< Job 38 >
1 Und der HERR antwortete Hiob aus dem Wetter und sprach:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 Wer ist der, der den Ratschluß verdunkelt mit Worten ohne Verstand?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Gürte deine Lenden wie ein Mann; ich will dich fragen, lehre mich!
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Wo warst du, da ich die Erde gründete? Sage an, bist du so klug!
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Weißt du, wer ihr das Maß gesetzt hat oder wer über sie eine Richtschnur gezogen hat?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Worauf stehen ihre Füße versenkt, oder wer hat ihren Eckstein gelegt,
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 da mich die Morgensterne miteinander lobten und jauchzten alle Kinder Gottes?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Wer hat das Meer mit Türen verschlossen, da es herausbrach wie aus Mutterleib,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 da ich's mit Wolken kleidete und in Dunkel einwickelte wie in Windeln,
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 da ich ihm den Lauf brach mit meinem Damm und setzte ihm Riegel und Türen
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 und sprach: “Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter; hier sollen sich legen deine stolzen Wellen!”?
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Hast du bei deiner Zeit dem Morgen geboten und der Morgenröte ihren Ort gezeigt,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 daß sie die Ecken der Erde fasse und die Gottlosen herausgeschüttelt werden?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Sie wandelt sich wie Ton unter dem Siegel, und alles steht da wie im Kleide.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 Und den Gottlosen wird ihr Licht genommen, und der Arm der Hoffärtigen wird zerbrochen.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Bist du in den Grund des Meeres gekommen und in den Fußtapfen der Tiefe gewandelt?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Haben sich dir des Todes Tore je aufgetan, oder hast du gesehen die Tore der Finsternis?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Hast du vernommen wie breit die Erde sei? Sage an, weißt du solches alles!
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Welches ist der Weg, da das Licht wohnt, und welches ist der Finsternis Stätte,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 daß du mögest ergründen seine Grenze und merken den Pfad zu seinem Hause?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Du weißt es ja; denn zu der Zeit wurdest du geboren, und deiner Tage sind viel.
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Bist du gewesen, da der Schnee her kommt, oder hast du gesehen, wo der Hagel her kommt,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 die ich habe aufbehalten bis auf die Zeit der Trübsal und auf den Tag des Streites und Krieges?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Durch welchen Weg teilt sich das Licht und fährt der Ostwind hin über die Erde?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Wer hat dem Platzregen seinen Lauf ausgeteilt und den Weg dem Blitz und dem Donner
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 und läßt regnen aufs Land da niemand ist, in der Wüste, da kein Mensch ist,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 daß er füllt die Einöde und Wildnis und macht das Gras wächst?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Wer ist des Regens Vater? Wer hat die Tropfen des Taues gezeugt?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Aus wes Leib ist das Eis gegangen, und wer hat den Reif unter dem Himmel gezeugt,
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 daß das Wasser verborgen wird wie unter Steinen und die Tiefe oben gefriert?
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Kannst du die Bande der sieben Sterne zusammenbinden oder das Band des Orion auflösen?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Kannst du den Morgenstern hervorbringen zu seiner Zeit oder den Bären am Himmel samt seinen Jungen heraufführen?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Weißt du des Himmels Ordnungen, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Kannst du deine Stimme zu der Wolke erheben, daß dich die Menge des Wassers bedecke?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Kannst du die Blitze auslassen, daß sie hinfahren und sprechen zu dir: Hier sind wir?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Wer gibt die Weisheit in das Verborgene? Wer gibt verständige Gedanken?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Wer ist so weise, der die Wolken zählen könnte? Wer kann die Wasserschläuche am Himmel ausschütten,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 wenn der Staub begossen wird, daß er zuhauf läuft und die Schollen aneinander kleben?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Kannst du der Löwin ihren Raub zu jagen geben und die jungen Löwen sättigen,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 wenn sie sich legen in ihre Stätten und ruhen in der Höhle, da sie lauern?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Wer bereitet den Raben die Speise, wenn seine Jungen zu Gott rufen und fliegen irre, weil sie nicht zu essen haben?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?