Klagelieder 3
1 Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Denn der HERR ist freundlich dem, der auf sie harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der Herr nicht.
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des Herrn Befehl
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Du führest, Herr, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
