Johannes 13
1 Vor dem Fest aber der Ostern, da Jesus erkannte, daß seine Zeit gekommen war, daß er aus dieser Welt ginge zum Vater: wie hatte er geliebt die Seinen, die in der Welt waren, so liebte er sie bis ans Ende.
និស្តារោត្សវស្យ កិញ្ចិត្កាលាត៑ បូវ៌្វំ ប្ឫថិវ្យាះ បិតុះ សមីបគមនស្យ សមយះ សន្និកឞ៌ោភូទ៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា យីឝុរាប្រថមាទ៑ យេឞុ ជគត្ប្រវាសិឞ្វាត្មីយលោកេឞ ប្រេម ករោតិ ស្ម តេឞុ ឝេឞំ យាវត៑ ប្រេម ក្ឫតវាន៑។
2 Und beim Abendessen, da schon der Teufel hatte dem Judas, Simons Sohn, dem Ischariot, ins Herz gegeben, daß er ihn verriete,
បិតា តស្យ ហស្តេ សវ៌្វំ សមប៌ិតវាន៑ ស្វយម៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបាទ៑ អាគច្ឆទ៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបំ យាស្យតិ ច, សវ៌្វាណ្យេតានិ ជ្ញាត្វា រជន្យាំ ភោជនេ សម្បូណ៌េ សតិ,
3 und Jesus wußte, daß ihm der Vater alles in seine Hände gegeben und daß er von Gott gekommen war und zu Gott ging:
យទា ឝៃតាន៑ តំ បរហស្តេឞុ សមប៌យិតុំ ឝិមោនះ បុត្រស្យ ឦឞ្ការិយោតិយស្យ យិហូទា អន្តះករណេ កុប្រវ្ឫត្តិំ សមាប៌យត៑,
4 stand er von Abendmahl auf, legte seine Kleider ab und nahm einen Schurz und umgürtete sich.
តទា យីឝុ រ្ភោជនាសនាទ៑ ឧត្ថាយ គាត្រវស្ត្រំ មោចយិត្វា គាត្រមាជ៌នវស្ត្រំ គ្ឫហីត្វា តេន ស្វកដិម៑ អពធ្នាត៑,
5 Darnach goß er Wasser in ein Becken, hob an, den Jüngern die Füße zu waschen, und trocknete sie mit dem Schurz, damit er umgürtet war.
បឝ្ចាទ៑ ឯកបាត្រេ ជលម៑ អភិឞិច្យ ឝិឞ្យាណាំ បាទាន៑ ប្រក្ឞាល្យ តេន កដិពទ្ធគាត្រមាជ៌នវាសសា មាឞ៌្ដុំ ប្រារភត។
6 Da kam er zu Simon Petrus; und der sprach zu ihm: HERR, sollst du mir meine Füße waschen?
តតះ ឝិមោន្បិតរស្យ សមីបមាគតេ ស ឧក្តវាន៑ ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិំ មម បាទៅ ប្រក្ឞាលយិឞ្យតិ?
7 Jesus antwortete und sprach zu ihm: Was ich tue, das weißt du jetzt nicht; du wirst es aber hernach erfahren.
យីឝុរុទិតវាន៑ អហំ យត៑ ករោមិ តត៑ សម្ប្រតិ ន ជានាសិ កិន្តុ បឝ្ចាជ៑ ជ្ញាស្យសិ។
8 Da sprach Petrus zu ihm: Nimmermehr sollst du meine Füße waschen! Jesus antwortete ihm: Werde ich dich nicht waschen, so hast du kein Teil mit mir. (aiōn g165)
តតះ បិតរះ កថិតវាន៑ ភវាន៑ កទាបិ មម បាទៅ ន ប្រក្ឞាលយិឞ្យតិ។ យីឝុរកថយទ៑ យទិ ត្វាំ ន ប្រក្ឞាលយេ តហ៌ិ មយិ តវ កោប្យំឝោ នាស្តិ។ (aiōn g165)
9 So spricht zu ihm Simon Petrus: HERR, nicht die Füße allein, sondern auch die Hände und das Haupt!
តទា ឝិមោន្បិតរះ កថិតវាន៑ ហេ ប្រភោ តហ៌ិ កេវលបាទៅ ន, មម ហស្តៅ ឝិរឝ្ច ប្រក្ឞាលយតុ។
10 Spricht Jesus zu ihm: Wer gewaschen ist, bedarf nichts denn die Füße waschen, sondern er ist ganz rein. Und ihr seid rein, aber nicht alle.
