද්වාවේව වෘද්ධාවභවතාම්|
8 Und es begab sich, da er des Priesteramtes pflegte vor Gott zur Zeit seiner Ordnung,
යදා ස්වපර‍්‍ය්‍යානුක්‍රමේණ සිඛරිය ඊශ්වාස්‍ය සමක්‍ෂං යාජකීයං කර්ම්ම කරෝති
9 nach Gewohnheit des Priestertums, und an ihm war, daß er räuchern sollte, ging er in den Tempel des HERRN.
තදා යඥස්‍ය දිනපරිපාය්‍යා පරමේශ්වරස්‍ය මන්දිරේ ප්‍රවේශකාලේ ධූපජ්වාලනං කර්ම්ම තස්‍ය කරණීයමාසීත්|
10 Und die ganze Menge des Volks war draußen und betete unter der Stunde des Räucherns.
තද්ධූපජ්වාලනකාලේ ලෝකනිවහේ ප්‍රාර්ථනාං කර්තුං බහිස්තිෂ්ඨති
11 Es erschien ihm aber der Engel des HERRN und stand zur rechten Hand am Räucheraltar.
සති සිඛරියෝ යස්‍යාං වේද්‍යාං ධූපං ජ්වාලයති තද්දක්‍ෂිණපාර්ශ්වේ පරමේශ්වරස්‍ය දූත ඒක උපස්ථිතෝ දර්ශනං දදෞ|
12 Und als Zacharias ihn sah, erschrak er, und es kam ihn eine Furcht an.
තං දෘෂ්ට්වා සිඛරිය උද්විවිජේ ශශඞ්කේ ච|
13 Aber der Engel sprach zu ihm: Fürchte dich nicht, Zacharias! denn dein Gebet ist erhört, und dein Weib Elisabeth wird dir einen Sohn gebären, des Namen sollst du Johannes heißen.
තදා ස දූතස්තං බභාෂේ හේ සිඛරිය මා භෛස්තව ප්‍රාර්ථනා ග්‍රාහ්‍යා ජාතා තව භාර‍්‍ය්‍යා ඉලීශේවා පුත්‍රං ප්‍රසෝෂ්‍යතේ තස්‍ය නාම යෝහන් ඉති කරිෂ්‍යසි|
14 Und du wirst des Freude und Wonne haben, und viele werden sich seiner Geburt freuen.
කිඤ්ච ත්වං සානන්දඃ සහර්ෂශ්ච භවිෂ්‍යසි තස්‍ය ජන්මනි බහව ආනන්දිෂ්‍යන්ති ච|
15 Denn er wird groß sein vor dem HERRN; Wein und starkes Getränk wird er nicht trinken und wird noch im Mutterleibe erfüllt werden mit dem heiligen Geist.
යතෝ හේතෝඃ ස පරමේශ්වරස්‍ය ගෝචරේ මහාන් භවිෂ්‍යති තථා ද්‍රාක්‍ෂාරසං සුරාං වා කිමපි න පාස්‍යති, අපරං ජන්මාරභ්‍ය පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ
16 Und er wird der Kinder Israel viele zu Gott, ihrem HERRN, bekehren.
සන් ඉස්‍රායේල්වංශීයාන් අනේකාන් ප්‍රභෝඃ පරමේශ්වරස්‍ය මාර්ගමානේෂ්‍යති|
17 Und er wird vor ihm her gehen im Geist und Kraft des Elia, zu bekehren die Herzen der Väter zu den Kindern und die Ungläubigen zu der Klugheit der Gerechten, zuzurichten dem HERRN ein bereitet Volk.
