< 3 Mose 27 >

1 Und der HERR redete mit Mose und sprach:
Mago'ane Ra Anumzamo'a Mosesena amanage huno asami'ne,
2 Rede mit den Kindern Israel und sprich zu ihnen: Wenn jemand ein besonderes Gelübde tut, also daß du seinen Leib schätzen mußt,
Israeli vahera zamasamige'za Anumzamofoma huvempa hu'za ami'nesaza vahe'ma mizama senaku'ma hanu'za, vahe'mofo avamente nege'za mizasegahaze.
3 so soll dies eine Schätzung sein: ein Mannsbild, zwanzig Jahre alt bis ins sechzigste Jahr, sollst du schätzen auf fünfzig Silberlinge nach dem Lot des Heiligtums,
Mono nompima erinte'zama refkoma nehaza kante anteta, kafuzamimo'ma 20tireti'ma vuno, 60re'ma ometre'nenia veneneramintera 50'a silva zago mizaseho.
4 ein Weibsbild auf dreißig Silberlinge.
Hagi kafuzmimo'ma 20reti'ma vuno 60re'ma vu'nesia a'mofara, 30'a silva zagoreti mizasegahaze.
5 Von fünf Jahren an bis auf zwanzig Jahre sollst du ihn schätzen auf zwanzig Silberlinge, wenn's ein Mannsbild ist, ein Weibsbild aber auf zehn Silberlinge.
Hagi 5fu'a kafuretima vuno 20'a kafuma hu'nenia venene'a, 20'a silva zago mizase nezamanteta, 5fu'a kafuretima vuno 20'a kafuma hu'nenia mofane zagarera 10ni'a silva zagoreti mizasegahaze.
6 Von einem Monat an bis auf fünf Jahre sollst du ihn schätzen auf fünf Silberlinge, wenn's ein Mannsbild ist, ein Weibsbild aber auf drei Silberlinge.
Hagi mago ikama hu'neniretima vuno 5fu'a kafuma hu'nenia ne mofavrerera, 5'a silva zago mizaneseta, mago ikama hu'neniretima vuno 5fu'a kafuma hu'nenia mofanerera 3'a silva zago mizasegahaze.
7 Ist er aber sechzig Jahre alt und darüber, so sollst du ihn schätzen auf fünfzehn Silberlinge, wenn's ein Mannsbild ist, ein Weibsbild aber auf zehn Silberlinge.
Hagi 6'a kafuma agaterenenia venenerera, 15tini'a silva zago miza nehuta, 60'a kafuma agatere'nenia anerera 10ni'a silva zago mizasegahaze.
8 Ist er aber zu arm zu solcher Schätzung, so soll er sich vor den Priester stellen, und der Priester soll ihn schätzen; er soll ihn aber schätzen, nach dem die Hand des, der gelobt hat, erwerben kann.
Hagi zamunte omane vahe'mo'zama huvempa hu'nenuzama zamagrama mizasega avamente zagoma e'ori'nesu'za, pristi vahete vanageno pristi vahe'mo zamagrama mizamasega avamente zago agi ahezamantesige'za mizasegahaze.
9 Ist's aber ein Vieh, das man dem HERRN opfern kann: alles, was man davon dem HERRN gibt ist heilig.
Hagi mago'mo'ma agruma hu'nenia zagagafafinti'ma Ra Anumzamonare'ma huvempa huno ofama hu'naku'ma hania zagagafamo'a ruotage hu'ne.
10 Man soll's nicht wechseln noch wandeln, ein gutes um ein böses, oder ein böses um ein gutes. Wird's aber jemand wechseln, ein Vieh um das andere, so sollen sie beide dem HERRN heilig sein.
Hagi ana ruotage'ma hu'nea zagagafa haviza hu'neanki, knare hu'neanki nehuta ru zagagafa avreonteho. Hianagi anama hanageno'a, ana tarega zagagafamokea ruotage hugaha'e.
11 Ist aber das Tier unrein, daß man's dem HERRN nicht opfern darf, so soll man's vor den Priester stellen,
Hianagi agruma osu'nenia zagagafama Ra Anumzamona'ma antahimina e'orisua ofama huvempama hanuta, ana zagagafa erita pristi vahete viho.
12 und der Priester soll's schätzen, ob es gut oder böse sei; und es soll bei des Priesters Schätzung bleiben.