តតោ យីឝុរវទទ៑ យោ ជនោ ធៅតស្តស្យ សវ៌្វាង្គបរិឞ្ក្ឫតត្វាត៑ បាទៅ វិនាន្យាង្គស្យ ប្រក្ឞាលនាបេក្ឞា នាស្តិ។ យូយំ បរិឞ្ក្ឫតា ឥតិ សត្យំ កិន្តុ ន សវ៌្វេ,
11 (Denn er wußte seinen Verräter wohl; darum sprach er: Ihr seid nicht alle rein.)
យតោ យោ ជនស្តំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ តំ ស ជ្ញាតវាន; អតឯវ យូយំ សវ៌្វេ ន បរិឞ្ក្ឫតា ឥមាំ កថាំ កថិតវាន៑។
12 Da er nun ihre Füße gewaschen hatte, nahm er wieder seine Kleider und setzte sich wieder nieder und sprach abermals zu ihnen: Wisset ihr, was ich euch getan habe?
ឥត្ថំ យីឝុស្តេឞាំ បាទាន៑ ប្រក្ឞាល្យ វស្ត្រំ បរិធាយាសនេ សមុបវិឝ្យ កថិតវាន៑ អហំ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ កិំ កម៌្មាកាឞ៌ំ ជានីថ?
13 Ihr heißet mich Meister und HERR und saget recht daran, denn ich bin es auch.
យូយំ មាំ គុរុំ ប្រភុញ្ច វទថ តត៑ សត្យមេវ វទថ យតោហំ សឯវ ភវាមិ។
14 So nun ich, euer HERR und Meister, euch die Füße gewaschen habe, so sollt ihr auch euch untereinander die Füße waschen.
យទ្យហំ ប្រភុ រ្គុរុឝ្ច សន៑ យុឞ្មាកំ បាទាន៑ ប្រក្ឞាលិតវាន៑ តហ៌ិ យុឞ្មាកមបិ បរស្បរំ បាទប្រក្ឞាលនម៑ ឧចិតម៑។
15 Ein Beispiel habe ich euch gegeben, daß ihr tut, wie ich euch getan habe.
អហំ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ យថា វ្យវាហរំ យុឞ្មាន៑ តថា វ្យវហត៌្តុម៑ ឯកំ បន្ថានំ ទឝ៌ិតវាន៑។
16 Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Der Knecht ist nicht größer denn sein Herr, noch der Apostel größer denn der ihn gesandt hat.
អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ, ប្រភោ រ្ទាសោ ន មហាន៑ ប្រេរកាច្ច ប្រេរិតោ ន មហាន៑។
17 So ihr solches wisset, selig seid ihr, so ihr's tut.
ឥមាំ កថាំ វិទិត្វា យទិ តទនុសារតះ កម៌្មាណិ កុរុថ តហ៌ិ យូយំ ធន្យា ភវិឞ្យថ។
18 Nicht sage ich von euch allen; ich weiß, welche ich erwählt habe. Aber es muß die Schrift erfüllt werden: “Der mein Brot isset, der tritt mich mit Füßen.”
សវ៌្វេឞុ យុឞ្មាសុ កថាមិមាំ កថយាមិ ឥតិ ន, យេ មម មនោនីតាស្តានហំ ជានាមិ, កិន្តុ មម ភក្ឞ្យាណិ យោ ភុង្ក្តេ មត្ប្រាណប្រាតិកូល្យតះ។ ឧត្ថាបយតិ បាទស្យ មូលំ ស ឯឞ មានវះ។ យទេតទ៑ ធម៌្មបុស្តកស្យ វចនំ តទនុសារេណាវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ។
19 Jetzt sage ich's euch, ehe denn es geschieht, auf daß, wenn es geschehen ist, ihr glaubt, daß ich es bin.
អហំ ស ជន ឥត្យត្រ យថា យុឞ្មាកំ វិឝ្វាសោ ជាយតេ តទត៌្ហំ ឯតាទ្ឫឝឃដនាត៑ បូវ៌្វម៑ អហមិទានីំ យុឞ្មភ្យមកថយម៑។
20 Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer aufnimmt, so ich jemand senden werde, der nimmt mich auf; wer aber mich aufnimmt, der nimmt den auf, der mich gesandt hat.