සන්තානාන් ප්‍රති පිතෘණාං මනාංසි ධර්ම්මඥානං ප්‍රත්‍යනාඥාග්‍රාහිණශ්ච පරාවර්ත්තයිතුං, ප්‍රභෝඃ පරමේශ්වරස්‍ය සේවාර්ථම් ඒකාං සජ්ජිතජාතිං විධාතුඤ්ච ස ඒලියරූපාත්මශක්තිප්‍රාප්තස්තස්‍යාග්‍රේ ගමිෂ්‍යති|
18 Und Zacharias sprach zu dem Engel: Wobei soll ich das erkennen? Denn ich bin alt und mein Weib ist betagt.
තදා සිඛරියෝ දූතමවාදීත් කථමේතද් වේත්ස්‍යාමි? යතෝහං වෘද්ධෝ මම භාර‍්‍ය්‍යා ච වෘද්ධා|
19 Der Engel antwortete und sprach zu ihm: Ich bin Gabriel, der vor Gott steht, und bin gesandt, mit dir zu reden, daß ich dir solches verkündigte.
තතෝ දූතඃ ප්‍රත්‍යුවාච පශ්‍යේශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාද්වර්ත්තී ජිබ්‍රායේල්නාමා දූතෝහං ත්වයා සහ කථාං ගදිතුං තුභ්‍යමිමාං ශුභවාර්ත්තාං දාතුඤ්ච ප්‍රේෂිතඃ|
20 Und siehe, du wirst verstummen und nicht reden können bis auf den Tag, da dies geschehen wird, darum daß du meinen Worten nicht geglaubt hast, welche sollen erfüllt werden zu ihrer Zeit.
කින්තු මදීයං වාක්‍යං කාලේ ඵලිෂ්‍යති තත් ත්වයා න ප්‍රතීතම් අතඃ කාරණාද් යාවදේව තානි න සේත්ස්‍යන්ති තාවත් ත්වං වක්තුංමශක්තෝ මූකෝ භව|
21 Und das Volk wartete auf Zacharias und verwunderte sich, daß er so lange im Tempel verzog.
තදානීං යේ යේ ලෝකාඃ සිඛරියමපෛක්‍ෂන්ත තේ මධ්‍යේමන්දිරං තස්‍ය බහුවිලම්බාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
22 Und da er herausging, konnte er nicht mit ihnen reden; und sie merkten, daß er ein Gesicht gesehen hatte im Tempel. Und er winkte ihnen und blieb stumm.
ස බහිරාගතෝ යදා කිමපි වාක්‍යං වක්තුමශක්තඃ සඞ්කේතං කෘත්වා නිඃශබ්දස්තස්‍යෞ තදා මධ්‍යේමන්දිරං කස්‍යචිද් දර්ශනං තේන ප්‍රාප්තම් ඉති සර්ව්වේ බුබුධිරේ|
23 Und es begab sich, da die Zeit seines Amts aus war, ging er heim in sein Haus.
අනන්තරං තස්‍ය සේවනපර‍්‍ය්‍යායේ සම්පූර්ණේ සති ස නිජගේහං ජගාම|
24 Und nach den Tagen ward sein Weib Elisabeth schwanger und verbarg sich fünf Monate und sprach:
කතිපයදිනේෂු ගතේෂු තස්‍ය භාර‍්‍ය්‍යා ඉලීශේවා ගර්බ්භවතී බභූව
25 Also hat mir der HERR getan in den Tagen, da er mich angesehen hat, daß er meine Schmach unter den Menschen von mir nähme.
පශ්චාත් සා පඤ්චමාසාන් සංගෝප්‍යාකථයත් ලෝකානාං සමක්‍ෂං මමාපමානං ඛණ්ඩයිතුං පරමේශ්වරෝ මයි දෘෂ්ටිං පාතයිත්වා කර්ම්මේදෘශං කෘතවාන්|
26 Und im sechsten Monat ward der Engel Gabriel gesandt von Gott in eine Stadt in Galiläa, die heißt Nazareth,
අපරඤ්ච තස්‍යා ගර්බ්භස්‍ය ෂෂ්ඨේ මාසේ ජාතේ ගාලීල්ප්‍රදේශීයනාසරත්පුරේ
27 zu einer Jungfrau, die vertraut war einem Manne mit Namen Joseph, vom Hause David: und die Jungfrau hieß Maria.
