< 3 Mose 4 >

1 Und der HERR redete mit Mose und sprach:
Angraeng mah Mosi khaeah,
2 Rede mit den Kindern Israel und sprich: Wenn eine Seele sündigen würde aus Versehen an irgend einem Gebot des HERRN und täte, was sie nicht tun sollte:
Israel kaminawk khaeah, Angraeng mah thuih ih lok to na tahngai o ai pongah, sak han ai a thuih ih lok to na aek o moe, zaehaih na sak o moeng,
3 nämlich so der Priester, der gesalbt ist, sündigen würde, daß er eine Schuld auf das Volk brächte, der soll für seine Sünde, die er getan hat, einen jungen Farren bringen, der ohne Fehl sei, dem HERRN zum Sündopfer.
situi bawh tangcae qaima doeh kaminawk mah sak o ih zaehaih sah pazae moeng nahaeloe, a sak ih zae angbawn haih hanah, coek koi kaom ai saning kanawk maitaw tae to Angraeng hmaa ah sin nasoe.
4 Und soll den Farren vor die Tür der Hütte des Stifts bringen vor den HERRN und seine Hand auf desselben Haupt legen und ihn schlachten vor dem HERRN.
Anih mah maitaw tae to amkhuenghaih kahni im thok taengah Angraeng hmaa ah hoi ueloe, maitaw tae lu nuiah a ban to koeng pacoengah, Angraeng hmaa ah bop tih.
5 Und der Priester, der gesalbt ist, soll von des Farren Blut nehmen und es in die Hütte des Stifts bringen
To pacoengah situi bawh tangcae ih qaima mah athii to la ueloe, amkhuenghaih kahni im ah sin tih;
6 und soll seinen Finger in das Blut tauchen und damit siebenmal sprengen vor dem HERRN, vor dem Vorhang im Heiligen.
qaima mah a banpazung to athii thungah nup pacoengah, hmuenciim ah payang ih kahni hma hoi Angraeng hmaa ah, vai sarihto haeh tih.
7 Und soll von dem Blut tun auf die Hörner des Räucheraltars, der vor dem HERRN in der Hütte des Stifts steht, und alles übrige Blut gießen an den Boden des Brandopferaltars, der vor der Tür der Hütte des Stifts steht.
To pacoengah qaima mah kaminawk amkhuenghaih kahni imthung ih Angraeng hmaa ah kaom, hmuihoih thlaekhaih hmaicam takii thungah thoemto maitaw thii to thaeng ueloe, athii to amkhuenghaih kahni im thok taengah kaom, hmai angbawnhaih hmaicam kung ah krai tih.
8 Und alles Fett des Sündopfers soll er abheben, nämlich das Fett, welches das Eingeweide bedeckt, und alles Fett am Eingeweide,
Tazae taqawn kakhuk athawknawk hoi tazae taqawn nui ih athawknawk boih, maitaw tae ih athawknawk boih,
9 die zwei Nieren mit dem Fett, das daran ist, an den Lenden, und das Netz über der Leber, an den Nieren abgerissen,
pakae hnetto hoi a nuiah kaom athawknawk, panak taeng ih athawknawk, pathin nui ih athawknawk hoi pakaenawk doeh, zae angbawnhaih sak hanah la boih tih,
10 gleichwie er's abhebt vom Ochsen im Dankopfer; und soll es anzünden auf dem Brandopferaltar.
angdaeh angbawnhaih maitaw thawk to lak boih pacoengah, qaima mah hmai angbawnhaih sak hanah hmaicam nuiah hmai pakhaem tih.
11 Aber das Fell des Farren mit allem Fleisch samt Kopf und Schenkeln und das Eingeweide und den Mist,
Toe maitaw tae ih ahin, angan, lu, khoknawk, tazae taqawnnawk hoiah a aek,
12 das soll er alles hinausführen aus dem Lager an eine reine Stätte, da man die Asche hin schüttet, und soll's verbrennen auf dem Holz mit Feuer.
maitaw takpum boih im tasa bang ih, maiphu kraihaih ahmuen, hmuenciim ah maiphu nuiah, hmai to tik ueloe, hmai hoiah qoeng tih.
