Job 13
1 Siehe, das alles hat mein Auge gesehen und mein Ohr gehört, und ich habe es verstanden.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Was ihr wißt, das weiß ich auch; und bin nicht geringer denn ihr.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Doch wollte ich gern zu dem Allmächtigen reden und wollte gern mit Gott rechten.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Aber ihr deutet's fälschlich und seid alle unnütze Ärzte.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Wollte Gott, ihr schwieget, so wäret ihr weise.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Höret doch meine Verantwortung und merket auf die Sache, davon ich rede!
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Wollt ihr Gott verteidigen mit Unrecht und für ihn List brauchen?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Wollt ihr seine Person ansehen? Wollt ihr Gott vertreten?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Wird's euch auch wohl gehen, wenn er euch richten wird? Meint ihr, daß ihr ihn täuschen werdet, wie man einen Menschen täuscht?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Er wird euch strafen, wo ihr heimlich Person ansehet.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Wird er euch nicht erschrecken, wenn er sich wird hervortun, und wird seine Furcht nicht über euch fallen?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Eure Denksprüche sind Aschensprüche; eure Bollwerke werden wie Lehmhaufen sein.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Schweiget mir, daß ich rede, es komme über mich, was da will.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Was soll ich mein Fleisch mit meinen Zähnen davontragen und meine Seele in meine Hände legen?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Siehe, er wird mich doch erwürgen, und ich habe nichts zu hoffen; doch will ich meine Wege vor ihm verantworten.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Er wird ja mein Heil sein; denn es kommt kein Heuchler vor ihn.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Höret meine Rede, und meine Auslegung gehe ein zu euren Ohren.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Siehe, ich bin zum Rechtsstreit gerüstet; ich weiß, daß ich recht behalten werde.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Wer ist, der mit mir rechten könnte? Denn dann wollte ich schweigen und verscheiden.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Zweierlei tue mir nur nicht, so will ich mich vor dir nicht verbergen:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 laß deine Hand fern von mir sein, und dein Schrecken erschrecke mich nicht!
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Dann rufe, ich will antworten, oder ich will reden, antworte du mir!
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Wie viel ist meiner Missetaten und Sünden? Laß mich wissen meine Übertretung und Sünde.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Warum verbirgst du dein Antlitz und hältst mich für deinen Feind?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Willst du wider ein fliegend Blatt so ernst sein und einen dürren Halm verfolgen?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Denn du schreibst mir Betrübnis an und willst über mich bringen die Sünden meiner Jugend.
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Du hast meinen Fuß in den Stock gelegt und hast acht auf alle meine Pfade und siehst auf die Fußtapfen meiner Füße,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 der ich doch wie Moder vergehe und wie ein Kleid, das die Motten fressen.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
