< Apostelgeschichte 20 >
1 Da nun die Empörung aufgehört, rief Paulus die Jünger zu sich und segnete sie und ging aus, zu reisen nach Mazedonien.
ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲧⲣⲉⲡⲉϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲇⲉ ⲗⲟ ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲟⲟⲩ ⲛⲥⲁ ⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ
2 Und da er diese Länder durchzogen und sie ermahnt hatte mit vielen Worten, kam er nach Griechenland und verzog allda drei Monate.
ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲙⲟⲩϣⲧ ⲇⲉ ⲛⲛⲥⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ϩⲛ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲑⲉⲗⲗⲁⲥ
3 Da aber ihm die Juden nachstellten, als er nach Syrien wollte fahren, beschloß er wieder umzuwenden durch Mazedonien.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲣϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲉⲃⲟⲧ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲣⲟⲩⲕⲣⲟϥ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁⲥϭⲏⲣ ⲉⲧⲥⲩⲣⲓⲁ ⲁϥϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ⲉⲕⲧⲟϥ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ
4 Es zogen aber mit ihm bis nach Asien Sopater von Beröa, von Thessalonich aber Aristarchus und Sekundus, und Gajus von Derbe und Timotheus, aus Asien aber Tychikus und Trophimus.
ⲇ̅ⲛⲉϥⲟⲩⲏϩ ⲇⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ⲥⲱⲥⲓⲡⲁⲧⲣⲟⲥ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲩⲣⲣⲟⲥ ⲡⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲃⲉⲣⲟⲓⲁ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲑⲉⲥⲥⲁⲗⲟⲛⲓⲕⲏ ⲁⲣⲓⲥⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ ⲥⲉⲕⲟⲩⲛⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲕⲁⲓⲟⲥ ⲧⲉⲣⲃⲉⲟⲥ ⲙⲛ ⲧⲓⲙⲟⲑⲉⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲧⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ⲧⲩⲭⲓⲕⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲣⲟⲫⲓⲙⲟⲥ
5 Diese gingen voran und harrten unser zu Troas.
ⲉ̅ⲛⲁⲓ ⲙⲉⲛ ⲁⲩⲣϣⲟⲣⲡ ⲁⲩϭⲱ ⲉⲣⲟⲛ ϩⲛ ⲧⲣⲱⲁⲥ
6 Wir aber schifften nach den Ostertagen von Philippi bis an den fünften Tag und kamen zu ihnen gen Troas und hatten da unser Wesen sieben Tage.
ⲋ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲉⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲁⲑⲁⲃ ⲁⲛⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲫⲟⲩⲛ ⲛϯⲟⲩⲛϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲱⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲣⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲙⲁⲩ
7 Am ersten Tage der Woche aber, da die Jünger zusammenkamen, das Brot zu brechen, predigte ihnen Paulus, und wollte des andern Tages weiterreisen und zog die Rede hin bis zu Mitternacht.
ⲍ̅ⲡⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲛⲥⲟⲟⲩϩ ⲉⲡⲡⲱϣ ⲙⲡⲟⲓⲕ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉⲉϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲛⲉϥⲥⲱⲕ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲙⲡϣⲁϫⲉ ϣⲁ ⲧⲡⲁϣⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ
8 Und es waren viel Lampen auf dem Söller, da sie versammelt waren.
ⲏ̅ⲛⲉⲩⲛ ϩⲉⲛⲗⲁⲙⲡⲁⲥ ⲇⲉ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ϫⲉⲣⲟ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲛⲧⲡⲉ ⲉⲛⲥⲟⲟⲩϩ ⲛϩⲏⲧϥ
9 Es saß aber ein Jüngling mit namen Eutychus in einem Fenster und sank in tiefen Schlaf, dieweil Paulus so lange redete, und ward vom Schlaf überwältigt und fiel hinunter vom dritten Söller und ward tot aufgehoben.
ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛ ⲟⲩϩⲣϣⲓⲣⲉ ϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓϫⲙ ⲡϣⲟⲩϣⲧ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲩⲧⲩⲭⲟⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲓⲛⲏⲃ ⲥⲱⲕ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϣⲁϫⲉ ⲁⲡϩⲓⲛⲏⲃ ϩⲣⲟϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲉⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓϫⲛ ⲧⲙⲉϩϣⲟⲙⲧⲉ ⲛϩⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓⲧϥ ⲉϥⲙⲟⲟⲩⲧ
10 Paulus aber ging hinab und legte sich auf ihn, umfing ihn und sprach: Machet kein Getümmel; denn seine Seele ist in ihm.
ⲓ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲓ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥⲡⲁϩⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϩⲱⲗϭ ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲣϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲧⲉϥⲯⲩⲭⲏ ⲅⲁⲣ ϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲏⲧϥ
11 Da ging er hinauf und brach das Brot und aß und redete viel mit ihnen, bis der Tag anbrach; und also zog er aus.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲁϥⲡⲱϣ ⲙⲡⲟⲉⲓⲕ ⲁϥϫⲓ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲱⲥⲕ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ϣⲁⲛⲧⲉⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ϩⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ
12 Sie brachten aber den Knaben lebendig und wurden nicht wenig getröstet.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉϥⲟⲛϩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲟⲩ ⲉⲙⲁⲧⲉ
13 Wir aber zogen voran auf dem Schiff und fuhren gen Assos und wollten daselbst Paulus zu uns nehmen; denn er hatte es also befohlen, und er wollte zu Fuße gehen.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲁⲛⲣϣⲟⲣⲡ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲁⲣⲥⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲧⲁⲗⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲙⲙⲁⲩ ⲧⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲧⲟϣⲥ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲉϥⲛⲁⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲛⲣⲁⲧϥ
14 Als er nun zu uns traf zu Assos, nahmen wir ihn zu uns und kamen gen Mitylene.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲧⲱⲙⲛⲧ ⲇⲉ ⲉⲣⲟⲛ ϩⲛ ⲑⲁⲣⲥⲟⲥ ⲁⲛⲧⲁⲗⲟϥ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲙⲓⲧⲩⲗⲏⲛⲏ
15 Und von da schifften wir und kamen des andern Tages hin gegen Chios; und des folgenden Tages stießen wir an Samos und blieben in Trogyllion; und des nächsten Tages kamen wir gen Milet.
ⲓ̅ⲉ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲉⲓ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲭⲓⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲥⲁⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲧⲣⲟⲅⲩⲗⲗⲓⲟⲥ ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲛⲉⲓ ⲉⲙⲓⲗⲏⲧⲟⲥ
16 Denn Paulus hatte beschlossen, an Ephesus vorüberzuschiffen, daß er nicht müßte in Asien Zeit zubringen; denn er eilte, auf den Pfingsttag zu Jerusalem zu sein, so es ihm möglich wäre.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲉⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲕⲣⲓⲛⲉ ⲉⲧⲙⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲧⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉϥⲱⲥⲕ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲉϥϭⲉⲡⲏ ⲅⲁⲣ ⲉϣⲱⲡⲉ ϥⲛⲁϣϭⲙϭⲟⲙ ⲉⲣ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲡⲉⲛⲧⲏⲕⲟⲥⲧⲏ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ
17 Aber von Milet sandte er gen Ephesus und ließ fordern die Ältesten von der Gemeinde.
ⲓ̅ⲍ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲛ ⲙⲓⲗⲏⲧⲟⲥ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲉⲉⲫⲉⲥⲟⲥ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ
18 Als aber die zu ihm kamen, sprach er zu ihnen: Ihr wisset, von dem Tage an, da ich bin nach Asien gekommen, wie ich allezeit bin bei euch gewesen
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓ ⲇⲉ ϣⲁⲣⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ϫⲉ ϫⲓⲛ ⲡϣⲟⲣⲡ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲁⲓⲟⲩⲉϩⲣⲁⲧ ϩⲛ ⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁⲓⲣ ⲡⲉⲓⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲧⲏⲣϥ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ
19 und dem HERRN gedient habe mit aller Demut und mit viel Tränen und Anfechtung, die mir sind widerfahren von den Juden, so mir nachstellten;
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲓⲟ ⲛϩⲙϩⲁⲗ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϩⲛⲑⲃⲃⲓⲟ ⲛⲓⲙ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲣⲙⲉⲓⲟⲟⲩⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲛ ⲉⲡⲓⲃⲟⲩⲗⲏ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
20 wie ich nichts verhalten habe, das da nützlich ist, daß ich's euch nicht verkündigt hätte und euch gelehrt, öffentlich und sonderlich;
ⲕ̅ϫⲉ ⲙⲡⲓϩⲉⲡⲗⲁⲁⲩ ⲛⲛⲉⲧⲣⲛⲟϥⲣⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲧⲙⲧⲁⲙⲱⲧⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲙϯ ⲥⲃⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲧⲩⲙⲟⲥⲓⲁ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲛⲏⲓ
21 und habe bezeugt, beiden, den Juden und Griechen, die Buße zu Gott und den Glauben an unsern HERRN Jesus Christus.