13 Wenn die ganze Gemeinde Israel etwas versehen würde und die Tat vor ihren Augen verborgen wäre, daß sie wider irgend ein Gebot des HERRN getan hätten, was sie nicht tun sollten, und also sich verschuldeten,
Israel kaminawk loe Angraeng mah thuih ih lok to tahngai o ai, sak han ai a thuih pae ih lok to aek o moe, zaehaih a sak o, toe sakpazaehaih to rangpui hma ah amtueng ai,
14 und darnach ihrer Sünde innewürden, die sie getan hätten, sollen sie einen jungen Farren darbringen zum Sündopfer und vor die Tür der Hütte des Stifts stellen.
toe sakpazae moeng ih zaehaih to panoek o naah, sakpazaehaih hmuen pongah zae angbawnhaih to sah o nahaeloe, kami rangpui mah saning kanawk maitaw tae maeto kaminawk amkhuenghaih kahni im hma ah sin moe, paek o han angaih.
15 Und die Ältesten von der Gemeinde sollen ihre Hände auf sein Haupt legen vor dem HERRN und den Farren schlachten vor dem HERRN.
Rangpui kacoehtanawk mah, Angraeng hmaa ah paek o ih maitaw tae lu nuiah ban to koeng o nasoe loe, Angraeng hmaa ah bop o nasoe.
16 Und der Priester, der gesalbt ist, soll Blut vom Farren in die Hütte des Stifts bringen
To pacoengah situi hoi bawh tangcae qaima mah maitaw tae ih athii to rangpui amkhuenghaih kahni im ah sin tih.
17 und mit seinem Finger siebenmal sprengen vor dem HERRN vor dem Vorhang.
Qaima mah maitaw thii thungah a banpazung to nup ueloe, kahni payang ih, Angraeng hmaa ah vai sarihto haeh tih.
18 Und soll von dem Blut auf die Hörner des Altars tun, der vor dem HERRN steht in der Hütte des Stifts, und alles andere Blut an den Boden des Brandopferaltars gießen, der vor der Tür der Hütte des Stifts steht.
To pacoengah qaima mah amkhuenghaih kahni imthung ih Angraeng hmaa ah kaom, hmaicam takii thungah thoemto maitaw thii to lawn ueloe, amkhuenghaih kahni im thok taengah kaom, hmai angbawnhaih hmaicam kung ah krai tih.
19 Alles sein Fett aber soll er abheben und auf dem Altar anzünden.
Athawknawk to la boih ueloe, hmaicam nuiah hmai pakhaem tih.
20 Und soll mit dem Farren tun, wie er mit dem Farren des Sündopfers getan hat. Und soll also der Priester sie versöhnen, so wird's ihnen vergeben.
Zae angbawnhaih maitaw tae hoi sak ih baktih toengah, hae maitaw tae doeh sah toeng ah; to naah qaima mah kaminawk zaehaih loih thai hanah angbawnhaih to sah pae ueloe, nihcae zaehaih to tahmen pae tih.
21 Und soll den Farren hinaus vor das Lager tragen und verbrennen, wie er den vorigen Farren verbrannt hat. Das soll das Sündopfer der Gemeinde sein.
To pacoengah a ohhaih im tasa bangah maitaw tae to hoi ueloe, hmaloe ih maitaw tae pakhaem baktih toengah, hmai pakhaem toeng tih; to loe kaminawk zaehaih loih hanah sak ih angbawnhaih ah om tih.
22 Wenn aber ein Fürst sündigt und irgend etwas wider des HERRN, seines Gottes, Gebote tut, was er nicht tun sollte, und versieht etwas, daß er verschuldet,
Zaehoikung loe angmah Angraeng Sithaw ih lok to tahngai ai, sak han ai a thuih ih lok to aek moe, poek ai pui hoi zaehaih to a sak moeng pongah, zae kami ah oh,
23 und er wird seiner Sünde inne, die er getan hat, der soll zum Opfer bringen einen Ziegenbock ohne Fehl,
toe a zaehaih hoi a sakpazae moeng ih hmuen to panoek naah, a sak ih zae angbawn haih hanah, coek koi kaom ai maeh caa atae to sin han oh,
24 und seine Hand auf des Bockes Haupt legen und ihn schlachten an der Stätte, da man die Brandopfer schlachtet vor dem HERRN. Das sei sein Sündopfer.
a paek ih maeh lu nuiah a ban to koeng ueloe, Angraeng hmaa ah hmai angbawnhaih sak ih ahmuen ah bop tih; to loe zae angbawnhaih sak ih hmuen ah oh.
25 Da soll denn der Priester von dem Blut des Sündopfers nehmen mit seinem Finger und es auf die Hörner des Brandopferaltars tun und das andere Blut an den Boden des Brandopferaltars gießen.
