2 Samuel 10
1 Und es begab sich darnach, daß der König der Kinder Ammon starb, und sein Sohn Hanun ward König an seiner Statt.
Дупэ ачея, ымпэратул фиилор луй Амон а мурит, ши ын локул луй а домнит фиул сэу Ханун.
2 Da sprach David: Ich will Barmherzigkeit tun an Hanun, dem Sohn Nahas, wie sein Vater an mir Barmherzigkeit getan hat. Und sandte hin und ließ ihn trösten durch seine Knechte über seinen Vater. Da nun die Knechte Davids ins Land der Kinder Ammon kamen,
Давид а зис: „Вой арэта бунэвоинцэ луй Ханун, фиул луй Нахаш, кум а арэтат ши татэл луй фацэ де мине.” Ши Давид а тримис пе служиторий сэй сэ-л мынгые пентру моартя татэлуй сэу. Кынд ау ажунс служиторий луй Давид ын цара фиилор луй Амон,
3 sprachen die Gewaltigen der Kinder Ammon zu ihrem Herrn, Hanun: Meinst du, daß David deinen Vater ehren wolle, daß er Tröster zu dir gesandt hat? Meinst du nicht, daß er darum hat seine Knechte zu dir gesandt, daß er die Stadt erforsche und erkunde und umkehre?
кэпетенииле фиилор луй Амон ау зис стэпынулуй лор Ханун: „Крезь кэ Давид ыць тримите оамень сэ те мынгые, ка сэ чинстяскэ пе татэл тэу? Орь ка сэ куноаскэ ши сэ черчетезе четатя, ка с-о нимичяскэ ышь тримите ел служиторий ла тине?”
4 Da nahm Hanun die Knechte David und schor ihnen den Bart halb und schnitt ihnen die Kleider halb ab bis an den Gürtel und ließ sie gehen.
Атунч, Ханун а луат пе служиторий луй Давид, ле-а рас барба пе жумэтате ши ле-а тэят хайнеле пе жумэтате пынэ ла коапсе. Апой ле-а дат друмул.
5 Da das David ward angesagt, sandte er ihnen entgegen; denn die Männer waren sehr geschändet. Und der König ließ ihnen sagen: Bleibt zu Jericho, bis euer Bart gewachsen; so kommt dann wieder.
Давид, ынштиинцат де лукрул ачеста, а тримис ниште оамень ынаинтя лор, кэч оамений ачея ерау фоарте батжокориць, ши ымпэратул а спус сэ ле спунэ: „Рэмынець ла Иерихон пынэ вэ ва креште барба ши пе урмэ сэ вэ ынтоарчець.”
6 Da aber die Kinder Ammon sahen, daß sie vor David stinkend geworden waren, sandten sie hin und dingten die Syrer des Hauses Rehob und die Syrer zu Zoba, zwanzigtausend Mann Fußvolk, und von dem König Maachas tausend Mann und von Is-Tob zwölftausend Mann.
Фиий луй Амон, вэзынд кэ се фэкусерэ урыць луй Давид, ау токмит доуэзечь де мий де педештри де ла сириений дин Бет-Рехоб ши де ла сириений дин Цоба, о мие де оамень де ла ымпэратул дин Маака ши доуэспрезече мий де оамень де ла оамений дин Тоб.
7 Da das David hörte, sandte er Joab mit dem ganzen Heer der Kriegsleute.
Ла аузул ачестей вешть, Давид а тримис ымпотрива лор пе Иоаб ши тоатэ оштиря, нумай оамень витежь.
8 Und die Kinder Ammon zogen aus und rüsteten sich zum Streit vor dem Eingang des Tors. Die Syrer aber von Zoba, von Rehob, von Is-Tob und von Maacha waren allein im Felde.
Фиий луй Амон ау ешит ши с-ау ашезат ын ширурь де бэтае ла интраря порций; сириений дин Цоба ши дин Рехоб ши оамений дин Тоб ши дин Маака ерау деопарте, ын кымпие.
9 Da Joab nun sah, daß der Streit auf ihn gestellt war vorn und hinten, erwählte er aus aller jungen Mannschaft in Israel und stellte sich wider die Syrer.
