< Roemers 8 >

1 So ist nun nichts Verdammliches an denen, die in Christo Jesu sind, die nicht nach dem Fleisch wandeln, sondern nach dem Geist.
Dadꞌi Lamatualain nda huku-doki atahori mana nenefutu-paꞌa no Yesus Kristus sa!
2 Denn das Gesetz des Geistes der da lebendig macht in Christo Jesu, hat mich freigemacht von dem Gesetz der Sünde und des Todes.
Huu hambu dꞌala ndoo-tetuꞌ rua: kaesan, mete ma hita nenefutu-paꞌaꞌ to Yesus Kristus, Lamatuaꞌ Dula-dalen fee nggita koasa fo tasodꞌa no ndoo-tetuꞌ. Karuan, hambu deꞌulakaꞌ sia rala tara mana kokoe nggita fo tao salaꞌ. De mete ma hita tao salaꞌ, Lamatualain melumudꞌu nggita, ma hiruꞌ nasadꞌea nggita. Naa, Mete ma hita hambu Lamatuaꞌ Dula-dalen, Ana mboꞌi nggita mia salaꞌ koasan.
3 Denn was dem Gesetz unmöglich war (sintemal es durch das Fleisch geschwächet ward), das tat Gott und sandte seinen Sohn in der Gestalt des sündlichen Fleisches und verdammte die Sünde im Fleisch durch Sünde,
Mae hita tao tungga Musa Hohoro-lalanen o, naa nda fee masodꞌaꞌ neu nggita mia salaꞌ koasan sa, huu hita atahori biasaꞌ a mana tao salaꞌ nakandooꞌ a. Te Lamatuaꞌ mana soi dalaꞌ. Huu Ana haitua Anan fo dꞌadi atahori biasa onaꞌ nggita. Mae hita atahori tao salaꞌ mata-mataꞌ, te Yesus nda tao nita salaꞌ saa sa boe. Lenaꞌ fai, Ana dadꞌi tutunu-hohotuꞌ fo fee ambon neu basa atahori ra sala nara. No taꞌo naa Ana tao nalutu salaꞌ koasan fo maꞌahulun mana nauli hita.
4 auf daß die Gerechtigkeit, vom Gesetz erfordert, in uns erfüllet würde, die wir nun nicht nach dem Fleische wandeln sondern nach dem Geist.
Lamatualain haitua Kristus fo Ana mate, naa fo hita bisa tao tungga basa dꞌala ndoo-tetuꞌ, tungga Lamatuaꞌ Hohoro-lalanen nara. Ma, ia naa, hita tao dꞌala-dꞌala ndoo-tetuꞌ, tungga Lamatuaꞌ Dula-dalen hihii-nanaun, ma nda tao tungga hita hihii-nanaun sa ena.
5 Denn die da fleischlich sind, die sind fleischlich gesinnet; die aber geistlich sind, die sind geistlich gesinnet.
Atahori mana rasodꞌa tungga hihii-nanaun nara, rasodꞌa taꞌo naa huu ara duꞌa akaꞌ a dꞌala-dꞌala deꞌulakaꞌ rakandooꞌ a. Te atahori mana rasodꞌa tungga Lamatuaꞌ Dula-dalen hihii-nanaun, ara duꞌa akaꞌ a dala-dalaꞌ mana tao Lamatuaꞌ Dula-dalen namahoꞌo.
6 Aber fleischlich gesinnet sein ist der Tod, und geistlich gesinnet sein ist Leben und Friede.
Atahori mana hela dꞌala-dꞌala deꞌulakaꞌ nalalao dudꞌuꞌan, ana onaꞌ atahori nda mana rena nahine neu Lamatuaꞌ Dula-dalen sa, naa de ralan naꞌadꞌodꞌooꞌ mia Lamatuaꞌ ena. Te atahori mana hela Lamatuaꞌ Dula-dalen nalalao dudꞌuꞌan, eni masodꞌan matetuꞌ, ma ralan nee-nee lino-lino.
7 Denn fleischlich gesinnet sein ist eine Feindschaft wider Gott, sintemal es dem Gesetze Gottes nicht untertan ist; denn es vermag es auch nicht.
Hita atahori hihii-nanaun balabꞌan seli no Lamatuaꞌ hihii-nanaun. Ma, hita o nda beꞌutee fo rena neu Lamatuaꞌ sa, huu hita o nda bisa sa.
8 Die aber fleischlich sind, mögen Gott nicht gefallen.
Huu atahori mana fee hihii-nanaun nalalao se, nau do nda nau sa o, nda bisa tao Lamatuaꞌ ralan namahoꞌo sa.
9 Ihr aber seid nicht fleischlich, sondern geistlich, so anders Gottes Geist in euch wohnet. Wer aber Christi Geist nicht hat der ist nicht sein.
Te huu, hei ia, atahori mana nda afiꞌ rasodꞌa deꞌulaka tungga hihii-nanau mara sa. De mete ma Lamatuaꞌ Dula-dalen nasodꞌa sia rala mara, hei tao dala-dalaꞌ mana tao namahoꞌo ralan. (Te mete ma hambu atahori fo Kristus Dula-dalen nda nasodꞌa sia ralan sa, eni o nda dadꞌi Lamatuaꞌ enan sa.)
10 So aber Christus in euch ist so ist der Leib zwar tot um der Sünde willen; der Geist aber ist das Leben um der Gerechtigkeit willen.
