< 2 Korinther 11 >
1 Wollte Gott, ihr hieltet mir ein wenig Torheit zugut! doch ihr haltet mir's wohl zugut.
Kai kah anglatnah te bet na yaknaem uh mai mako, tedae kai nan yaknaem uh gawn.
2 Denn ich eifere um euch mit göttlichem Eifer; denn ich habe euch vertraut einem Manne, daß ich eine reine Jungfrau Christo zubrächte.
Pathen kah thatlainah vanbangla nangmih ham ka thatlai. Nangmih te tongpa pakhat taengkah oila cuem bangla Khrih taengah nawn ham kan oei.
3 Ich fürchte aber, daß, wie die Schlange Eva verführte mit ihrer Schalkheit, also auch eure Sinne verrückt werden von der Einfalt in Christo.
Ka rhih mai pawt cakhaw, rhul loh amah kah rhaithinah neh Eve a hoilae bangla, nangmih kah poeknah loh moeihoeihnah neh Khrih dongkah cimcaihnah te ham poeih ve ne.
4 Denn so, der da zu euch kommt, einen andern Jesus predigte, den wir nicht gepredigt haben, oder ihr einen andern Geist empfinget, den ihr nicht empfangen habt, oder ein ander Evangelium, das ihr nicht angenommen habt, so vertrüget ihr's billig.
Hlang tloe te aka pawk loh Jesuh a tloe hoe ngawn cakhaw anih te n'hoe uh moenih, na dang uh noek pawh mueihla tloe, na doe uh noek pawh olthangthen a tloe na dang uh akhaw, balh na yaknaem uh ngawn.
5 Denn ich achte, ich sei nicht weniger, als die “hohen” Apostel sind.
Te dongah caeltueih rhoek kah buhuenga pom te phavawt pawh ka ti mai.
6 Und ob ich nicht kundig bin der Rede, so bin ich doch nicht unkundig der Erkenntnis. Doch ich bin bei euch allenthalben wohl bekannt.
Tedae olka ka lol cakhaw mingnah dongah tah ka lol pawh. Te dongah nangmih kah cungkuem dongah cungkuem la phoe coeng.
7 Oder habe ich gesündigt, daß ich mich erniedrigt habe, auf daß ihr erhöht würdet? Denn ich habe euch das Evangelium Gottes umsonst verkündigt
Tholhnah aka saii bangla ka tlarhoel daengah a nangmih na pomsang uh eh? Pathen kah olthangthen te nangmih hama yoeyap lam ni ka phong.
8 und habe andere Gemeinden beraubt und Sold von ihnen genommen, daß ich euch predigte.
Hlangboel rhoek a hloeh la ka rheth tih nangmih kah bibi paang te ka bawt a?
9 Und da ich bei euch war gegenwärtig und Mangel hatte, war ich niemand beschwerlich. Denn mein Mangel erstatteten die Brüder, die aus Mazedonien kamen, so habe ich mich in allen Stücken euch unbeschwerlich gehalten und will auch noch mich also halten.
Nangmih taengah aka om tih aka vawtthoek pataeng pakhat khaw ka thinrhih sak moenih. Ka vawtthoeknah te Makedonia lamkah aka pawk manuca rhoek long nia doo. Cungkuem dongah kamah khaw nangmih taengah hoengpoek la ka tuem uh vanbangla ka tuem uh pueng ni.
10 So gewiß die Wahrheit Christi in mir ist, so soll mir dieser Ruhm in den Ländern Achajas nicht verstopft werden.
Ka khuiah Khrih kah oltak om ta. Te dongah ka khuikah hoemdamnah he tah Akhaia pingpang ah khaw buem uh mahpawh.
11 Warum das? Daß ich euch nicht sollte liebhaben? Gott weiß es.
Balae tih, nangmih kan lungnah pawh? Pathen loh a ming ngawn.
12 Was ich aber tue und tun will, das tue ich darum, daß ich die Ursache abschneide denen, die Ursache suchen, daß sie rühmen möchten, sie seien wie wir.
Tedae ka saii coeng te tah ka saii pueng ni. Te daengah ni rhoidoengnah aka ngaih rhoek kah rhoidoengnah te ka haih pah pueng eh. Te neh a pomsang uh daengah ni mamih bangla a hmuh uh van eh.
13 Denn solche falsche Apostel und trügliche Arbeiter verstellen sich zu Christi Aposteln.
Amih laithae caeltueih rhoek neh khuplat bibikung rhoek loh Khrih kah caeltueih bangla sa uh.
14 Und das ist auch kein Wunder; denn er selbst, der Satan, verstellt sich zum Engel des Lichtes.
Tedae Satan loh amah neh amah vangnah puencawn la a sa uh te ngaihmang ham om pawh.
15 Darum ist es auch nicht ein Großes, wenn sich seine Diener verstellen als Prediger der Gerechtigkeit; welcher Ende sein wird nach ihren Werken.
Anih kah tueihyoeih rhoek loh duengnah kah tueihyoeih rhoek bangla sa uh mai cakhaw olpuei moenih. Amih kaha hnukkhueng tah a khoboe vanbangla om bitni.
16 Ich sage abermals, daß nicht jemand wähne, ich sei töricht; wo aber nicht, so nehmet mich als einen Törichten, daß ich mich auch ein wenig rühme.