Иоаб а вэзут кэ авя сэ лупте ши ынаинте, ши ынапой. А алес атунч дин тоць алеший луй Исраел о чатэ, пе каре а ашезат-о ымпотрива сириенилор,
10 Und das übrige Volk tat er unter die Hand seines Bruders Abisai, daß er sich rüstete wider dir Kinder Ammon,
ши а пус суб порунка фрателуй сэу Абишай че май рэмэсесе дин попор, ка сэ цинэ пепт фиилор луй Амон.
11 und sprach: Werden mir die Syrer überlegen sein, so komm mir zu Hilfe; werden aber die Kinder Ammon dir überlegen sein, so will ich dir zu Hilfe kommen.
Ел а зис: „Дакэ сириений вор фи май тарь декыт мине, сэ вий ын ажуторул меу; ши дакэ фиий луй Амон вор фи май тарь декыт тине, вой вени еу сэ те ажут.
12 Sei getrost und laß uns stark sein für unser Volk und für die Städte unsers Gottes; der HERR aber tue, was ihm gefällt.
Фий таре ши сэ не арэтэм плинь де бэрбэцие пентру попорул ностру ши пентру четэциле Думнезеулуй ностру, ши Домнул сэ факэ че ва креде!”
13 Und Joab machte sich herzu mit dem Volk, das bei ihm war, zu streiten wider die Syrer; und sie flohen vor ihm.
Иоаб, ку попорул луй, а ынаинтат ла луптэ ымпотрива сириенилор, ши ей ау луат-о ла фугэ динаинтя луй.
14 Und da die Kinder Ammon sahen, daß die Syrer flohen, flohen sie auch vor Abisai und zogen in die Stadt. Also kehrte Joab um von den Kindern Ammon und kam gen Jerusalem.
Ши кынд ау вэзут фиий луй Амон кэ сириений о луасерэ ла фугэ, ау фуӂит ши ей динаинтя луй Абишай ши ау интрат ын четате. Иоаб а плекат де ла фиий луй Амон ши с-а ынторс ла Иерусалим.
15 Und da die Syrer sahen, daß sie geschlagen waren vor Israel, kamen sie zuhauf.
Сириений, вэзынд кэ фусесерэ бэтуць де Исраел, шь-ау стрынс путериле.
16 Und Hadadeser sandte hin und brachte heraus die Syrer jenseit des Stromes und führte herein ihre Macht; und Sobach, der Feldhauptmann Hadadesers, zog vor ihnen her.
Хададезер а тримис дупэ сириений каре ерау де чялалтэ парте а рыулуй ши ау венит ла Хелам, ын фрунте ку Шобак, кэпетения оштирий луй Хададезер.
17 Da das David ward angesagt, sammelte er zuhauf das ganze Israel und zog über den Jordan und kam gen Helam. Und die Syrer stellten sich wider David, mit ihm zu streiten.
Ау дат де весте луй Давид, каре а стрынс тот Исраелул, а трекут Йорданул ши а венит ла Хелам: сириений с-ау прегэтит де ау ешит ынаинтя луй Давид ши ау ынчепут лупта ку ел.
18 Aber die Syrer flohen vor Israel. Und David verderbte der Syrer siebenhundert Wagen und vierzigtausend Reiter; dazu Sobach, den Feldhauptmann, schlug er, daß er daselbst starb.
Дар сириений ау фуӂит динаинтя луй Исраел. Ши Давид ле-а тэят шапте суте де кай де трэсурэ ши патрузечь де мий де кэлэрець; а ловит ши пе кэпетения оштирий лор Шобак, каре а мурит пе лок.
19 Da aber die Könige, die unter Hadadeser waren, sahen, daß sie geschlagen waren vor Israel, machten sie Frieden mit Israel und wurden ihnen untertan. Und die Syrer fürchteten sich, den Kindern Ammon mehr zu helfen.
Тоць ымпэраций супушь луй Хадарезер, вэзынду-се бэтуць де Исраел, ау фэкут паче ку Исраел ши и с-ау супус. Ши сириений н-ау май ындрэзнит сэ ажуте пе фиий луй Амон.
