< Jesaja 26 >
1 Zu der Zeit wird man ein solch Lied singen im Lande Juda: Wir haben eine feste Stadt, Mauern und Wehre sind Heil.
Шу күнидә Йәһуданиң зиминида муну нахша ейтилиду: — «Мустәһкәм бир шәһиримиз бар; У ниҗатлиқни униңға сепил вә тирәкләр қилип бекитип қойиду.
2 Tut die Tore auf, daß hereingehe das gerechte Volk, das den Glauben bewahrt!
Вападарлиқта чиң турған һәққаний әлниң кириши үчүн, Дәрвазиларни ечип бериңлар!
3 Du erhältst stets Frieden nach gewisser Zusage; denn man verläßt sich auf dich.
Ким өзиниң әқидә, ой-хияли Саңа бағлиған болса, Сән уни мутләқ хатирҗәмликтә сақлайсән; Чүнки у Саңа ишәш-етиқат бағлиғандур.
4 Verlasset euch auf den HERRN ewiglich; denn Gott der HERR ist ein Fels ewiglich.
Мәңгүгә Пәрвәрдигарға тайиниңлар; Чүнки Яһ Пәрвәрдигар һәқиқәтән әбәдил-әбәтлик бир қорам таштур.
5 Und er bewegt die, so in der Höhe wohnen; die hohe Stadt erniedrigt er, ja er stößt sie zur Erde, daß sie im Staube liegt,
Чүнки У жуқурида турғанларни пәскә чүшүриду; Әшу алий шәһәрни, У пәс қилиду; Уни йәргә чүшүрүп, Топа-чаңға айландуриду.
6 daß sie mit Füßen zertreten wird, ja mit Füßen der Armen, mit Fersen der Geringen.
У пут билән чәйлиниду; У мөминләрниң путлири, Мискинләрниң қәдәмлири билән чәйлиниду!
7 Aber des Gerechten Weg ist schlicht; den Steig des Gerechten machst du richtig.
Һәққанийниң йоли болса түздур; И Әң Түз Йоллуқ Болғучи, Сән һәққаний адәм үчүн униң йолини оң қилисән.
8 Denn wir warten auf dich, HERR, im Wege deiner Rechte; des Herzens Lust steht zu deinem Namen und deinem Gedächtnis.
И Пәрвәрдигар, биз дәрһәқиқәт Сениң һөкүмлириңниң йолида меңип, Сени күтүп кәлдуқ; Җенимизниң тәшналиғи шудурки, намиң вә шөһритиң ашсун!
9 Von Herzen begehre ich dein des Nachts; dazu mit meinem Geist in mir wache ich früh zu dir. Denn wo dein Recht im Lande geht, so lernen die Bewohner des Erdbodens Gerechtigkeit.
Вуҗудум билән кечиләрдә Саңа тәшна болдуммән; Бәрһәқ, таң сәһәрләрдиму роһум билән ич-ичимдин Сени издидим; Чүнки һөкүмлириң йәр йүзидә көрүнгән болса, Йәр йүзидикиләр һәққанийлиқни үгиниду.
10 Aber wenn den Gottlosen Gnade widerfährt, so lernen sie nicht Gerechtigkeit, sondern tun nur übel im richtigen Lande, denn sie sehen des HERRN Herrlichkeit nicht.
Рәзил адәмгә рәһим көрситилсиму, У йәнила һәққанийлиқни үгәнмәйду; Һәтта дуруслуқ турған зиминдиму у йәнила адилсизлиқ қиливериду, Пәрвәрдигарниң шану-шәвкитини көрмәйду.
11 HERR, deine Hand ist erhöht; das sehen sie nicht. Wenn sie aber sehen werden den Eifer um dein Volk, so werden sie zu Schanden werden; dazu wirst du sie mit Feuer, damit du deine Feinde verzehrst, verzehren.
И Пәрвәрдигар, қолуң көтирилди, Бирақ улар көрмәйду. Һалбуки, Өз хәлқиңгә болған отлуқ муһәббитиңни улар көриду һәм хиҗил болиду; Күшәндилириң үчүн [тәйярланған] от уларни бәрһәқ жутуветиду.
