Ester 2
1 Nach diesen Geschichten, da der Grimm des Königs Ahasveros sich gelegt hatte, gedachte er an Vasthi, was sie getan hatte und was über sie beschlossen war.
Дупэ ачесте лукрурь, кынд с-а потолит мыния ымпэратулуй Ахашверош, с-а гындит ла Васти, ла че фэкусе еа ши ла хотэрыря луатэ ку привире ла еа.
2 Da sprachen die Diener des Königs, die ihm dienten: Man suche dem König junge, schöne Jungfrauen,
Атунч, чей че служяу ымпэратулуй ау зис: „Сэ се кауте пентру ымпэрат ниште фете фечоаре ши фрумоасе.
3 und der König bestellte Männer in allen Landen seines Königreichs, daß sie allerlei junge, schöne Jungfrauen zusammenbringen gen Schloß Susan ins Frauenhaus unter der Hand Hegais, des Königs Kämmerers, der der Weiber wartet, und man gebe ihnen ihren Schmuck;
Ымпэратул сэ пунэ ын тоате цинутуриле дин ымпэрэция луй дрегэторь ынсэрчинаць сэ стрынгэ пе тоате фетеле фечоаре ши фрумоасе, ын капитала Суса, ын каса фемеилор, суб привегеря луй Хегай, фаменул ымпэратулуй ши пэзиторул фемеилор, каре сэ ле дя челе требуинчоасе пентру гэтит.
4 und welche Dirne dem König gefällt, die werde Königin an Vasthis Statt. Das gefiel dem König, und er tat also.
Ши фата каре-й ва плэчя ымпэратулуй сэ фие ымпэрэтясэ ын локул луй Васти.” Пэреря ачаста а фост примитэ де ымпэрат ши аша а фэкут.
5 Es war aber ein jüdischer Mann zu Schloß Susan, der hieß Mardochai, ein Sohn Jairs, des Sohnes Simeis, des Sohnes des Kis, ein Benjaminiter,
Ын капитала Суса ера ун иудеу нумит Мардохеу, фиул луй Иаир, фиул луй Шимей, фиул луй Кис, бэрбат дин Бениамин,
6 der mit weggeführt war von Jerusalem, da Jechonja, der König Juda's, weggeführt ward, welchen Nebukadnezar, der König zu Babel, wegführte.
каре фусесе луат дин Иерусалим принтре робий стрэмутаць ымпреунэ ку Иекония, ымпэратул луй Иуда, де Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй.
7 Und er war ein Vormund der Hadassa, das ist Esther, eine Tochter seines Oheims; denn sie hatte weder Vater noch Mutter. Und sie war eine schöne und feine Dirne. Und da ihr Vater und ihre Mutter starb, nahm sie Mardochai auf zur Tochter.
Ел крештя пе Хадаса, адикэ Естера, фата ункюлуй сэу, кэч еа н-авя нич татэ, нич мамэ. Фата ера фрумоасэ ла статурэ ши плэкутэ ла ведере. Дупэ моартя татэлуй ши а мамей сале, Мардохеу о луасе де суфлет.
8 Da nun das Gebot und Gesetz des Königs laut ward und viel Dirnen zuhaufe gebracht wurden gen Schloß Susan unter die Hand Hegais, ward Esther auch genommen zu des Königs Hause unter die Hand Hegais, des Hüters der Weiber.
Кынд с-а аузит порунка ымпэратулуй ши хотэрыря луй, а фост стрынс ун маре нумэр де фете ын капитала Суса, суб привегеря луй Хегай. Одатэ ку еле а фост луатэ ши Естера ши адусэ ын каса ымпэратулуй, суб привегеря луй Хегай, пэзиторул фемеилор.
9 Und die Dirne gefiel ihm, und sie fand Barmherzigkeit vor ihm. Und er eilte mit ihrem Schmuck, daß er ihr ihren Teil gäbe und sieben feine Dirnen von des Königs Hause dazu. Und er tat sie mit ihren Dirnen an den besten Ort im Frauenhaus.
Фата й-а плэкут ши а кэпэтат тречере ынаинтя луй. Ел с-а грэбит сэ-й дя челе де требуинцэ пентру гэтялэ ши хранэ, й-а дат шапте служниче алесе дин каса ымпэратулуй ши а пус-о ымпреунэ ку служничеле ей ын чя май бунэ ынкэпере дин каса фемеилор.
10 Und Esther sagte ihm nicht an ihr Volk und ihre Freundschaft; denn Mardochai hatte ihr geboten, sie sollte es nicht ansagen.
Естера ну шь-а фэкут куноскуте нич попорул, нич наштеря, кэч Мардохеу о оприсе сэ ворбяскэ деспре ачесте лукрурь.
11 Und Mardochai wandelte alle Tage vor dem Hofe am Frauenhaus, daß er erführe, ob's Esther wohl ginge und was ihr geschehen würde.
Ши, ын фиекаре зи, Мардохеу се дучя ши веня ынаинтя курций касей фемеилор ка сэ афле кум ый мерӂе Естерей ши че се фаче ку еа.
12 Wenn aber die bestimmte Zeit einer jeglichen Dirne kam, daß sie zum König Ahasveros kommen sollte, nachdem sie zwölf Monate im Frauen-Schmücken gewesen war (denn ihr Schmücken mußte soviel Zeit haben, nämlich sechs Monate mit Balsam und Myrrhe und sechs Monate mit guter Spezerei, so waren denn die Weiber geschmückt):
Фиекаре фатэ се дучя ла рындул ей ла ымпэратул Ахашверош, дупэ че тимп де доуэспрезече лунь ымплиня че ера порунчит фемеилор. Ын тимпул ачеста, авяу грижэ сэ се гэтяскэ, унгынду-се шасе лунь ку унтделемн де мирт ши шасе лунь ку миресме де мирозне фемеешть.