දායූදෝ වංශීයාය යූෂඵ්නාම්නේ පුරුෂාය යා මරියම්නාමකුමාරී වාග්දත්තාසීත් තස්‍යාඃ සමීපං ජිබ්‍රායේල් දූත ඊශ්වරේණ ප්‍රහිතඃ|
28 Und der Engel kam zu ihr hinein und sprach: Gegrüßet seist du, Holdselige! Der HERR ist mit dir, du Gebenedeite unter den Weibern!
ස ගත්වා ජගාද හේ ඊශ්වරානුගෘහීතකන්‍යේ තව ශුභං භූයාත් ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරස්තව සහායෝස්ති නාරීණාං මධ්‍යේ ත්වමේව ධන්‍යා|
29 Da sie aber ihn sah, erschrak sie über seine Rede und gedachte: Welch ein Gruß ist das?
තදානීං සා තං දෘෂ්ට්වා තස්‍ය වාක්‍යත උද්විජ්‍ය කීදෘශං භාෂණමිදම් ඉති මනසා චින්තයාමාස|
30 Und der Engel sprach zu ihr: Fürchte dich nicht, Maria! du hast Gnade bei Gott gefunden.
තතෝ දූතෝ(අ)වදත් හේ මරියම් භයං මාකාර්ෂීඃ, ත්වයි පරමේශ්වරස්‍යානුග්‍රහෝස්ති|
31 Siehe, du wirst schwanger werden und einen Sohn gebären, des Namen sollst du Jesus heißen.
පශ්‍ය ත්වං ගර්බ්භං ධෘත්වා පුත්‍රං ප්‍රසෝෂ්‍යසේ තස්‍ය නාම යීශුරිති කරිෂ්‍යසි|
32 Der wird groß sein und ein Sohn des Höchsten genannt werden; und Gott der HERR wird ihm den Stuhl seines Vaters David geben;
ස මහාන් භවිෂ්‍යති තථා සර්ව්වේභ්‍යඃ ශ්‍රේෂ්ඨස්‍ය පුත්‍ර ඉති ඛ්‍යාස්‍යති; අපරං ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරස්තස්‍ය පිතුර්දායූදඃ සිංහාසනං තස්මෛ දාස්‍යති;
33 und er wird ein König sein über das Haus Jakob ewiglich, und seines Königreiches wird kein Ende sein. (aiōn g165)
තථා ස යාකූබෝ වංශෝපරි සර්ව්වදා රාජත්වං කරිෂ්‍යති, තස්‍ය රාජත්වස්‍යාන්තෝ න භවිෂ්‍යති| (aiōn g165)
34 Da sprach Maria zu dem Engel: Wie soll das zugehen, da ich von keinem Manne weiß?
තදා මරියම් තං දූතං බභාෂේ නාහං පුරුෂසඞ්ගං කරෝමි තර්හි කථමේතත් සම්භවිෂ්‍යති?
35 Der Engel antwortete und sprach zu ihr: Der heilige Geist wird über dich kommen, und die Kraft des Höchsten wird dich überschatten; darum wird auch das Heilige, das von dir geboren wird, Gottes Sohn genannt werden.
තතෝ දූතෝ(අ)කථයත් පවිත්‍ර ආත්මා ත්වාමාශ්‍රායිෂ්‍යති තථා සර්ව්වශ්‍රේෂ්ඨස්‍ය ශක්තිස්තවෝපරි ඡායාං කරිෂ්‍යති තතෝ හේතෝස්තව ගර්බ්භාද් යඃ පවිත්‍රබාලකෝ ජනිෂ්‍යතේ ස ඊශ්වරපුත්‍ර ඉති ඛ්‍යාතිං ප්‍රාප්ස්‍යති|
36 Und siehe, Elisabeth, deine Gefreunde, ist auch schwanger mit einem Sohn in ihrem Alter und geht jetzt im sechsten Monat, von der man sagt, daß sie unfruchtbar sei.