Ana hanage'za knare hu'neo, haviza hu'neo pristi vahe'mo'za refako hu'za nege'za, mizama'amo'a e'inahu avamente me'ne hu'za tamasamigahaze.
13 Will's aber jemand lösen, der soll den Fünften über die Schätzung geben.
Hagi ana zagama ete nona huta miza huku'ma hanuta, pristi vahe'mo'ma tamasamisia mizante 5fu'a kevurera mago kevune ante agofetu hutma mizana asegahaze.
14 Wenn jemand sein Haus heiligt, daß es dem HERRN heilig sei, das soll der Priester schätzen, ob's gut oder böse sei; und darnach es der Priester schätzt, so soll's bleiben.
Hagi mago ne'mo'ma noma'ama ruotage hu'ne huno Ra Anumzamo'na nazampima ante'nigeno'a, pristi vahe'mo'zage nege'za knare hu'ne huge, haviza hu'ne hu'za miza agia ahentegahaze.
15 So es aber der, so es geheiligt hat, will lösen, so soll er den fünften Teil des Geldes, zu dem es geschätzt ist, draufgeben, so soll's sein werden.
Hagi ana noma Ra Anumzamo'na nazampima antesia ne'mo'ma eteno mizama senaku hanuno'a, pristi vahe'mo'zama ahentesaza 5fu'a kevua ante'neno, mago kevunena ante agofetu huno mizasegahie.
16 Wenn jemand ein Stück Acker von seinem Erbgut dem HERRN heiligt, so soll es geschätzt werden nach der Aussaat. Ist die Aussaat ein Homer Gerste, so soll es fünfzig Silberlinge gelten.
Hagi mago'mo'ma mopa'ama Ra Anumzamo'na nami'nenia mopamofo mizama'amo'a, bali avimzama ana mopafima negria avimzama 100'a kiloma hu'nenirera 50tia silva zago miza hutere hugahie.
17 Heiligt er seinen Acker vom Halljahr an, so soll er nach seinem Wert gelten.
Hagi erinesiazama eteno ami kafumofo agu'afima huvempa huno mopa'ama Ra Anumzamofoma amisiana, anama agima ahente'naza kante ana mopa miza hugahie.
18 Hat er ihn aber nach dem Halljahr geheiligt, so soll der Priester das Geld berechnen nach den übrigen Jahren zum Halljahr und ihn darnach geringer schätzen.
Hianagi eri'nenia zama eteno ami kafumo'ma vagareno evanigeno'a, Nagri'ma nami'nenia mopamo'ma nana kafu agri'enena me'nenigeno eteno eri'nenia zama ami kafua egahie, ana avamente pristi vahe'mo'a refko huno miza agi erinteramino ahentegahie.
19 Will aber der, so ihn geheiligt hat, den Acker lösen, so soll er den fünften Teil des Geldes, zu dem er geschätzt ist, draufgeben, so soll er sein werden.
Hagi agrama ana mopa'ama eteno miza huku'ma hanuno'a, pristi vahe'mo'ma ahentesia mizantera 5fu'a zagofintira mago zago ante agofetu huno ana mizantera mizana asenigeno, ana mopamo'a eteno agri mopa megahie.
20 Will er ihn aber nicht lösen, sondern verkauft ihn einem andern, so soll er ihn nicht mehr lösen können;
Hagi anama Ra Anumzamofo ami'nenia mopa'ama eteno mizama osu'neno, ru vahetema atrenigeno mizama hu'nena, eteno ana mopa'a mizana osugahie.
21 sondern derselbe Acker, wenn er im Halljahr frei wird, soll dem HERRN heilig sein wie ein verbannter Acker und soll des Priesters Erbgut sein.
Hagi eri'nesia zama ami kafuma esigeno'a, ana mopamo'a ruotage huno Nagri'za segahie. E'igu ana mopamo'a pristi vahe mopa megahie.
22 Wenn aber jemand dem HERRN einen Acker heiligt, den er gekauft hat und der nicht sein Erbgut ist,
Hagi mago vahe'mo'ma mizama hu'nesia mopama agri mopa omanene'nianagi, Ra Anumzamo'na namiku'ma hanige'za,
23 so soll der Priester berechnen, was er gilt bis an das Halljahr; und soll desselben Tages solche Schätzung geben, daß sie dem HERRN heilig sei.
pristi vahe'mo'za refko hu'za kete'za, nama'a kafu me'nenigeno eri'nesia zama eteno ami kafua egahie, miza agima ahentesia kante mizasenigeno, ana zagomo'a ruotge huno Ra Anumzamo'na zago megahie.