ⲕ̅ⲁ̅ⲉⲓⲣ ⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛϩⲉⲗⲗⲏⲛ ⲛⲧⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲛϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ
22 Und nun siehe, ich, im Geiste gebunden, fahre hin gen Jerusalem, weiß nicht, was mir daselbst begegnen wird,
ⲕ̅ⲃ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲙⲏⲣ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲓⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲗⲏⲙ ⲛϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲛⲛⲉⲧⲛⲁⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟⲓ ⲙⲙⲁⲩ
23 nur daß der heilige Geist in allen Städten bezeugt und spricht, Bande und Trübsal warten mein daselbst.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲗⲏⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲟⲗⲓⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲛ ϩⲉⲛⲙⲣⲣⲉ ⲙⲛ ϩⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ϭⲉⲉⲧ ⲉⲣⲟⲕ ϩⲛ ⲑⲓⲏⲙ
24 Aber ich achte der keines, ich halte mein Leben auch nicht selbst teuer, auf daß ich vollende meinen Lauf mit Freuden und das Amt, das ich empfangen habe von dem HERRN Jesus, zu bezeugen das Evangelium von der Gnade Gottes.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛϯⲧⲁⲓⲟ ⲁⲛ ⲛⲧⲁⲯⲩⲭⲏ ϩⲁ ⲗⲁⲁⲩ ⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲑⲉ ⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲁⲇⲣⲟⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ ⲛⲧⲁⲓϫⲓⲧⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲉⲧⲣⲁⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲙⲛ ⲛⲟⲩⲉⲉⲓⲉⲛⲓⲛ ⲙⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
25 Und nun siehe, ich weiß, daß ihr mein Angesicht nicht mehr sehen werdet, alle die, bei welchen ich durchgekommen bin und gepredigt habe das Reich Gottes.
ⲕ̅ⲉ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲁⲛⲁⲩ ϭⲉ ⲁⲛ ⲉⲡⲁϩⲟ ϫⲓⲛ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲉⲛⲧⲁⲓⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲓⲕⲩⲣⲏⲥⲥⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲛⲓⲥ
26 Darum bezeuge ich euch an diesem heutigen Tage, daß ich rein bin von aller Blut;
ⲕ̅ⲋ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ϯⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲟⲩ ϫⲉ ϯⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲥⲛⲟϥ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ
27 denn ich habe euch nichts verhalten, daß ich nicht verkündigt hätte all den Rat Gottes.
ⲕ̅ⲍ̅ⲙⲡⲓϩⲟⲡⲧ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲙⲧⲁⲙⲱⲧⲛ ⲉⲡϣⲟϫⲛⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
28 So habt nun acht auf euch selbst und auf die ganze Herde, unter welche euch der heilige Geist gesetzt hat zu Bischöfen, zu weiden die Gemeinde Gottes, welche er durch sein eigen Blut erworben hat.
ⲕ̅ⲏ̅ⲡⲣⲟⲥⲉⲭⲉ ϭⲉ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲙⲛ ⲡⲟϩⲉ ⲧⲏⲣϥ ⲡⲁⲓ ⲛⲧⲁⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲕⲁⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛⲉⲡⲓⲥⲕⲟⲡⲟⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲉⲙⲟⲟⲛⲉ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲧⲛⲧⲁϥϫⲡⲟⲥ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉϥⲥⲛⲟϥ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ
29 Denn das weiß ich, daß nach meinem Abschied werden unter euch kommen greuliche Wölfe, die die Herde nicht verschonen werden.