අපරඤ්ච පශ්‍ය තව ඥාතිරිලීශේවා යාං සර්ව්වේ බන්ධ්‍යාමවදන් ඉදානීං සා වාර්ද්ධක්‍යේ සන්තානමේකං ගර්බ්භේ(අ)ධාරයත් තස්‍ය ෂෂ්ඨමාසෝභූත්|
37 Denn bei Gott ist kein Ding unmöglich.
කිමපි කර්ම්ම නාසාධ්‍යම් ඊශ්වරස්‍ය|
38 Maria aber sprach: Siehe ich bin des HERRN Magd; mir geschehe, wie du gesagt hast. Und der Engel schied von ihr.
තදා මරියම් ජගාද, පශ්‍ය ප්‍රභේරහං දාසී මහ්‍යං තව වාක්‍යානුසාරේණ සර්ව්වමේතද් ඝටතාම්; අනනතරං දූතස්තස්‍යාඃ සමීපාත් ප්‍රතස්ථේ|
39 Maria aber stand auf in den Tagen und ging auf das Gebirge eilends zu der Stadt Juda's
අථ කතිපයදිනාත් පරං මරියම් තස්මාත් පර්ව්වතමයප්‍රදේශීයයිහූදායා නගරමේකං ශීඝ්‍රං ගත්වා
40 und kam in das Haus des Zacharias und grüßte Elisabeth.
සිඛරියයාජකස්‍ය ගෘහං ප්‍රවිශ්‍ය තස්‍ය ජායාම් ඉලීශේවාං සම්බෝධ්‍යාවදත්|
41 Und es begab sich, als Elisabeth den Gruß Marias hörte, hüpfte das Kind in ihrem Leibe. Und Elisabeth ward des heiligen Geistes voll
තතෝ මරියමඃ සම්බෝධනවාක්‍යේ ඉලීශේවායාඃ කර්ණයෝඃ ප්‍රවිෂ්ටමාත්‍රේ සති තස්‍යා ගර්බ්භස්ථබාලකෝ නනර්ත්ත| තත ඉලීශේවා පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණා සතී
42 und rief laut und sprach: Gebenedeit bist du unter den Weibern, und gebenedeit ist die Frucht deines Leibes!
ප්‍රෝච්චෛර්ගදිතුමාරේභේ, යෝෂිතාං මධ්‍යේ ත්වමේව ධන්‍යා, තව ගර්බ්භස්ථඃ ශිශුශ්ච ධන්‍යඃ|
43 Und woher kommt mir das, daß die Mutter meines HERRN zu mir kommt?
ත්වං ප්‍රභෝර්මාතා, මම නිවේශනේ ත්වයා චරණාවර්පිතෞ, මමාද්‍ය සෞභාග්‍යමේතත්|
44 Siehe, da ich die Stimme deines Grußes hörte, hüpfte mit Freuden das Kind in meinem Leibe.
පශ්‍ය තව වාක්‍යේ මම කර්ණයෝඃ ප්‍රවිෂ්ටමාත්‍රේ සති මමෝදරස්ථඃ ශිශුරානන්දාන් නනර්ත්ත|
