Job 26
1 Hiob antwortete und sprach:
A Hiob tak odpowiedział:
2 Wie stehest du dem bei, der keine Kraft hat, hilfst dem, der keine Stärke in den Armen hat!
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3 Wie gibst du Rat dem, der keine Weisheit hat, und tust kund Verstandes die Fülle!
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4 Zu wem redest du? und wes Odem geht von dir aus?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5 Die Toten ängsten sich tief unter den Wassern und denen, die darin wohnen.
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)
7 Er breitet aus die Mitternacht über das Leere und hängt die Erde an nichts.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
8 Er faßt das Wasser zusammen in seine Wolken, und die Wolken zerreißen darunter nicht.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9 Er verhüllt seinen Stuhl und breitet seine Wolken davor.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10 Er hat um das Wasser ein Ziel gesetzt, bis wo Licht und Finsternis sich scheiden.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11 Die Säulen des Himmels zittern und entsetzen sich vor seinem Schelten.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12 Von seiner Kraft wird das Meer plötzlich ungestüm, und durch seinen Verstand zerschmettert er Rahab.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13 Am Himmel wird's schön durch seinen Wind, und seine Hand durchbohrt die flüchtige Schlange.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14 Siehe, also geht sein Tun, und nur ein geringes Wörtlein davon haben wir vernommen. Wer will aber den Donner seiner Macht verstehen?
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