ⲕ̅ⲑ̅ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛⲟⲕ ϫⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲧⲣⲁⲃⲱⲕ ⲥⲉⲛⲏⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲟⲩⲱⲛϣ ⲉⲩϩⲟⲣϣ ⲛⲥⲉϯⲥⲟⲁⲛ ⲉⲡⲟϩⲉ
30 Auch aus euch selbst werden aufstehen Männer, die da verkehrte Lehren reden, die Jünger an sich zu ziehen.
ⲗ̅ⲁⲩⲱ ⲥⲉⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲛϭⲓ ϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲛϩⲉⲛϣⲁϫⲉ ⲉⲩϭⲟⲟⲙⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲡⲱϣⲥ ⲛⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϩⲓⲡⲁϩⲟⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ
31 Darum seid wach und denket daran, daß ich nicht abgelassen habe drei Jahre, Tag und Nacht, einen jeglichen mit Tränen zu vermahnen.
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ϭⲉ ⲣⲟⲉⲓⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲙⲛ ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲙⲡⲓⲗⲟ ⲉⲓϯ ⲥⲃⲱ ⲙⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲱⲧⲛ ϩⲛ ϩⲉⲛⲣⲙⲉⲓⲟⲟⲩⲉ
32 Und nun, liebe Brüder, ich befehle euch Gott und dem Wort seiner Gnade, der da mächtig ist, euch zu erbauen und zu geben das Erbe unter allen, die geheiligt werden.
ⲗ̅ⲃ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ϯϯ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉϥⲭⲁⲣⲓⲥ ⲡⲉⲧⲉⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥⲉⲕⲱⲧ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲉϯ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲧⲉⲕⲕⲗⲏⲣⲟⲛⲟⲙⲓⲁ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲧⲏⲣⲟⲩ
33 Ich habe euer keines Silber noch Gold noch Kleid begehrt.
ⲗ̅ⲅ̅ⲙⲡⲓⲉⲡⲓⲑⲩⲙⲓ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛϩⲁⲧ ⲏ ⲛⲟⲩⲃ ⲏ ϩⲟⲓⲧⲉ
34 Denn ihr wisset selber, daß mir diese Hände zu meiner Notdurft und derer, die mit mir gewesen sind, gedient haben.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲛⲉⲓϭⲓϫ ϣⲙϣⲉ ⲛⲛⲁⲭⲣⲓⲁ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲓ
35 Ich habe es euch alles gezeigt, daß man also arbeiten müsse und die Schwachen aufnehmen und gedenken an das Wort des HERRN Jesus, daß er gesagt hat: “Geben ist seliger denn Nehmen!”
ⲗ̅ⲉ̅ⲉⲓⲧⲁⲙⲟ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ϫⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲉϣϣⲉ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲉϣⲡϩⲓⲥⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛϥⲓ ϩⲁ ⲛⲉⲧⲛϣⲱⲛⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲣ ⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛⲛϣⲁϫⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲙⲛⲧⲙⲁⲕⲁⲣⲓⲟⲥ ⲡⲉ ϯ ⲉϩⲟⲩⲉ ϫⲓ
36 Und als er solches gesagt, kniete er nieder und betete mit ihnen allen.
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲉ ⲛⲁⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲕⲱⲗϫ ⲛⲛⲉϥⲡⲁⲧ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁϥϣⲗⲏⲗ
37 Es war aber viel Weinen unter ihnen allen, und sie fielen Paulus um den Hals und küßten ihn,
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲛⲟϭ ⲇⲉ ⲛⲣⲓⲙⲉ ⲧⲁϩⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲁϩⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲙ ⲡⲙⲁⲕϩ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁⲩϯⲡⲓ ⲉⲣⲱϥ
38 am allermeisten betrübt über das Wort, das er sagte, sie würden sein Angesicht nicht mehr sehen; und geleiteten ihn in das Schiff.
ⲗ̅ⲏ̅ⲉⲩⲙⲟⲕϩ ⲛϩⲏⲧ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϫⲙ ⲡϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲁⲕⲧⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲁⲛ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲁϩⲟ ⲛⲉⲩⲑⲡⲟ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡϫⲟⲓ