1 Mose 11
1 Es hatte aber alle Welt einerlei Zunge und Sprache.
A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy.
2 Da sie nun zogen gen Morgen, fanden sie ein ebenes Land im Lande Sinear, und wohnten daselbst.
I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam.
3 Und sie sprachen untereinander: Wohlauf, laß uns Ziegel streichen und brennen! und nahmen Ziegel zu Stein und Erdharz zu Kalk
I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna.
4 und sprachen: Wohlauf, laßt uns eine Stadt und einen Turm bauen, des Spitze bis an den Himmel reiche, daß wir uns einen Namen machen! denn wir werden sonst zerstreut in alle Länder.
Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi.
5 Da fuhr der HERR hernieder, daß er sähe die Stadt und den Turm, die die Menschenkinder bauten.
Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy.
6 Und der HERR sprach: Siehe, es ist einerlei Volk und einerlei Sprache unter ihnen allen, und haben das angefangen zu tun; sie werden nicht ablassen von allem, was sie sich vorgenommen haben zu tun.
I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić.
7 Wohlauf, laßt uns herniederfahren und ihre Sprache daselbst verwirren, daß keiner des andern Sprache verstehe!
Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał.
8 Also zerstreute sie der HERR von dort alle Länder, daß sie mußten aufhören die Stadt zu bauen.
A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego.
9 Daher heißt ihr Name Babel, daß der HERR daselbst verwirrt hatte aller Länder Sprache und sie zerstreut von dort in alle Länder.
Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi.
10 Dies sind die Geschlechter Sems: Sem war hundert Jahre alt und zeugte Arphachsad, zwei Jahre nach der Sintflut,
Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.
11 und lebte darnach fünfhundert Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki.
12 Arphachsad war fünfunddreißig Jahre alt und zeugte Salah
Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha.
13 und lebte darnach vierhundertunddrei Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
14 Salah war dreißig Jahre alt und zeugte Eber
Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera.
15 und lebte darnach vierhundertunddrei Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
16 Eber war vierunddreißig Jahre alt und zeugte Peleg
I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega.
17 und lebte darnach vierhundertunddreißig Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki.
18 Peleg war dreißig Jahre alt und zeugte Regu
Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu.
19 und lebte darnach zweihundertundneun Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki.
20 Regu war zweiundreißig Jahre alt und zeugte Serug
Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga.
21 und lebte darnach zweihundertundsieben Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki.
22 Serug war dreißig Jahre alt und zeugte Nahor
Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora.
23 und lebte darnach zweihundert Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki.
24 Nahor war neunundzwanzig Jahre alt und zeugte Tharah
Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego.
25 und lebte darnach hundertundneunzehn Jahre und zeugte Söhne und Töchter.
I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki.
26 Tharah war siebzig Jahre alt und zeugte Abram, Nahor und Haran.
I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
27 Dies sind die Geschlechter Tharahs: Tharah zeugte Abram, Nahor und Haran. Aber Haran zeugte Lot.
A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
28 Haran aber starb vor seinem Vater Tharah in seinem Vaterlande zu Ur in Chaldäa.
I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem.
29 Da nahmen Abram und Nahor Weiber. Abrams Weib hieß Sarai, und Nahors Weib Milka, Harans Tochter, der ein Vater war der Milka und der Jiska.
I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy.
30 Aber Sarai war unfruchtbar und hatte kein Kind.
A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek.
31 Da nahm Tharah seinen Sohn Abram und Lot, seines Sohnes Harans Sohn, und seine Schwiegertochter Sarai, seines Sohnes Abrams Weib, und führte sie aus Ur in Chaldäa, daß er ins Land Kanaan zöge; und sie kamen gen Haran und wohnten daselbst.
Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam.
32 Und Tharah war zweihundertundfünf Jahre alt und starb in Haran.
I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.
