< 2 Chronik 6 >
1 Da sprach Salomo: Der HERR hat geredet, er wolle wohnen im Dunkel.
A LAILA, olelo aku la o Solomona, I mai la o Iehova, e no ho ia iloko o ka pouli nui.
2 So habe ich nun ein Haus gebaut dir zur Wohnung, und einen Sitz, da du ewiglich wohnst.
Aka, ua kukulu au i hale noho nou, i wahi nou e noho mau loa ai.
3 Und der König wandte sein Antlitz und segnete die ganze Gemeinde Israel; denn die ganze Gemeinde Israel stand.
Alaila, huli ae la ko ke alii mau maka, a hoomaikai aku la ia i ka ahakanaka a pau o ka Iseraela; a ku ae la iluna ka ahakanaka a pau o ka Iseraela.
4 Und er sprach: Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, der durch seinen Mund meinem Vater David geredet und es mit seiner Hand erfüllt hat, der da sagte:
Olelo aku la ia, E hoomaikaiia o Iehova ke Akua o ka Iseraela, ka mea nana i olelo mai me kona waha ia Davida, i ko'u makuakane, a hooko mai hoi me kona mau lima, i ka i ana mai,
5 Seit der Zeit, da ich mein Volk aus Ägyptenland geführt habe, habe ich keine Stadt erwählt in allen Stämmen Israels, ein Haus zu bauen, daß mein Name daselbst wäre, und habe auch keinen Mann erwählt, daß er Fürst wäre über mein Volk Israel;
Mai ka wa mai a'u i lawe mai ai i ko'u poe kanaka mai ka aina mai o Aigupita, aole au i wae aku i kulanakauhale noloko mai o na ohana a pau o ka Iseraela, i wahi e kukulu ai i hale e waihoia'i ko'u inoa malaila; aole hoi au i wae aku i ke kanaka e noho alii maluna o ko'u poe kanaka o ka Iseraela.
6 aber Jerusalem habe ich erwählt, daß mein Name daselbst sei, und David habe ich erwählt, daß er über mein Volk Israel sei.
Aka, ua wae aku au ia Ierusalema i waihoia'i ko'u inoa malaila; a ua wae aku au ia Davida e noho maluna o ko'u poe kanaka, o ka Iseraela.
7 Und da es mein Vater im Sinn hatte, ein Haus zu bauen dem Namen des HERRN, des Gottes Israels,
Aia no iloko o ka naau o Davida, ko'u makua e kukulu i hale no ka inoa o Iehova ke Akua o ka Iseraela.
8 sprach der HERR zu meinem Vater David: Du hast wohl getan, daß du im Sinn hast, meinem Namen ein Haus zu bauen.
Olelo mai la o Iehova ia Davida, i ko'u makuakane, aia no iloko o kou naau e kukulu i hale no ko'u inoa, a ua pono ia manao iloko o kou naau.
9 Doch du sollst das Haus nicht bauen, sondern dein Sohn, der aus deinen Lenden kommen wird, soll meinem Namen das Haus bauen.
Aka hoi, aole oe e kukulu i ka hale, o kau keiki ka mea e puka mai ana mai loko mai o kou puhaka, oia ka mea nana e kukulu ka hale no ko'u inoa.
10 So hat nun der HERR sein Wort bestätigt, das er geredet hat; denn ich bin aufgekommen an meines Vaters David Statt und sitze auf dem Stuhl Israels, wie der HERR geredet hat, und habe ein Haus gebaut dem Namen des HERRN, des Gottes Israels,
Ua hooko mai o Iehova i ka olelo ana i olelo mai ai; no ka mea, ua ku ae au mahope o Davida ko'u makuakane, a ke noho nei au maluna o ka noho alii o ka Iseraela e like me ka olelo a Iehova, a ua kukulu au i hale no ka inoa o Iehova, ke Akua o ka Iseraela.
11 und habe hineingetan die Lade, darin der Bund des HERRN ist, den er mit den Kindern Israel gemacht hat.
A ua hookomo au ilaila i ka pahu, aia iloko ka berita o Iehova ana i hana'i me ka poe mamo a Iseraela.
12 Und er trat vor den Altar des HERRN vor der ganzen Gemeinde Israel und breitete seine Hände aus
Ku ae la iluna o Solomona imua o ke kuahu o Iehova, imua o ka ahakanaka a pau o ka Iseraela, a hohola ae la i kona mau lima.
