2 Chronik 22
1 Und die zu Jerusalem machten zum König Ahasja, seinen jüngsten Sohn, an seiner Statt. Denn die Kriegsleute, die aus den Arabern zum Lager kamen, hatten die ersten alle erwürgt; darum ward König Ahasja, der Sohn Jorams, des Königs in Juda.
Локуиторий Иерусалимулуй ау пус ымпэрат ын локул луй пе Ахазия, фиул луй чел май тынэр, кэч оастя венитэ ын табэрэ ку арабий оморысе пе тоць чей май марь ын вырстэ. Астфел а ынчепут сэ домняскэ Ахазия, фиул луй Иорам, ымпэратул луй Иуда.
2 Zweiundzwanzig Jahre alt war Ahasja, da er König ward, und regierte ein Jahr zu Jerusalem. Seine Mutter hieß Athalja, die Tochter Omris.
Ахазия авя патрузечь ши дой де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит ун ан ла Иерусалим. Мама са се кема Аталия, фата луй Омри.
3 Und er wandelte auch in den Wegen des Hauses Ahab; denn sein Mutter hielt ihn dazu, daß er gottlos war.
Ел а умблат ын кэиле касей луй Ахаб, кэч мама са ый дэдя сфатурь нелеӂюите.
4 Darum tat er, was dem HERRN übel gefiel, wie das Haus Ahab. Denn sie waren seine Ratgeber nach seines Vaters Tode, daß sie ihn verderbten.
А фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, ка ши каса луй Ахаб, кэч, дупэ моартя татэлуй сэу, ей ый ерау сфетничь, спре перзаря луй.
5 Und er wandelte nach ihrem Rat. Und er zog hin mit Joram, dem Sohn Ahabs, dem König Israels, in den Streit gen Ramoth in Gilead wider Hasael, den König von Syrien. Aber die Syrer schlugen Joram,
Тырыт де сфатул лор, с-а дус ку Иорам, фиул луй Ахаб, ымпэратул луй Исраел, ла рэзбой ымпотрива луй Хазаел, ымпэратул Сирией, ла Рамот, ын Галаад. Сириений ау рэнит пе Иорам.
6 daß er umkehrte, sich heilen zu lassen zu Jesreel; denn er hatte Wunden, die ihm geschlagen waren zu Rama, da er stritt mit Hasael, dem König von Syrien. Und Ahasja, der Sohn Jorams, der König Juda's, zog hinab, zu besuchen Joram, den Sohn Ahabs, zu Jesreel, der krank lag.
Иорам с-а ынторс сэ се виндече ла Изреел де рэниле пе каре и ле фэкусерэ сириений ла Рама, кынд се бэтя ымпотрива луй Хазаел, ымпэратул Сирией. Азария, фиул луй Иорам, ымпэратул луй Иуда, с-а коборыт сэ вадэ пе Иорам, фиул луй Ахаб, ла Изреел, пентру кэ ера болнав.
7 Denn es war von Gott Ahasja der Unfall zugefügt, daß er zu Joram käme und also mit Joram auszöge wider Jehu, den Sohn Nimsis, welchen der HERR gesalbt hatte, auszurotten das Haus Ahab.
Прин воя луй Думнезеу ши спре перзаря луй а венит Ахазия ла Иорам. Кынд а ажунс, а ешит ку Иорам сэ се дукэ ынаинтя луй Иеху, фиул луй Нимши, пе каре-л унсесе Домнул ка сэ пярдэ каса луй Ахаб.
8 Da nun Jehu Strafe übte am Hause Ahab, fand er etliche Oberste aus Juda und die Kinder der Brüder Ahasjas, die Ahasja dienten, und erwürgte sie.
Ши, пе кынд се рэзбуна Иеху ымпотрива касей луй Ахаб, а дат песте капий луй Иуда ши песте фиий фрацилор луй Ахазия, каре ерау ын служба луй Ахазия, ши й-а оморыт.
9 Und er suchte Ahasja, und sie fingen ihn, da er sich versteckt hatte zu Samaria. Und er ward zu Jehu gebracht; der tötete ihn, und man begrub ihn. Denn sie sprachen: Er ist Josaphats Sohn, der nach dem HERRN trachtete von ganzem Herzen. Und es niemand mehr aus dem Hause Ahasja, der tüchtig war zum Königreich.
Ау кэутат пе Ахазия ши л-ау принс ын Самария, унде се аскунсесе. Л-ау адус ла Иеху ши л-ау оморыт. Апой л-ау ынгропат, кэч зичяу: „Есте фиул луй Иосафат, каре кэута пе Домнул дин тоатэ инима луй.” Ши н-а май рэмас нимень дин каса луй Ахазия каре сэ фи фост ын старе сэ домняскэ.
10 Da aber Athalja, die Mutter Ahasjas, sah, daß ihr Sohn tot war, machte sie sich auf und brachte um alle vom königlichen Geschlecht im Hause Juda.
Аталия, мама луй Ахазия, вэзынд кэ фиул ей а мурит, с-а скулат ши а оморыт тот нямул ымпэрэтеск ал касей луй Иуда.
11 Aber Josabeath, die Königstochter, nahm Joas, den Sohn Ahasjas, und stahl ihn unter den Kindern des Königs, die getötet wurden, und tat ihn mit seiner Amme in die Bettkammer. Also verbarg ihn Josabeath, die Tochter des Königs Joram, des Priesters Jojada Weib (denn sie war Ahasjas Schwester), vor Athalja, daß er nicht getötet ward.
Дар Иошабеат, фата ымпэратулуй, а луат пе Иоас, фиул луй Ахазия, л-а ридикат дин мижлокул фиилор ымпэратулуй кынд ау фост оморыць, ши л-а пус ку дойка луй ын одая патурилор. Астфел л-а аскунс Иошабеат, фата ымпэратулуй Иорам, неваста преотулуй Иехоиада ши сора луй Ахазия, де привириле Аталией, каре ну л-а оморыт.
12 Und er war bei ihnen im Hause Gottes versteckt sechs Jahre, solange Athalja Königin war im Lande.
А стат шасе ань аскунс ку ей ын Каса луй Думнезеу. Ши ын царэ домня Аталия.
