< Job 12 >

1 Da antwortete Hiob und sprach:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Ja, ihr seid die Leute, mit euch wird die Weisheit sterben!
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Ich habe so wohl ein Herz als ihr und bin nicht geringer denn ihr; und wer ist, der solches nicht wisse?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Ich muß von meinem Nächsten verlacht sein, der ich Gott anrief, und er erhörte mich. Der Gerechte und Fromme muß verlacht sein
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 und ist ein verachtet Lichtlein vor den Gedanken der Stolzen, steht aber, daß sie sich daran ärgern.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Der Verstörer Hütten haben die Fülle, und Ruhe haben, die wider Gott toben, die ihren Gott in der Faust führen.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Frage doch das Vieh, das wird dich's lehren und die Vögel unter dem Himmel, die werden dir's sagen;
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 oder rede mit der Erde, die wird dich's lehren, und die Fische im Meer werden dir's erzählen.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Wer erkennte nicht an dem allem, daß des HERRN Hand solches gemacht hat?
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 daß in seiner Hand ist die Seele alles dessen, was da lebt, und der Geist des Fleisches aller Menschen?
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Prüft nicht das Ohr die Rede? und der Mund schmeckt die Speise?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Ja, “bei den Großvätern ist die Weisheit, und der Verstand bei den Alten”.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Bei ihm ist Weisheit und Gewalt, Rat und Verstand.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Siehe, wenn er zerbricht, so hilft kein Bauen; wenn er jemand einschließt, kann niemand aufmachen.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Siehe, wenn er das Wasser verschließt, so wird alles dürr; und wenn er's ausläßt, so kehrt es das Land um.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Er ist stark und führt es aus. Sein ist, der da irrt und der da verführt.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Er führt die Klugen wie einen Raub und macht die Richter toll.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Er löst auf der Könige Zwang und bindet mit einem Gurt ihre Lenden.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Er führt die Priester wie einen Raub und bringt zu Fall die Festen.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Er entzieht die Sprache den Bewährten und nimmt weg den Verstand der Alten.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Er schüttet Verachtung auf die Fürsten und macht den Gürtel der Gewaltigen los.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Er öffnet die finsteren Gründe und bringt heraus das Dunkel an das Licht.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Er macht etliche zu großem Volk und bringt sie wieder um. Er breitet ein Volk aus und treibt es wieder weg.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Er nimmt weg den Mut der Obersten des Volkes im Lande und macht sie irre auf einem Umwege, da kein Weg ist,
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 daß sie in Finsternis tappen ohne Licht; und macht sie irre wie die Trunkenen.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.

< Job 12 >