45 Und o selig bist du, die du geglaubt hast! denn es wird vollendet werden, was dir gesagt ist von dem HERRN.
යා ස්ත්‍රී ව්‍යශ්වසීත් සා ධන්‍යා, යතෝ හේතෝස්තාං ප්‍රති පරමේශ්වරෝක්තං වාක්‍යං සර්ව්වං සිද්ධං භවිෂ්‍යති|
46 Und Maria sprach: Meine Seele erhebt den HERRN,
තදානීං මරියම් ජගාද| ධන්‍යවාදං පරේශස්‍ය කරෝති මාමකං මනඃ|
47 und mein Geist freuet sich Gottes, meines Heilands;
මමාත්මා තාරකේශේ ච සමුල්ලාසං ප්‍රගච්ඡති|
48 denn er hat die Niedrigkeit seiner Magd angesehen. Siehe, von nun an werden mich selig preisen alle Kindeskinder;
අකරෝත් ස ප්‍රභු ර්දුෂ්ටිං ස්වදාස්‍යා දුර්ගතිං ප්‍රති| පශ්‍යාද්‍යාරභ්‍ය මාං ධන්‍යාං වක්‍ෂ්‍යන්ති පුරුෂාඃ සදා|
49 denn er hat große Dinge an mir getan, der da mächtig ist und des Name heilig ist.
යඃ සර්ව්වශක්තිමාන් යස්‍ය නාමාපි ච පවිත්‍රකං| ස ඒව සුමහත්කර්ම්ම කෘතවාන් මන්නිමිත්තකං|
50 Und seine Barmherzigkeit währet immer für und für bei denen, die ihn fürchten.
යේ බිභ්‍යති ජනාස්තස්මාත් තේෂාං සන්තානපංක්තිෂු| අනුකම්පා තදීයා ච සර්ව්වදෛව සුතිෂ්ඨති|
51 Er übet Gewalt mit seinem Arm und zerstreut, die hoffärtig sind in ihres Herzens Sinn.
ස්වබාහුබලතස්තේන ප්‍රාකාශ්‍යත පරාක්‍රමඃ| මනඃකුමන්ත්‍රණාසාර්ද්ධං විකීර‍්‍ය්‍යන්තේ(අ)භිමානිනඃ|
52 Er stößt die Gewaltigen vom Stuhl und erhebt die Niedrigen.
සිංහාසනගතාල්ලෝකාන් බලිනශ්චාවරෝහ්‍ය සඃ| පදේෂූච්චේෂු ලෝකාංස්තු ක්‍ෂුද්‍රාන් සංස්ථාපයත්‍යපි|
53 Die Hungrigen füllt er mit Gütern und läßt die Reichen leer.
ක්‍ෂුධිතාන් මානවාන් ද්‍රව්‍යෛරුත්තමෛඃ පරිතර්ප්‍ය සඃ| සකලාන් ධනිනෝ ලෝකාන් විසෘජේද් රික්තහස්තකාන්|
54 Er denkt der Barmherzigkeit und hilft seinem Diener Israel wieder auf,
ඉබ්‍රාහීමි ච තද්වංශේ යා දයාස්ති සදෛව තාං| ස්මෘත්වා පුරා පිතෘණාං නෝ යථා සාක්‍ෂාත් ප්‍රතිශ්‍රුතං| (aiōn g165)
ඉස්‍රායේල්සේවකස්තේන තථෝපක්‍රියතේ ස්වයං||
56 Und Maria blieb bei ihr bei drei Monaten; darnach kehrte sie wiederum heim.
අනන්තරං මරියම් ප්‍රායේණ මාසත්‍රයම් ඉලීශේවයා සහෝෂිත්වා ව්‍යාඝුය්‍ය නිජනිවේශනං යයෞ|
57 Und Elisabeth kam ihre Zeit, daß sie gebären sollte; und sie gebar einen Sohn.
තදනන්තරම් ඉලීශේවායාඃ ප්‍රසවකාල උපස්ථිතේ සති සා පුත්‍රං ප්‍රාසෝෂ්ට|
58 Und ihre Nachbarn und Gefreunde hörten, daß der HERR große Barmherzigkeit an ihr getan hatte, und freuten sich mit ihr.
තතඃ පරමේශ්වරස්තස්‍යාං මහානුග්‍රහං කෘතවාන් ඒතත් ශ්‍රුත්වා සමීපවාසිනඃ කුටුම්බාශ්චාගත්‍ය තයා සහ මුමුදිරේ|
59 Und es begab sich am achten Tage, da kamen sie, zu beschneiden das Kindlein, und hießen ihn nach seinem Vater Zacharias.
තථාෂ්ටමේ දිනේ තේ බාලකස්‍ය ත්වචං ඡේත්තුම් ඒත්‍ය තස්‍ය පිතෘනාමානුරූපං තන්නාම සිඛරිය ඉති කර්ත්තුමීෂුඃ|
60 Aber seine Mutter antwortete und sprach: Mitnichten, sondern er soll Johannes heißen.
කින්තු තස්‍ය මාතාකථයත් තන්න, නාමාස්‍ය යෝහන් ඉති කර්ත්තව්‍යම්|
61 Und sie sprachen zu ihr: Ist doch niemand in deiner Freundschaft, der also heiße.
තදා තේ ව්‍යාහරන් තව වංශමධ්‍යේ නාමේදෘශං කස්‍යාපි නාස්ති|
62 Und sie winkten seinem Vater, wie er ihn wollte heißen lassen.
තතඃ පරං තස්‍ය පිතරං සිඛරියං ප්‍රති සඞ්කේත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ ශිශෝඃ කිං නාම කාරිෂ්‍යතේ?
63 Und er forderte ein Täfelein und schrieb also: Er heißt Johannes. Und sie verwunderten sich alle.
තතඃ ස ඵලකමේකං යාචිත්වා ලිලේඛ තස්‍ය නාම යෝහන් භවිෂ්‍යති| තස්මාත් සර්ව්වේ ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
64 Und alsbald ward sein Mund und seine Zunge aufgetan, und er redete und lobte Gott.
තත්ක්‍ෂණං සිඛරියස්‍ය ජිහ්වාජාඩ්‍යේ(අ)පගතේ ස මුඛං ව්‍යාදාය ස්පෂ්ටවර්ණමුච්චාර‍්‍ය්‍ය ඊශ්වරස්‍ය ගුණානුවාදං චකාර|
65 Und es kam eine Furcht über alle Nachbarn; und die ganze Geschichte ward ruchbar auf dem ganzen jüdischen Gebirge.
තස්මාච්චතුර්දික්ස්ථාඃ සමීපවාසිලෝකා භීතා ඒවමේතාඃ සර්ව්වාඃ කථා යිහූදායාඃ පර්ව්වතමයප්‍රදේශස්‍ය සර්ව්වත්‍ර ප්‍රචාරිතාඃ|
66 Und alle, die es hörten, nahmen's zu Herzen und sprachen: Was, meinst du, will aus dem Kindlein werden? Denn die Hand des HERRN war mit ihm.
තස්මාත් ශ්‍රෝතාරෝ මනඃසු ස්ථාපයිත්වා කථයාම්බභූවුඃ කීදෘශෝයං බාලෝ භවිෂ්‍යති? අථ පරමේශ්වරස්තස්‍ය සහායෝභූත්|
67 Und sein Vater Zacharias ward des heiligen Geistes voll, weissagte und sprach:
තදා යෝහනඃ පිතා සිඛරියඃ පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ සන් ඒතාදෘශං භවිෂ්‍යද්වාක්‍යං කථයාමාස|
68 Gelobet sei der HERR, der Gott Israels! denn er hat besucht und erlöst sein Volk
ඉස්‍රායේලඃ ප්‍රභු ර‍්‍යස්තු ස ධන්‍යඃ පරමේශ්වරඃ| අනුගෘහ්‍ය නිජාල්ලෝකාන් ස ඒව පරිමෝචයේත්|
69 und hat uns aufgerichtet ein Horn des Heils in dem Hause seines Dieners David,
විපක්‍ෂජනහස්තේභ්‍යෝ යථා මෝච්‍යාමහේ වයං| යාවජ්ජීවඤ්ච ධර්ම්මේණ සාරල්‍යේන ච නිර්භයාඃ|