24 Aber im Halljahr soll er wieder gelangen an den, von dem er ihn gekauft hat, daß sein Erbgut im Lande sei.
Hagi eri'neniazama eteno ami kafuma esigeno'a, ana mopamo'a, mopa agafa ne'mofo azampi eteno vugahie.
25 Alle Schätzung soll geschehen nach dem Lot des Heiligtums; ein Lot aber hat zwanzig Gera.
Hagi mika'a zamofo miza agima ahentesazana, mono nompima refko hu'za mizama nesaza avamente fatgo hu'za mizana hugahaze.
26 Die Erstgeburt unter dem Vieh, die dem HERRN sonst gebührt, soll niemand dem HERRN heiligen, es sei ein Ochs oder Schaf; denn es ist des HERRN.
Mika'a zagagafa tamimofo agonesa anentara Ra Anumzamo'na su'za me'ne. E'igu' agonesa bulimakao anentaro, sipisipi anentara ko Nagri su'a me'neanki huhampri onantegahaze.
27 Ist es aber unreines Vieh, so soll man's lösen nach seinem Werte, und darübergeben den Fünften. Will er's aber nicht lösen, so verkaufe man's nach seinem Werte.
Hianagi agruma osu'nesaza afuka'amofo agonesa anentara pristi vahe'mo'ma ahentesia mizantera 5fu'a zagofintira mago zago ante agofetu hunka, ana afura ete miza segahane. Hagi kagrama miza osenankeno'a, ru vahe'mo ana miza fatgore mizasegahie.
28 Man soll kein Verbanntes verkaufen noch lösen, das jemand dem HERRN verbannt von allem, was sein ist, es seien Menschen, Vieh oder Erbacker; denn alles verbannte ist ein Hochheiliges dem HERRN.
Hianagi vahero, zagagafao, mopao, maka'zama Ra Anumzamona'ma huvempa hunka nami'nenana zana, zagoreti mizasenka e'orige, ete zagorera atregera osugahane. Hagi ana mika'zama eri ruotage'ma hunka huvempa hunana zamo'a, ruotage huno Nagrike'za megahie.
29 Man soll auch keinen verbannten Menschen lösen, sondern er soll des Todes sterben.
Mago vahe'ma Ra Anumzamo'ma ahe frihoma hu'nesia vahera, ete mizaseta ovregahazanki ahe friho.
30 Alle Zehnten im Lande von Samen des Landes und von Früchten der Bäume sind des HERRN und sollen dem HERRN heilig sein.
Hagi hoza tamifinti'ma witio, zafa rgama tagita eri atruma hinkeno 10ni'a kevuma huterema hina, 10ni kevua ruotage hu'negu Ra Anumzamo'na namigahaze.
31 Will aber jemand seinen Zehnten lösen, der soll den Fünften darübergeben.
Hagi ama ana ne'zama ete kagrama miza hunaku'ma hanunka, pristi vahe'mo'ma miza agima ahentesire mizanesenka 5fu'a zagofintira mago zago ante agofetu hunka miza hugahane.
32 Und alle Zehnten von Rindern und Schafen, von allem, was unter dem Hirtenstabe geht, das ist ein heiliger Zehnt dem HERRN.
Hagi bulimakao afu'ene, sipisipi afu'ene, meme afu ka'ama nehampri' nankeno'ma 10nima huterema hanimofona ruotage hu'negu, e'i Nagri su'za megahie.
33 Man soll nicht fragen, ob's gut oder böse sei; man soll's auch nicht wechseln. Wird's aber jemand wechseln, so soll's beides heilig sein und nicht gelöst werden.
Hagi haviza hu'ne knare hu'ne hunka ru su'zana nona hunka avre onto. Hagi nonama hunka ru su'zama avrentesankeno'a, ana taregamokea ruotage hugaha'ankinka, ete mizasenka ovregahane.
34 Dies sind die Gebote, die der HERR dem Mose gebot an die Kinder Israel auf dem Berge Sinai.
Ra Anumzamo'a amana kasegene tra kenena Mosese'ma Sainai agonafi mani'negeno amigeno erino Israeli vahe'ma ome zmasami'nea naneke.

< 3 Mose 27 >