13 alsdann ging die Dirne zum König und alles, was sie wollte, mußte man ihr geben, daß sie damit vom Frauenhaus zu des Königs Hause ginge.
Аша се дучя фиекаре фатэ ла ымпэрат. Ши, кынд тречя дин каса фемеилор ын каса ымпэратулуй, о лэсау сэ я ку еа тот че воя.
14 Und wenn eine des Abends hineinkam, die ging des Morgens von ihm in das andere Frauenhaus unter die Hand des Saasgas, des Königs Kämmerers, des Hüters der Kebsweiber Und sie durfte nicht wieder zum König kommen, es lüstete denn den König und er ließ sie mit Namen rufen.
Се дучя сяра, ши а доуа зи диминяца тречя ын а доуа касэ а фемеилор, суб привегеря луй Шаашгаз, фаменул ымпэратулуй ши пэзиторул циитоарелор ымпэратулуй. Ну се май ынторчя ла ымпэрат, декыт кынд ар фи дорит ымпэратул ши ар фи кемат-о пе нуме.
15 Da nun die Zeit Esthers herankam, der Tochter Abihails, des Oheims Mardochais (die er zur Tochter hatte aufgenommen), daß sie zum König kommen sollte, begehrte sie nichts, denn was Hegai, des Königs Kämmerer, der Weiber Hüter, sprach. Und Esther fand Gnade vor allen, die sie ansahen.
Кынд й-а венит рындул сэ се дукэ ла ымпэрат, Естера, фата луй Абихаил, ункюл луй Мардохеу, каре о ынфиясе, н-а черут декыт че а фост рындуит де Хегай, фаменул ымпэратулуй ши пэзиторул фемеилор. Естера кэпэта тречере ынаинтя тутурор челор че о ведяу.
16 Es ward aber Esther genommen zum König Ahasveros ins königliche Haus im zehnten Monat, der da heißt Tebeth, im siebenten Jahr seines Königreichs.
Естера а фост дусэ ла ымпэратул Ахашверош, ын каса ымпэрэтяскэ, ын луна а зечя, адикэ луна Тебет, ын ал шаптеля ан ал домнией луй.
17 Und der König gewann Esther lieb über alle Weiber, und sie fand Gnade und Barmherzigkeit vor ihm vor allen Jungfrauen. Und er setzte die königliche Krone auf ihr Haupt und machte sie zur Königin an Vasthis Statt.
Ымпэратул а юбит пе Естера май мулт декыт пе тоате челелалте фемей ши еа а кэпэтат тречере ши юбире ынаинтя луй май мулт декыт тоате челелалте фете. Й-а пус кунуна ымпэрэтяскэ пе кап ши а фэкут-о ымпэрэтясэ ын локул луй Васти.
18 Und der König machte ein großes Mahl allen seinen Fürsten und Knechten, das war ein Mahl um Esthers willen, und ließ die Länder ruhen und gab königliche Geschenke aus.
Ымпэратул а дат ун маре оспэц тутурор домниторилор ши служиторилор луй, ун оспэц ын чинстя Естерей. Ку прилежул ачеста а ушурат сарчиниле цинутурилор ши а ымпэрцит дарурь ку о дэрничие ымпэрэтяскэ.
19 Und da man das anderemal Jungfrauen versammelte, saß Mardochai im Tor des Königs.
А доуа оарэ, кынд с-ау стрынс фетеле, Мардохеу шедя ла поарта ымпэратулуй.
20 Und Esther hatte noch nicht angesagt ihre Freundschaft noch ihr Volk, wie ihr Mardochai geboten hatte; denn Esther tat nach den Worten Mardochais, gleich als da er ihr Vormund war.
Естера ну-шь спусесе нич наштеря, нич попорул, кэч о оприсе Мардохеу. Ши еа урма акум порунчиле луй Мардохеу ку тот атыта скумпэтате ка атунч кынд о крештя ел.
21 Zur selben Zeit, da Mardochai im Tor des Königs saß, wurden zwei Kämmerer des Königs, Bigthan und Theres, die die Tür hüteten, zornig und trachteten ihre Hände an den König Ahasveros zu legen.
Ын ачелашь тимп, пе кынд Мардохеу стэтя ла поарта ымпэратулуй, Бигтан ши Тереш, дой фамень ай ымпэратулуй, пэзиторий прагулуй, с-ау лэсат бируиць де о супэраре ши ау врут сэ ынтиндэ мына ымпотрива ымпэратулуй Ахашверош.
22 Das ward Mardochai kund, und er sagte es der Königin Esther, und Esther sagte es dem König in Mardochais Namen.
Мардохеу а авут куноштинцэ де лукрул ачеста ши а дат де штире ымпэрэтесей Естера, каре л-а спус ымпэратулуй дин партя луй Мардохеу.
23 Und da man nachforschte, ward's gefunden, und sie wurden beide an Bäume gehängt. Und es ward geschrieben in die Chronik vor dem König.
Фаптул фиинд черчетат ши гэсит ынтокмай, чей дой фамень ау фост спынзураць де ун лемн. Ши лукрул ачеста а фост скрис ын Картя Кроничилор ын фаца ымпэратулуй.
