Klagelieder 3

1 Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

2 Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.

۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

3 Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.

۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

4 Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.

۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

5 Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.

۵ به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

6 Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.

۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

7 Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.

۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

8 Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.

۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

9 Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.

۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

10 Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.

۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

11 Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.

۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.

۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

13 Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.

۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

14 Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.

۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.

۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

16 Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.

۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

17 Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.

۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

18 Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.

۱۸ و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

19 Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!

۱۹ مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

20 Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.

۲۰ تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

21 Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.

۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

22 Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,

۲۲ از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

23 sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.

۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

25 Denn der HERR ist freundlich dem, der auf sie harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.

۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

26 Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.

۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

27 Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;

۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

28 daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,

۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

29 und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte

۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

30 und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.

۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

31 Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

32 sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.

۳۲ زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

33 Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,

۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

34 als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten

۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

35 und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen

۳۵ و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

36 und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der Herr nicht.

۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

37 Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des Herrn Befehl

۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

38 und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?

۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

39 Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!

۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

40 Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!

۴۰ راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

41 Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!

۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

42 Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;

۴۲ (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

43 sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.

۴۳ خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

44 Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.

۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

45 Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.

۴۵ ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

46 Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.

۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

47 Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.

۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

48 Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.

۴۸ به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

49 Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,

۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

50 bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.

۵۰ تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

51 Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.

۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

52 Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;

۵۲ آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

53 sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;

۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

54 sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.

۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

55 Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,

۵۵ آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

56 und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!

۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

57 Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!

۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

58 Du führest, Herr, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.

۵۸ ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

59 Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!

۵۹ ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

60 Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.

۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

61 HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,

۶۱ ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

62 die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.

۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

63 Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.

۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

64 Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!

۶۴ ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

65 Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!

۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

66 Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.

۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.