អហំ យុឞ្មានតីវ យថាត៌្ហំ វទាមិ, មយា ប្រេរិតំ ជនំ យោ គ្ឫហ្លាតិ ស មាមេវ គ្ឫហ្លាតិ យឝ្ច មាំ គ្ឫហ្លាតិ ស មត្ប្រេរកំ គ្ឫហ្លាតិ។
21 Da Jesus solches gesagt hatte, ward er betrübt im Geist und zeugte und sprach: Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Einer unter euch wird mich verraten.
ឯតាំ កថាំ កថយិត្វា យីឝុ រ្ទុះខី សន៑ ប្រមាណំ ទត្ត្វា កថិតវាន៑ អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ យុឞ្មាកម៑ ឯកោ ជនោ មាំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ។
22 Da sahen sich die Jünger untereinander an, und ward ihnen bange, von welchem er redete.
តតះ ស កមុទ្ទិឝ្យ កថាមេតាំ កថិតវាន៑ ឥត្យត្រ សន្ទិគ្ធាះ ឝិឞ្យាះ បរស្បរំ មុខមាលោកយិតុំ ប្រារភន្ត។
23 Es war aber einer unter seinen Jüngern, der zu Tische saß an der Brust Jesu, welchen Jesus liebhatte.
តស្មិន៑ សមយេ យីឝុ រ្យស្មិន៑ អប្រីយត ស ឝិឞ្យស្តស្យ វក្ឞះស្ថលម៑ អវាលម្ពត។
24 Dem winkte Simon Petrus, daß er forschen sollte, wer es wäre, von dem er sagte.
ឝិមោន្បិតរស្តំ សង្កេតេនាវទត៑, អយំ កមុទ្ទិឝ្យ កថាមេតាម៑ កថយតីតិ ប្ឫច្ឆ។
25 Denn derselbe lag an der Brust Jesu, und er sprach zu ihm: HERR, wer ist's?
តទា ស យីឝោ រ្វក្ឞះស្ថលម៑ អវលម្ព្យ ប្ឫឞ្ឋវាន៑, ហេ ប្រភោ ស ជនះ កះ?
26 Jesus antwortete: Der ist's, dem ich den Bissen eintauche und gebe. Und er tauchte den Bissen ein und gab ihn Judas, Simons Sohn, dem Ischariot.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទទ៑ ឯកខណ្ឌំ បូបំ មជ្ជយិត្វា យស្មៃ ទាស្យាមិ សឯវ សះ; បឝ្ចាត៑ បូបខណ្ឌមេកំ មជ្ជយិត្វា ឝិមោនះ បុត្រាយ ឦឞ្ករិយោតីយាយ យិហូទៃ ទត្តវាន៑។
27 Und nach dem Bissen fuhr der Satan in ihn. Da sprach Jesus zu ihm: Was du tust, das tue bald!
តស្មិន៑ ទត្តេ សតិ ឝៃតាន៑ តមាឝ្រយត៑; តទា យីឝុស្តម៑ អវទត៑ ត្វំ យត៑ ករិឞ្យសិ តត៑ ក្ឞិប្រំ កុរុ។
28 Das aber wußte niemand am Tische, wozu er's ihm sagte.
កិន្តុ ស យេនាឝយេន តាំ កថាមកថាយត៑ តម៑ ឧបវិឞ្ដលោកានាំ កោបិ នាពុធ្យត;
29 Etliche meinten, dieweil Judas den Beutel hatte, Jesus spräche zu ihm: Kaufe was uns not ist auf das Fest! oder daß er den Armen etwas gäbe.
