< 1 Mose 16 >
1 Sarai, Abrams Weib, gebar ihm kein Kind. Sie hatte eine ägyptische Magd, die hieß Hagar.
Tun Abram jinu Sarai chun cha anei thei tapon ahin lah Sarai chun Egypt mi soh numei khat ana neiyin amanu chu Hagar ahi.
2 Und sie sprach zu Abram: Siehe, der HERR hat mich verschlossen, daß ich nicht gebären kann. Gehe doch zu meiner Magd, ob ich vielleicht aus ihr mich aufbauen möge. Und Abram gehorchte der Stimme Sarais.
Chuin Sarai'in jong Abram jah a aseiye, “Ven Pakaiyin keila cha eihin sah tapon, lungset tah in ka sohnu koma ga lut tan; ijem itile amanua kona khu ka inchen dohsah thei nahi,” atile, Abram in jong Sarai thu angai tai.
3 Da nahm Sarai, Abrams Weib, ihre ägyptische Magd, Hagar, und gab sie Abram, ihrem Mann, zum Weibe, nachdem sie zehn Jahre im Lande Kanaan gewohnt hatten.
Hichun Sarai Abram in-neipin Hagar chu apuiyin Abram ji din apetai, hiche phat laitah chu ahile Abram kum som Canaan na achen jou don ahi tai.
4 Und er ging zu Hagar, die ward schwanger. Als sie nun sah, daß sie schwanger war, achtete sie ihre Frau gering gegen sich.
Hichun Abram toh Hagar chu akitimat lhon tan, chuin Hagar chun nao ahin vop tan hichun apinu Sarai chu noise tah in ahin vepan tan ahi.
5 Da sprach Sarai zu Abram: Du tust unrecht an mir. Ich habe meine Magd dir in die Arme gegeben; nun sie aber sieht, daß sie schwanger geworden ist, muß ich gering sein in ihren Augen. Der HERR sei Richter zwischen mir und dir.
Hijeh chun Sarai in Abram jaha aseitai, “Hiche ho jouse hi nang suhkhel ahi, ka sohnu hi nangma dannoiya ka koi ahin, Hinlah tuhin amanun nao avop tan keima noise tahin eive tan hijeh chun keile nang kah a Pakai thutan in hung pang jeng hen!” atitai.
6 Abram aber sprach zu Sarai: Siehe, deine Magd ist unter deiner Gewalt; tue mit ihr, wie dir's gefällt. Da sie nun Sarai wollte demütigen, floh sie von ihr.
Abram'in adonbut in “Ven amanu khu nasoh hilou ham, nangman pha nasah dungjuiyin bol tang em?” ati. Hichun Sarai in Hagar hatah in ahin sugenthei pantan hichun amanun (Hagar) ajamsan tai.
7 Aber der Engel des HERRN fand sie bei einem Wasserbrunnen in der Wüste, nämlich bei dem Brunnen am Wege gen Sur.
Pakai Vantil in gamthip Gam'a twikhuh phungkhat'a Hagar chu aga mudoh in ahi, hiche twi khuh chu Shur jotna lampia um ah ahiye.
8 Der sprach zu ihr: Hagar, Sarais Magd, wo kommst du her, und wo willst du hin? Sie sprach: Ich bin von meiner Frau Sarai geflohen.
Pakai Vantil chun aseiye, “Hagar, Sarai sohnu hoilanga kona hungsoh doh na him? Hoilam jon ding na him?” atile Hagar in adonbut in, “Kapi nu Sarai kom'a kon ahung jam doh kahi,” ati.
9 Und der Engel des HERRN sprach zu ihr: Kehre wieder um zu deiner Frau, und demütige dich unter ihre Hand.
Hichun Pakai Vantil chun amanu ahoulimpi in, “Nangma na pinu kom'a kinungle in chule amanu dan noiya nakun angaiye.”
10 Und der Engel des HERRN sprach zu ihr: Ich will deinen Samen also mehren, daß er vor großer Menge nicht soll gezählt werden.
Hichun Pakai Vantil chun ahoulimpi na laiyin, “Keiman na chilhahte tamtah ka pehbe ding nahi, sim jong na sim joulou ding ahiye,” ati.
11 Weiter sprach der Engel des HERRN zu ihr: Siehe, du bist schwanger geworden und wirst einen Sohn gebären, des namen sollst du Ismael heißen, darum daß der HERR dein Elend erhört hat.
Pakai Vantil chun ahoulimpi nalaiyin, “Tua hi nangma naovop na hitan chapa khat nahin ding, hiche naosen chu amin Ishmael nasah ding ahi. (Pathen in angailhi jing'e tina ahi), ijeh inem itile Pakaiyin na gimna chu na khongai peh tai.
12 Er wird ein wilder Mensch sein: seine Hand wider jedermann und jedermanns Hand wider ihn, und wird gegen alle seine Brüder wohnen.
Chule nachapa hi mihem laha gam'a sangan lungthim bei bang ding, mitin douna akhut hinlap a chule mitin khut ama chunga hung chu ding, chuleh aphunggol jouse toh kido toa hung khosa ding ahi.”
13 Und sie hieß den Namen des HERRN, der mit ihr redete: Du Gott siehst mich. Denn sie sprach: Gewiß habe ich hier gesehen den, der mich hernach angesehen hat.
Hiche jou chun Hagar in ajah a thu hin sei Pakai chu amin in asah peh in, “Nangma hi keima eimudoh a Pathen na hi,” ati. Ajeh chu amanu'n “Tahbeh monga keiman Pathen kamu a chule ama ka mu nunga ka hing'a ka um nah lai ham?” atin ahi.
14 Darum hieß man den Brunnen einen Brunnen des Lebendigen, der mich ansieht; welcher Brunnen ist zwischen Kades und Bared.
Hichun Twisam putna chu amin Beerlahairai asah tai, hichu Twikhuh hi Kadesh le Bered kikah aum ah ahiye.
15 Und Hagar gebar einen Sohn; und Abram hieß den Sohn, den ihm Hagar gebar, Ismael.
Hichun Hagar in Abram chapa khat ahin peh tai. Hichun Abram in achapa min chu Ishmael asah tai.
16 Und Abram war sechsundachtzig Jahre alt, da ihm Hagar den Ismael gebar.
Hagar in Abram ding'a Ishmael ahin peh chun Abram chu kum som get le kum gup alhing tan ahi.