12 Aber uns, HERR, wirst du Frieden schaffen; denn alles, was wir ausrichten, das hast du uns gegeben.
И Пәрвәрдигар, Сән бизгә хатирҗәмлик несип қилисән; Чүнки бизниң әмәллиримизниң һәммисини өзүң вуҗуқа чиқарғансән.
13 HERR, unser Gott, es herrschen wohl andere Herren über uns denn du; aber wir gedenken doch allein dein und deines Namens.
Дәрвәқә, и Пәрвәрдигар Худайимиз, илгири Сәндин башқа «рәбләр» үстимиздин һөкүмранлиқ қилған; Әндиликтә пәқәт Саңа тайинипла намиңни әсләп тилға алимиз.
14 Die Toten werden nicht lebendig, die Verstorbenen stehen nicht auf; denn du hast sie heimgesucht und vertilgt, und zunichte gemacht all ihr Gedächtnis.
Улар болса өлди, қайтидин яшимайду; Әрваһ болуп кәтти, қайта тирилмәйду; Чүнки Сән уларни җазалап йоқаттиң, Уларни адәмләрниң есидиму қилчә қалдурмидиң.
15 Aber du, HERR, fährst fort unter den Heiden, du fährst immer fort unter den Heiden, beweisest deine Herrlichkeit und kommst ferne bis an der Welt Enden.
Сән әлни улғайтқансән, и Пәрвәрдигар; Әлни улғайтқансән, Өзүңгә шан-шәрәп кәлтүргәнсән; Зиминниң чегаралирини һәртәрәпкә узартқансән.
16 HERR, wenn Trübsal da ist, so sucht man dich; wenn du sie züchtigst, so rufen sie ängstlich.
И Пәрвәрдигар, улар дәрд-әләм ичидә қалғанда, Сени издиди; Тәрбийилик җазалишиң уларниң бешиға чүшкәндә, Улар аһ уруп, пичирлап бир дуани қилди: —
17 Gleichwie eine Schwangere, wenn sie bald gebären soll, sich ängstet und schreit in ihren Schmerzen: so geht's auch, HERR, vor deinem Angesicht.
«Бошиниш алдида турған, толғиғи тутуп, ағриқтин вақириған бир һамилдар аялдәк, Биз Сениң алдиңда шундақ болдуқ, и Пәрвәрдигар.
18 Da sind wir auch schwanger und ist uns bange, daß wir kaum Odem holen; doch können wir dem Lande nicht helfen, und Einwohner auf dem Erdboden wollen nicht geboren werden.
Биз икки қат болуп, Толғаққа чүштуқ, Бирақ пәқәт йәлла чиқардуқ; Йәр йүзидикиләр үчүн һеч ниҗат-қутқузушни йәткүзмидуқ; Дуниядики адәмләр һеч туғулмиди».
19 Aber deine Toten werden leben, meine Leichname werden auferstehen. Wachet auf und rühmet, die ihr liegt unter der Erde! Denn dein Tau ist ein Tau des grünen Feldes; aber das Land der Toten wirst du stürzen.
«Саңа тәвә өлгән адәмләр яшайду; Мениң җәситимниң [тирилиши билән тәң] уларму тирилиду. И топа-чаңда ятқанлар, ойғинип нахша яңритиңлар! Шәбнимиң таң сәһәрниң шәбнимидәктур; Йәр-зимин өзидә өлгәнләрни туғуп бериду.
20 Gehe hin, mein Volk, in deine Kammer und schließ die Tür nach dir zu; verbirg dich einen kleinen Augenblick, bis der Zorn vorübergehe.
И хәлқим, келиңлар, Өйүңларға кирип, кәйниңлардин ишикләрни етип қоюңлар; Мениң дәрғәзивим өткичә, өзүңни бир дәмлик йошурувал.
21 Denn siehe, der HERR wird ausgehen von seinem Ort, heimzusuchen die Bosheit der Einwohner des Landes über sie, daß das Land wird offenbaren ihr Blut und nicht weiter verhehlen, die darin erwürgt sind.
Чүнки қара, Пәрвәрдигар Өз җайидин чиқип, Йәр йүзидикиләрниң гунайини өзлиригә қайтурмақчи; Йәр болса үстигә төкүлгән қанларни ашкарилайду, Өзидә өлтүрүлгәнләрни һаман йепивәрмәйду.