កិន្តុ យិហូទាះ សមីបេ មុទ្រាសម្បុដកស្ថិតេះ កេចិទ៑ ឥត្ថម៑ អពុធ្យន្ត បាវ៌្វណាសាទនាត៌្ហំ កិមបិ ទ្រវ្យំ ក្រេតុំ វា ទរិទ្រេភ្យះ កិញ្ចិទ៑ វិតរិតុំ កថិតវាន៑។
30 Da er nun den Bissen genommen hatte, ging er alsbald hinaus. Und es war Nacht.
តទា បូបខណ្ឌគ្រហណាត៑ បរំ ស តូណ៌ំ ពហិរគច្ឆត៑; រាត្រិឝ្ច សមុបស្យិតា។
31 Da er aber hinausgegangen war, spricht Jesus: Nun ist des Menschen Sohn verklärt, und Gott ist verklärt in ihm.
យិហូទេ ពហិគ៌តេ យីឝុរកថយទ៑ ឥទានីំ មានវសុតស្យ មហិមា ប្រកាឝតេ តេនេឝ្វរស្យាបិ មហិមា ប្រកាឝតេ។
32 Ist Gott verklärt in ihm, so wird ihn auch Gott verklären in sich selbst und wird ihn bald verklären.
យទិ តេនេឝ្វរស្យ មហិមា ប្រកាឝតេ តហ៌ីឝ្វរោបិ ស្វេន តស្យ មហិមានំ ប្រកាឝយិឞ្យតិ តូណ៌មេវ ប្រកាឝយិឞ្យតិ។
33 Liebe Kindlein, ich bin noch eine kleine Weile bei euch. Ihr werdet mich suchen; und wie ich zu den Juden sagte: “Wo ich hin gehe, da könnet ihr nicht hin kommen”, sage ich jetzt auch euch.
ហេ វត្សា អហំ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ កិញ្ចិត្កាលមាត្រម៑ អាសេ, តតះ បរំ មាំ ម្ឫគយិឞ្យធ្វេ កិន្ត្វហំ យត្ស្ថានំ យាមិ តត្ស្ថានំ យូយំ គន្តុំ ន ឝក្ឞ្យថ, យាមិមាំ កថាំ យិហូទីយេភ្យះ កថិតវាន៑ តថាធុនា យុឞ្មភ្យមបិ កថយាមិ។
34 Ein neu Gebot gebe ich euch, daß ihr euch untereinander liebet, wie ich euch geliebt habe, auf daß auch ihr einander liebhabet.
យូយំ បរស្បរំ ប្រីយធ្វម៑ អហំ យុឞ្មាសុ យថា ប្រីយេ យូយមបិ បរស្បរម៑ តថៃវ ប្រីយធ្វំ, យុឞ្មាន៑ ឥមាំ នវីនាម៑ អាជ្ញាម៑ អាទិឝាមិ។
35 Dabei wird jedermann erkennen, daß ihr meine Jünger seid, so ihr Liebe untereinander habt.
តេនៃវ យទិ បរស្បរំ ប្រីយធ្វេ តហ៌ិ លក្ឞណេនានេន យូយំ មម ឝិឞ្យា ឥតិ សវ៌្វេ ជ្ញាតុំ ឝក្ឞ្យន្តិ។
36 Spricht Simon Petrus zu ihm: HERR, wo gehst du hin? Jesus antwortete ihm: Wo ich hin gehe, kannst du mir diesmal nicht folgen; aber du wirst mir nachmals folgen.
ឝិមោនបិតរះ ប្ឫឞ្ឋវាន៑ ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កុត្រ យាស្យតិ? តតោ យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, អហំ យត្ស្ថានំ យាមិ តត្ស្ថានំ សាម្ប្រតំ មម បឝ្ចាទ៑ គន្តុំ ន ឝក្នោឞិ កិន្តុ បឝ្ចាទ៑ គមិឞ្យសិ។
37 Petrus spricht zu ihm: HERR, warum kann ich dir diesmal nicht folgen? Ich will mein Leben für dich lassen.
តទា បិតរះ ប្រត្យុទិតវាន៑, ហេ ប្រភោ សាម្ប្រតំ កុតោ ហេតោស្តវ បឝ្ចាទ៑ គន្តុំ ន ឝក្នោមិ? ត្វទត៌្ហំ ប្រាណាន៑ ទាតុំ ឝក្នោមិ។
38 Jesus antwortete ihm: Solltest du dein Leben für mich lassen? Wahrlich, wahrlich ich sage dir: Der Hahn wird nicht krähen, bis du mich dreimal habest verleugnet.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យុក្តវាន៑ មន្និមិត្តំ កិំ ប្រាណាន៑ ទាតុំ ឝក្នោឞិ? ត្វាមហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ, កុក្កុដរវណាត៑ បូវ៌្វំ ត្វំ ត្រិ រ្មាម៑ អបហ្នោឞ្យសេ។