To pacoengah qaima mah zae angbawnhaih athii to banpazung hoiah la ueloe, hmai angbawnhaih hmaicam ih takiinawk thungah lawn pacoengah, athii to hmaicam kung ah krai tih.
26 Aber alles sein Fett soll er auf dem Altar anzünden gleich wie das Fett des Dankopfers. Und soll also der Priester seine Sünde versöhnen, so wird's ihm vergeben.
Angdaeh angbawnhaih athawk to hmai pakhaem baktih toengah, athawknawk boih hmaicam ah hmai pakhaem toeng tih; zaehaih loih hanah qaima mah to tiah angbawnhaih to sah pae ueloe, a zaehaih to tahmen pae tih.
27 Wenn aber eine Seele vom gemeinen Volk etwas versieht und sündigt, daß sie wider irgend eines der Gebote des HERRN tut, was sie nicht tun sollte, und sich also verschuldet,
Rangpui thung ih kamtang kami maeto loe, Angraeng mah thuih ih lok to tahngai ai, sak han ai a thuih ih lok to aek, poek ai pui hoiah hmuen to a sakpazae moeng pongah, kazae kami ah a oh,
28 und ihrer Sünde innewird, die sie getan hat, die soll zum Opfer eine Ziege bringen ohne Fehl für die Sünde, die sie getan hat,
toe a zaehaih hoi a sakpazae moenghaih to panoek naah, a sak ih zaehaih to angbawn haih hanah, coek koi kaom ai maeh caa tala to sin han oh.
29 und soll ihre Hand auf des Sündopfers Haupt legen und es schlachten an der Stätte des Brandopfers.
Zae angbawnhaih sak hanah a paek ih maeh lu nuiah a ban to koeng ueloe, hmai hoi sak ih angbawnhaih ahmuen ah zae angbawnhaih moi to bop tih.
30 Und der Priester soll von dem Blut mit seinem Finger nehmen und auf die Hörner des Altars des Brandopfers tun und alles andere Blut an des Altars Boden gießen.
To pacoengah qaima mah zae angbawnhaih moi thii to banpazung hoiah la tih, hmai angbawnhaih hmaicam pong ih takiinawk thungah lawn ueloe, athii to hmaicam kung ah krai boih tih.
31 All sein Fett aber soll er abreißen, wie er das Fett des Dankopfers abgerissen hat, und soll's anzünden auf dem Altar zum süßen Geruch dem HERRN. Und soll also der Priester sie versöhnen, so wird's ihr vergeben.
Angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah athawk to lak baktih toengah, athawknawk to lak boih pacoengah, Angraeng han hmuihoih paek ih hmaicam nuiah hmai hoi pakhaem tih; to tiah zae loih hanah qaima mah angbawnhaih to sah ueloe, a zaehaih to tahmen pae tih.
32 Wird er aber ein Schaf zum Sündopfer bringen, so bringe er ein weibliches, das ohne Fehl ist,
Tuucaa hoi angbawnhaih sah nahaeloe, coek koi kaom ai tuucaa tala to sin han oh.
33 und lege seine Hand auf des Sündopfers Haupt und schlachte es zum Sündopfer an der Stätte, da man die Brandopfer schlachtet.
Zae angbawnhaih tuucaa lu nuiah a ban to koeng ueloe, hmai hoi angbawnhaih sak ih ahmuen ah, zae angbawnhaih moi to bop tih.
34 Und der Priester soll von dem Blut mit seinem Finger nehmen und auf die Hörner des Brandopferaltars tun und alles andere Blut an den Boden des Altars gießen.
To pacoengah qaima mah zae angbawnhaih athii to banpazung hoiah la tih, hmai angbawnhaih hmaicam pong ih takiinawk thungah lawn ueloe, hmaicam kung ah krai tih.
35 Aber all sein Fett soll er abreißen, wie er das Fett vom Schaf des Dankopfers abgerissen hat, und soll's auf dem Altar anzünden zum Feuer dem HERRN. Und soll also der Priester versöhnen seine Sünde, die er getan hat, so wird's ihm vergeben.
Angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah athawk to lak baktih toengah, athawknawk to lak boih pacoengah, Angraeng khaeah hmai hoi sak ih angbawnhaih hoi nawnto hmaicam nuiah hmai pakhaem tih; to tiah anih zae loih hanah qaima mah angbawnhaih to sah pae ueloe, a zaehaih to tahmenhaih pae tih.

< 3 Mose 4 >