13 (denn Salomo hatte eine eherne Kanzel gemacht und gesetzt mitten in den Vorhof, fünf Ellen lang und breit und drei Ellen hoch; auf dieselbe trat er und fiel nieder auf seine Kniee vor der ganzen Gemeinde Israel und breitete seine Hände aus gen Himmel)
No ka mea, ua hana o Solomona i awai keleawe, elima kubita ka loa, elima ka laula, a ekolu ke kiekie, a ua waiho oia ia mea mawae na konu o ka pahale; a ku oia ma luna o ia mea, kukuli ihe la ma kona kuli imua o ka ahakanaka a pau o ka Iseraela, a hohola ae la i kona mau lima i ka lani,
14 und sprach: HERR, Gott Israels, es ist kein Gott dir gleich, weder im Himmel noch auf Erden, der du hältst den Bund und die Barmherzigkeit deinen Knechten die vor dir wandeln aus ganzem Herzen.
Olelo aku la ia, E Iehova ke Akua o ka Iseraela, aohe Akua e like me oe ma ka lani, aole hoi ma ka honua, e malama ana i ka berita a me ke aloha no kau poe kauwa, no ka poe e hele ana imua ou me ko lakou naau a pau.
15 Du hast gehalten deinem Knechte David, meinem Vater, was du ihm geredet hast; mit deinem Munde hast du es geredet, und mit deiner Hand hast du es erfüllt, wie es heutigestages steht.
Ua malama mai oe i ka mea au i olelo mai ai i kau kauwa ia Davida i ko'u makua. Ua olelo mai oe me kou waha, a ua hooko mai me kou lima e like me ia i keia la.
16 Nun, HERR, Gott Israels, halte deinem Knechte David, meinem Vater, was du ihm verheißen hast und gesagt: Es soll dir nicht gebrechen an einem Manne vor mir, der auf dem Stuhl Israels sitze, doch sofern deine Kinder ihren Weg bewahren, daß sie wandeln in meinem Gesetz, wie du vor mir gewandelt hast.
Ano, e Iehova ke Akua o ka Iseraela, e hooko mai no kau kauwa no Davida, no ko'u makuakane i ka mea au i olelo mai ai ia ia, i mai ana, Aole oe e nele i ke kanaka imua o'u e noho maluna o ka noho alii o ka Iseraela, ke malama kau poe mamo i ko lakou aoao e hele ma ko'u kanawai e like me kou he le ana imua o'u.
17 Nun, HERR, Gott Israels, laß deine Worte wahr werden, das du deinem Knechte David geredet hast.
Ano, e Iehova ke Akua o ka Iseraela, e hooiaioia ka olelo au i olelo ai i kau kauwa ia Davida.
18 Denn sollte in Wahrheit Gott bei den Menschen wohnen? Siehe, der Himmel und aller Himmel Himmel können dich nicht fassen; wie sollte es denn das Haus tun, das ich gebaut habe?
Aka, he mea oiaio anei, e noho ana ke Akua me kanaka ma ka honua? Aia hoi, he uuku ia oe ka lani, a me ka lani o na lani! Pehea hoi keia hale a'u i hana ai!
19 Wende dich aber, HERR, mein Gott, zu dem Gebet deines Knechtes und zu seinem Flehen, daß du erhörest das Bitten und Beten, das dein Knecht vor dir tut;
E maliu mai i ka pule a kau kauwa, a i ka mea ana i noi aku ai, e Iehova, e ko'u Akua, e hoolohe i ke kahea ana'ku a me ka pule a kau kauwa e pule aku nei imua ou:
20 daß deine Augen offen seien über dies Haus Tag und Nacht, über die Stätte, dahin du deinen Namen zu stellen verheißen hast; daß du hörest das Gebet, das dein Knecht an dieser Stelle tun wird.
I kaakaa kou mau maka maluna o keia hale i ke ao, a me ka po, maluna o kahi au i olelo ai e waiho mai i kou inoa malaila; e hoolohe i ka pule a kau kauwa e pule aku ai ma keia wahi.
21 So höre nun das Flehen deines Knechtes und deines Volkes Israel, das sie bitten werden an dieser Stätte; höre es aber von der Stätte deiner Wohnung, vom Himmel. Und wenn du es hörst, wollest du gnädig sein.
E hoolohe mai i ka pule a kau kauwa, a me kou poe kanaka o ka Iseraela, ka mea a lakou i noi aku ai ma keia wahi. E maliu mai oe, mai kou wahi e noho ai, mai ka lani mai, e hoolohe mai a e kala mai hoi.
22 Wenn jemand wider seinen Nächsten sündigen wird und es wird ihm ein Eid aufgelegt, den er schwören soll, und der Eid kommt vor deinen Altar in diesem Hause:
Ina e hana hewa ke kanaka i kona hoalauna, a kauia maluna ona ka olelo hoohiki i mea nona e hoohiki ai, a komo ka olelo hoohiki imua o kou kuahu iloko o keia hale;
23 so wollest du hören vom Himmel und deinem Knechte Recht verschaffen, daß du dem Gottlosen vergeltest und gibst seinen Wandel auf seinen Kopf und rechtfertigst den Gerechten und gebest ihm nach seiner Gerechtigkeit.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai, a e hooponopono, a e hookolokolo i kau poe kauwa, e hoouku i ka mea hewa, e hoopai no i kona aoao maluna o kona poo iho; a e apono mai i ka mea pono, e haawi ia ia e like me kona pono iho.