Koep ka thui, pakhat long khaw kai he ang tila poek uh boeh. Te pawt cakhaw aka ang banglam khaw kai n'doe uh mai. Te daengah ni kai loh pakhat lam khaw bet ka pomsang van eh.
17 Was ich jetzt rede, das rede ich nicht als im HERRN, sondern als in der Torheit, dieweil wir in das Rühmen gekommen sind.
Ka thui te Boeipa banglam pawt tih anglat vaengkah banglam ni hoemdamnah he ngaikhueknah neh ka thui.
18 Sintemal viele sich rühmen nach dem Fleisch, will ich mich auch rühmen.
A yet loh pumsa neh a pomsang uh dongah ka pomsang van ni.
19 Denn ihr vertraget gern die Narren, dieweil ihr klug seid.
A cueih neh aka om long ni aka ang rhoek te khaw liplip na yaknaem uh.
20 Ihr vertraget, so euch jemand zu Knechten macht, so euch jemand schindet, so euch jemand gefangennimmt, so jemand euch trotzt, so euch jemand ins Angesicht streicht.
Nangmih te pakhat loh sal m'bi sak akhaw, pakhat loh n'yoop akhaw, pakhat loh han loh akhaw, pakhat loh m'poe akhaw, pakhat loh na maelhmai ah n'thoek akhaw na yaknaem uh coeng.
21 Das sage ich nach der Unehre, als wären wir schwach geworden. Worauf aber jemand kühn ist (ich rede in Torheit!), darauf bin ich auch kühn.
Kaimih loh ka vawtthoek uh te rhaidaeng la ka ti. Tedae te nen te khat khat long nia ngaingaih mai atah anglat la ka thui te ka ngaingaih mai coeng.
22 Sie sind Hebräer? Ich auch! Sie sind Israeliter? Ich auch! Sie sind Abrahams Same? Ich auch!
Hebrew hlang laa om atah kai khaw ka om van. Israel ca la om uh atah kai khaw ka om van, Abraham kah tiingan la om atah kai khaw ka om van.
23 Sie sind Diener Christi? Ich rede töricht: Ich bin's wohl mehr: Ich habe mehr gearbeitet, ich habe mehr Schläge erlitten, bin öfter gefangen, oft in Todesnöten gewesen;
Khrih kah tueihyoeih laa om uh atah Kai loh muep ka angsai puei tih ka thui ngai ta. thakthaenah nen khaw ka tahoeng, thongim khuiah khaw vawptawp, lucik nen khaw nainoe, dueknah nen taitu.
24 von den Juden habe ich fünfmal empfangen vierzig Streiche weniger eins;
Judah rhoek lamkah voei nga ka yook tih likip ham pakhat vel a ngaih.
25 ich bin dreimal gestäupt, einmal gesteinigt, dreimal Schiffbruch erlitten, Tag und Nacht habe ich zugebracht in der Tiefe des Meers;
Voei thum m'boh uh. Vai n'dae uh. Sangpho loh voei thum m'poci puei, vuenhlaem tuidung khuiah ka yoka sut.
26 ich bin oft gereist, ich bin in Gefahr gewesen durch die Flüsse, in Gefahr durch die Mörder, in Gefahr unter den Juden, in Gefahr unter den Heiden, in Gefahr in den Städten, in Gefahr in der Wüste, in Gefahr auf dem Meer, in Gefahr unter den falschen Brüdern;
Yincaehnah khaw ninoe, tuiva kah khoponah, dingca kah khoponah, namtu lamkah khoponah, namtom lamkah khoponah, kho khuikah khoponah, kohong kah khoponah, tuipuei kah khoponah, laithae manuca kah khoponah loh yet.
27 in Mühe und Arbeit, in viel Wachen, in Hunger und Durst, in viel Fasten, in Frost und Blöße;
thakthaenah neh patangnah dongah mikhue la ka om taitu. Khokha neh tuihalh dongah yaehnah neh ka om taitu. Khosik khuiah ka kolvang sut.
28 außer was sich sonst zuträgt, nämlich, daß ich täglich werde angelaufen und trage Sorge für alle Gemeinden.
Te bueng kolla hlangboel boeih kah mawntangnah tah hnin takuem ka thinrhihnah laom.
29 Wer ist schwach, und ich werde nicht schwach? Wer wird geärgert, und ich brenne nicht?
U khaw a tattloel vaengah tah ka tattloel moenih a? U khaw a khah vaengah tah kai n'rhoh moenih a?
30 So ich mich ja rühmen soll, will ich mich meiner Schwachheit rühmen.
Pomsang hama kuek atah ka vawtthoeknah dongkah te ka pomsang eh.
31 Gott und der Vater unsers HERRN Jesu Christi, welcher sei gelobt in Ewigkeit, weiß, daß ich nicht lüge. (aiōn )
Ka laithae pawt te kumhal due uemom la aka om Pathen neh Boeipa Jesuh kah a napa loh a ming. (aiōn )
32 Zu Damaskus verwahrte der Landpfleger des Königs Aretas die Stadt der Damasker und wollte mich greifen,
Damasku ah kai tuuk ham te manghai Aretas kah khotawt loh Damasaku kho khaw a tawt.
33 und ich ward in einem Korbe zum Fenster hinaus durch die Mauer niedergelassen und entrann aus seinen Händen.
Tedae voeihang neh bangbuet lamloh pangbueng kaep ah n'hlak dongah ni amih kut te ka poeng ka hal.