Hebraeer 4

1 So lasset uns nun fürchten, daß wir die Verheißung, einzukommen zu seiner Ruhe, nicht versäumen und unser keiner dahinten bleibe.

परमेशरो रे आरामो री जगा रे आऊणे रा वादा एबुए तक ए। तो आसे चौकस रईए कि तुसा बीचा ते कोई बी लोक नकम्मे नि ठईरो कि तिजी रे जाणे ते वंचित रई जाओ।

2 Denn es ist uns auch verkündigt gleichwie jenen; aber das Wort der Predigt half jenen nichts, da nicht glaubten die, so es hörten.

कऊँकि आसा खे बी इस्राएली लोका जेड़ा सुसमाचार सुणाया। पर तिना लोका खे सुणे रे वचनो ते कुछ फाईदा नि ऊआ, कऊँकि तिने लोके वचन विश्वासो साथे नि मानेया।

3 Denn wir, die wir glauben, gehen in die Ruhe, wie er spricht: “Daß ich schwur in meinem Zorn, sie sollten zu meiner Ruhe nicht kommen.” Und zwar, da die Werke von Anbeginn der Welt gemacht waren,

इजी खे आसे जिने परमेशरो रे वचना पाँदे विश्वास कित्तेया, तेस आरामो रे प्रवेश करना, जेड़ा कि ओरी खे परमेशरे बोलेया, “मैं आपणे रोषो रे कसम खाई कि ‘सेयो मेरे आरामो री जगा रे आई नि सकदे।’” हालाँकि दुनिया री शुरूआता रे बखते तेसरे काम ऊई चुके थे।

4 sprach er an einem Ort von dem siebenten Tag also: “Und Gott ruhte am siebenten Tage von allen seinen Werken;”

कऊँकि सातुए दिनो रे बारे रे तिने केथी एड़ा बोली राखेया, “परमेशरे सातुए दिने आपणे सारे काम नपटयाई की आराम कित्तेया।”

5 und hier an diesem Ort abermals: “Sie sollen nicht kommen zu meiner Ruhe.”

आसे ये बी पढ़ेया कि तिने बादो ते ये बी बोलोआ, “सेयो मेरे आरामो री जगा रे आई नि सकदे।”

6 Nachdem es nun noch vorhanden ist, daß etliche sollen zu ihr kommen, und die, denen es zuerst verkündigt ist, sind nicht dazu gekommen um des Unglaubens willen,

ये पक्का ए कि कुछ लोका खे आरामो री जगा रे आऊणे री एबे बी खुली आजादी ए और जिना खे तेसरा सुसमाचार पईले सुणाया था, सेयो आज्ञा ना मानणे री बजअ ते तिदे नि जाई सके।

7 bestimmt er abermals einen Tag nach solcher langen Zeit und sagt durch David: “Heute,” wie gesagt ist, “so ihr seine Stimme hören werdet, so verstocket eure Herzen nicht.”

तेबेई तो से कोई खास दिन ठराई की इतणे दिन बाद दाऊदो री कताबा रे तिजी खे आजका दिन बोलोआ, जेड़ा पईले बोलेया, “जे आज तुसे तेसरा शब्द सुणो, तो आपणे मनो खे जठर नि करो।”

8 Denn so Josua hätte sie zur Ruhe gebracht, würde er nicht hernach von einem andern Tage gesagt haben.

जे यहोशू इस्राएलिया खे परमेशरो रे वादे रे मुताबिक आरामो री जगा रे प्रवेश कराई लंदा तो तिजी ते बाद दूजे दिनो री चर्चा नि ऊँदी।

9 Darum ist noch eine Ruhe vorhanden dem Volke Gottes.

इजी री खातर जाणी लो कि परमेशरो रे लोका खे एबे बी सातुए दिनो रा आराम बाकि ए।

10 Denn wer zu seiner Ruhe gekommen ist, der ruht auch von seinen Werken gleichwie Gott von seinen.

कऊँकि जिने तेसरे आरामो रे प्रवेश करी राखेया तिने बी परमेशरो जेड़े आपणे काम पूरे करी की आराम करी राखेया।

11 So lasset uns nun Fleiß tun, einzukommen zu dieser Ruhe, auf daß nicht jemand falle in dasselbe Beispiel des Unglaubens.

इजी री खातर आसे तेस आरामो री जगा रे आऊणे री कोशिश करिए, एड़ा नि ओ कि कोई जणा तिना जेड़ी आज्ञा ना मानी की रुड़ी जाओ।

12 Denn das Wort Gottes ist lebendig und kräftig und schärfer denn kein zweischneidig Schwert, und dringt durch, bis daß es scheidet Seele und Geist, auch Mark und Bein, und ist ein Richter der Gedanken und Sinne des Herzens.

कऊँकि परमेशरो रा वचन जिऊँदा और प्रबल ए, से केसी दोधारी तलवारी ते बी बऊत पईना ए। से आत्मा और प्राण, गाठ-गाठ और गूद्दे-गूद्दे खे लग करी की वार-पार छेदोआ। से मनो री इच्छा और सोचा खे परखोआ।

13 Und keine Kreatur ist vor ihm unsichtbar, es ist aber alles bloß und entdeckt vor seinen Augen. Von dem reden wir.

और दुनिया री कोई बी चीज परमेशरो ते छिपी री निए। तेसरी आखी सामणे सब चीजा खुलिया और प्रकट ए। तेसखे ई आसा लेखा देणा पड़ना।

14 Dieweil wir denn einen großen Hohenpriester haben, Jesum, den Sohn Gottes, der gen Himmel gefahren ist, so lasset uns halten an dem Bekenntnis.

तेबे जेबे आसा रा इतणा बड़ा प्रदान पुरोईत ए, जो स्वर्गो रिये ऊई की गया, मतलब परमेशरो रा पुत्र प्रभु यीशु; तो आओ आसे आपणे विश्वासो रे अंगीकारो खे मजबूतिया साथे पकड़ी की राखूँए।

15 Denn wir haben nicht einen Hohenpriester, der nicht könnte Mitleiden haben mit unsern Schwachheiten, sondern der versucht ist allenthalben gleichwie wir, doch ohne Sünde.

कऊँकि आसा रा प्रदान पुरोईत एड़ा निए, जो म्हारी कमजोरिया रे आसा साथे दु: खी नि ऊई सको, बल्कि से सबी गल्ला रे आसा जेड़ा परखेया, तेबे बी पापी नि निकल़ेया।

16 Darum laßt uns hinzutreten mit Freudigkeit zu dem Gnadenstuhl, auf daß wir Barmherzigkeit empfangen und Gnade finden auf die Zeit, wenn uns Hilfe not sein wird.

इजी री खातर आओ, आसे इम्मत बानी की परमेशरो रे नेड़े चलूँए, जो कृपा ते परी रा। तेबे परमेशरो आसा पाँदे दया और कृपा दखाणी और जो जरूरता रे बखते म्हारी मताद करो।