24 Wenn dein Volk Israel vor seinen Feinden geschlagen wird, weil an dir gesündigt haben, und sie bekehren sich und bekennen deinen Namen, bitten und flehen vor dir in diesem Hause:
Ina e hee kou poe kanaka o ka Iseraela imua o ko lakou poe enemi, no ka lakou hana hewa ana ia oe; a huli lakou a hooia i kou inoa, a e pule aku a e noi aku imua ou iloko o keia hale;
25 so wollest du hören vom Himmel und gnädig sein der Sünde deines Volkes Israel und sie wieder in das Land bringen, das du ihnen und ihren Vätern gegeben hast.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai. a e kala mai i ka hewa o kou poe kanaka o ka Iseraela, a e hoihoi ia lakou ma ka aina au i haawi mai ai ia lakou, a me ko lakou poe kupuna.
26 Wenn der Himmel zugeschlossen wird, daß es nicht regnet, weil sie an dir gesündigt haben, und sie bitten an dieser Stätte und bekennen deinen Namen und bekehren sich von ihren Sünden, weil du sie gedemütigt hast:
I ka wa e paa ai ka lani, aohe ua, no ka mea, ua hana hewa lakou ia oe; a pule lakou ma keia hale, a e hooia aku i kou inoa, a e huli ae mai ko lakou hewa mai, i ka wa au e hookaumaha ai ia lakou;
27 so wollest du hören vom Himmel und gnädig sein der Sünde deiner Knechte und deines Volkes Israel, daß du sie den guten Weg lehrest, darin sie wandeln sollen, und regnen lassest auf dein Land, das du deinem Volk gegeben hast zu besitzen.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai, a e kala mai i ka hewa o kau poe kauwa, a me kou poe kanaka o ka Iseraela i ka wa e ao ai oe ia lakou i ka aoao maikai kahi a lakou e hele ai; a e haawi mai oe i ka ua maluna o ka aina au i haawi ai i kou poe kanaka i mea e ili mau ana no lakou.
28 Wenn eine Teuerung im Lande wird oder Pestilenz oder Dürre, Brand, Heuschrecken, Raupen, oder wenn sein Feind im Lande seine Tore belagert oder irgend eine Plage oder Krankheit da ist;
Ina he kau wi ma ka aina, he ahulau, he huaai malili paha, a me ka punahelu, a me na uhini, a me na peelua; ina o puni lakou i ko lakou poe enemi, ma ka aina ma ko lakou mau ipuka; o ka eha a me ke kaumaha a pau;
29 wer dann bittet oder fleht, es seien allerlei Menschen oder dein ganzes Volk Israel, so jemand ein Plage und Schmerzen fühlt und seine Hände ausbreitet zu diesem Hause:
O ka pule a pau, a me ke noi ana'ku a pau a kela kanaka keia kanaka a kou poe kanaka a pau o ka Iseraela e pule aku ai, aia ike kela mea keia mea i kona eha a me kona kaumaha, a e hohola ia i ko na mau lima ma keia hale;
30 so wollest du hören vom Himmel, vom Sitz deiner Wohnung, und gnädig sein und jedermann geben nach all seinem Wandel, nach dem du sein Herz erkennst (denn du allein erkennst das Herz der Menschenkinder),
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai, o kou wahi e noho ai, a e kala mai, a e haawi i kela kanaka keia kanaka e like me kona aoao iho, i kou ike ana i kona naau; (no ka mea, o oe wale no ka i ike i ka naau o na keiki a kanaka; )
31 auf daß sie dich fürchten und wandeln in deinen Wegen alle Tage, solange sie leben in dem Lande, das du unsern Vätern gegeben hast.
I makau lakou ia oe, i hele ma kou aoao i na la a pau loa o ko lakou ola ana ma ka aina au i haawi mai ai i ko makou poe kupuna.