සේවාමහෛ තමේවෛකම් ඒතත්කාරණමේව ච| ස්වකීයං සුපවිත්‍රඤ්ච සංස්මෘත්‍ය නියමං සදා|
71 daß er uns errettete von unseren Feinden und von der Hand aller, die uns hassen,
කෘපයා පුරුෂාන් පූර්ව්වාන් නිකෂාර්ථාත්තු නඃ පිතුඃ| ඉබ්‍රාහීමඃ සමීපේ යං ශපථං කෘතවාන් පුරා|
72 und Barmherzigkeit erzeigte unsern Vätern und gedächte an seinen heiligen Bund
තමේව සඵලං කර්ත්තං තථා ශත්‍රුගණස්‍ය ච| ඍතීයාකාරිණශ්චෛව කරේභ්‍යෝ රක්‍ෂණාය නඃ|
73 und an den Eid, den er geschworen hat unserm Vater Abraham, uns zu geben,
සෘෂ්ටේඃ ප්‍රථමතඃ ස්වීයෛඃ පවිත්‍රෛ ර්භාවිවාදිභිඃ| (aiōn g165)
74 daß wir, erlöst aus der Hand unserer Feinde, ihm dienten ohne Furcht unser Leben lang
යථෝක්තවාන් තථා ස්වස්‍ය දායූදඃ සේවකස්‍ය තු|
75 in Heiligkeit und Gerechtigkeit, die ihm gefällig ist.
වංශේ ත්‍රාතාරමේකං ස සමුත්පාදිතවාන් ස්වයම්|
76 Und du, Kindlein, wirst ein Prophet des Höchsten heißen. Du wirst vor dem HERRN her gehen, daß du seinen Weg bereitest
අතෝ හේ බාලක ත්වන්තු සර්ව්වේභ්‍යඃ ශ්‍රේෂ්ඨ ඒව යඃ| තස්‍යෛව භාවිවාදීති ප්‍රවිඛ්‍යාතෝ භවිෂ්‍යසි| අස්මාකං චරණාන් ක්‍ෂේමේ මාර්ගේ චාලයිතුං සදා| ඒවං ධ්වාන්තේ(අ)ර්ථතෝ මෘත්‍යෝශ්ඡායායාං යේ තු මානවාඃ|
77 und Erkenntnis des Heils gebest seinem Volk, das da ist in Vergebung ihrer Sünden;
උපවිෂ්ටාස්තු තානේව ප්‍රකාශයිතුමේව හි| කෘත්වා මහානුකම්පාං හි යාමේව පරමේශ්වරඃ|
78 durch die herzliche Barmherzigkeit unsers Gottes, durch welche uns besucht hat der Aufgang aus der Höhe,
ඌර්ද්ව්වාත් සූර‍්‍ය්‍යමුදාය්‍යෛවාස්මභ්‍යං ප්‍රාදාත්තු දර්ශනං| තයානුකම්පයා ස්වස්‍ය ලෝකානාං පාපමෝචනේ|
79 auf daß er erscheine denen, die da sitzen in Finsternis und Schatten des Todes, und richte unsere Füße auf den Weg des Friedens.
පරිත්‍රාණස්‍ය තේභ්‍යෝ හි ඥානවිශ්‍රාණනාය ච| ප්‍රභෝ ර්මාර්ගං පරිෂ්කර්ත්තුං තස්‍යාග්‍රායී භවිෂ්‍යසි||
80 Und das Kindlein wuchs und ward stark im Geist; und er war in der Wüste, bis daß er sollte hervortreten vor das Volk Israel.
අථ බාලකඃ ශරීරේණ බුද්ධ්‍යා ච වර්ද්ධිතුමාරේභේ; අපරඤ්ච ස ඉස්‍රායේලෝ වංශීයලෝකානාං සමීපේ යාවන්න ප්‍රකටීභූතස්තාස්තාවත් ප්‍රාන්තරේ න්‍යවසත්|