32 Wenn auch ein Fremder, der nicht von deinem Volk Israel ist, kommt aus fernen Landen um deines großen Namens und deiner mächtigen Hand und deines ausgereckten Armes willen und betet vor diesem Hause:
A o ka malihini, ka mea aole no kou poe kanaka o ka Iseraela, ka mea i hele mai, mai ka ai na loihi e mai, no kou inoa nui, a no kou lima ikaika, a me kou lima kakauha; a hele mai lakou e pule ma keia hale;
33 so wollest du hören vom Himmel, vom Sitz deiner Wohnung, und tun alles, warum er dich anruft, auf daß alle Völker auf Erden deinen Namen erkennen und dich fürchten wie dein Volk Israel und innewerden, daß dies Haus, das ich gebaut habe, nach deinem Namen genannt sei.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai, mai kou wahi e noho ai, a e hana e like me na mea a ka malihini e kahea aku ai ia oe; i ike na kanaka a pau o ka honua i kou inoa, a i makau lakou ia oe e like me kou poe kanaka o ka Iseraela, a i ike noi lakou ua kapaia kou inoa maluna o keia hale a'u i hana ai.
34 Wenn dein Volk auszieht in den Streit wider seine Feinde des Weges, den du sie senden wirst, und sie zu dir beten nach dieser Stadt hin, die du erwählt hast und nach dem Hause, das ich deinem Namen gebaut habe:
I ka wa i hele aku ai kou poe kanaka e kaua aku i ko lakou poe enemi ma ka aoao au e hoouna aku ai lakou, a e pule lakou ma ke alo ma keia kulanakauhale au i wae mai ai, a ma ka hale a'u i hana ai no kou inoa;
35 so wollest du ihr Gebet und Flehen hören vom Himmel und ihnen zu ihrem Recht helfen.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai i ka lakou pule, a me ko lakou noi ana, a e hoopono mai no lakou.
36 Wenn sie an dir sündigen werden (denn es ist kein Mensch, der nicht sündige), und du über sie erzürnst und gibst sie dahin ihren Feinden, daß sie sie gefangen wegführen in ein fernes oder nahes Land,
Ina e hana hewa lakou ia oe, (no kamea, aohe kanaka i hana he wa ole, ) a huhu mai oe ia lakou, a haawi oe ia lakou i ko lakou poe enemi, a alakai pio ua poe la ia lakou i ka aina loihi, a i ka aina kokoke paha;
37 und sie in ihr Herz schlagen in dem Lande, darin sie gefangen sind, und bekehren sich und flehen zu dir im Lande ihres Gefängnisses und sprechen: Wir haben gesündigt, übel getan und sind gottlos gewesen,
A e noonoo iho lakou ma ka aina a lakou e noho pio ai, a e huli lakou, a e pule aku ia oe ma ka ai na o ko lakou noho pio ana, me ka i ana'ku, Ua hewa makou, ua lawehala, a ua hana ino aku;
38 und sich also von ganzem Herzen und von ganzer Seele zu dir bekehren im Lande ihres Gefängnisses, da man sie gefangen hält, und sie beten nach ihrem Lande hin, das du ihren Vätern gegeben hast, nach der Stadt hin, die du erwählt hast, und nach dem Hause, das ich deinem Namen gebaut habe:
A huli lakou ia oe me ko lakou naau a pau, a me ko lakou uhane a pau, ma ka aina o ko lakou noho pio ana kahi i lawe pio ia'i lakou, a pule aku lakou me ka haliu mai o ke alo ma ko lakou aina ka mea au i haawi mai ai i ko lakou poe kupuna, a ma ke kulanakauhale au i wae mai ai, a me ka hale a'u i kukulu ai no kou inoa;
39 so wollest du ihr Gebet und Flehen hören vom Himmel, vom Sitz deiner Wohnung, und ihnen zu ihrem Recht helfen und deinem Volk gnädig sein, das an dir gesündigt hat.
Alaila, e hoolohe mai oe mai ka lani mai, mai kou wahi e noho ai, i ka lakou pule, a me ko lakou noi ana, a e hoopono mai no lakou, a e kala mai i kou poe kanaka i ka mea a lakou i hana hewa aku ai ia oe.
40 So laß nun, mein Gott, deine Augen offen sein und deine Ohren aufmerken auf das Gebet an dieser Stätte.
Ano, e ko'u Akua, e weheia kou mau maka, e haliu mai hoi kou mau pepeiao i ka pule ma keia wahi.
41 So mache dich nun auf, HERR, Gott zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Macht. Laß deine Priester, HERR, Gott, mit Heil angetan werden und deine Heiligen sich freuen über dem Guten.
E ku oe, ano, e Iehova ke Akua, iloko o kou wahi e maha ai, o oe a me ka pahu o kou mana; o kou poe kahuna, e Iehova ke Akua, e hoaahuia lakou i ke ola, a o kou poe haipule, e olioli lakou i ka maikai.
42 Du, HERR, Gott, wende nicht weg das Antlitz deines Gesalbten; gedenke an die Gnaden, deinem Knechte David verheißen.
E Iehova ke Akua, mai pale ae i ka maka o kau mea i poni ai; e hoomanao oe i ke aloha no Davida, no kau kauwa.