Dei fo ao mara mate, huu maꞌahulun hei tao salaꞌ. Te, huu ia naa Kristus nasodꞌa sia rala mara, hei ao samana mara dei fo rasodꞌa rakandoo, huu Lamatuaꞌ cap basa hei, atahori rala ndoos, ma hei maloleꞌ baliꞌ mo E ena.
11 So nun der Geist des, der Jesum von den Töten auferwecket hat, in euch wohnet, so wird auch derselbige, der Christum von den Toten auferwecket hat, eure sterblichen Leiber lebendig machen um deswillen, daß sein Geist in euch wohnet.
Huu Lamatualain mana tao nasodꞌa baliꞌ Yesus mia mamaten nendiꞌ Dula-dale meumaren. Dadꞌi mae hita mate, te mete ma Lamatuaꞌ Dula-dalen nasodꞌa sia rala tara, dei fo Ana tao nasodꞌa baliꞌ nggita. Eni sosoan nae, Ana tao nasodꞌa baliꞌ nggita, onaꞌ Ana tao nasodꞌa baliꞌ Kristus boe.
12 So sind wir nun, liebe Brüder, Schuldner nicht dem Fleisch, daß wir nach dem Fleisch leben.
Dadꞌi taꞌo ia, toronoo nggara e! Hita taꞌena hutaꞌ. Naa nda hutaꞌ fo tasodꞌa tungga hita atahori hihii-nanaun sa, te hutaꞌ fo tasodꞌa tungga Lamatualain hihii-nanaun.
13 Denn wo ihr nach dem Fleisch lebet, so werdet ihr sterben müssen; wo ihr aber durch den Geist des Fleisches Geschäfte tötet, so werdet ihr leben.
Te mete ma tasodꞌa tunggaꞌ a deꞌulakaꞌ mana sia rala tara, neꞌo Lamatuaꞌ nae hiruꞌ nasadꞌea nggita, ma hukun nisa nggita! Te, mete ma hita hela Lamatuaꞌ Dula-dalen tao nalutu salaꞌ koasan mana sia rala tara, dei fo hita feꞌe bisa tasodꞌa ndoo-tetuꞌ losa doo nduꞌu doon.
14 Denn welche der Geist Gottes treibet, die sind Gottes Kinder.
Atahori mana rena-renaꞌ neu Lamatuaꞌ Dula-dalen fo Ana nalalao se, na, sira, Lamatuaꞌ ana nara.
15 Denn ihr habt nicht einen knechtischen Geist empfangen, daß ihr euch abermal fürchten müßtet, sondern ihr habt einen kindlichen Geist empfangen, durch welchen wir rufen: Abba, lieber Vater!
Mete ma hita hela Lamatuaꞌ Dula-dalen nalalao nggita, Ana nda tao nggita dadꞌi onaꞌ ate mana nasodꞌa no nemetaus sa. Feꞌesaꞌan, hita onaꞌ naa. Te, huu hita simbo Lamatuaꞌ Dula-dalen ena fo nalalao nggita, tahine tae ata dadꞌi Lamatuaꞌ ana nara ena. Naa de Ana nau rena, mete ma hita toꞌe tae, “Ama Lamatualain, e!”
16 Derselbige Geist gibt Zeugnis unserm Geist, daß wir Gottes Kinder sind.
Hita ralan mana nafadꞌe nae, hita dadꞌi Lamatuaꞌ ana nara. Ma Lamatuaꞌ Dula-dalen o nafadꞌe naꞌo naa boe.
17 Sind wir denn Kinder, so sind wir auch Erben, nämlich Gottes Erben und Miterben Christi, so wir anders mit leiden, auf daß wir auch mit zur HERRLIchkeit erhoben werden.
Mete ma hita dadꞌi Lamatuaꞌ ana nara, naa sosoan nae, dei fo hita simbo tala Eni pusakan, huu Ana dadꞌi hita Aman. Dadꞌi mete ma Amaꞌ fee pusakan neu Anan Kristus, hita o simbo pusaka naa to E boe. Te hambu dalaꞌ esa fai: hita musi hambu doidꞌosoꞌ, onaꞌ Kristus hambu doidꞌosoꞌ, dei fo Lamatuaꞌ bisa soꞌu nananaru nggita, onaꞌ Ana soꞌu nananaru Kristus.
18 Denn ich halte es dafür, daß dieser Zeit Leiden der HERRLIchkeit nicht wert sei, die an uns soll offenbaret werden.
Te tungga au, doidꞌosoꞌ fo hita hambu leleꞌ ia, nda naꞌena sosoa-ndandaaꞌ sa, mete ma taꞌasasamaꞌ no dꞌala-dꞌala manaseliꞌ fo Lamatuaꞌ dei fo natudꞌu neu nggita.
19 Denn das ängstliche Harren der Kreatur wartet auf die Offenbarung der Kinder Gottes,
Tao-tao te, basa saa fo Lamatualain naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ nala sia lalai no raefafoꞌ ia, rahani ma hii-nau rae rita Ana natudꞌu ana ndoo-tetu nara, seka. Huu, Ana nau natudꞌu neu se no rala nemehoꞌot.
20 sintemal die Kreatur unterworfen ist der Eitelkeit ohne ihren Willen, sondern um deswillen, der sie unterworfen hat auf Hoffnung.
Huu Lamatuaꞌ naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ lalai ma raefafoꞌ no basa isi-oen, fo tao tungga Eni masud na. Te nda dadꞌi-dadꞌi sa, nda huu ara nda nau sa, te huu tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun, huu Ana hukun se ma hela se rambalutu. Mae onaꞌ naa o, feꞌe hambu nemehenat.
21 Denn auch die Kreatur frei werden wird von dem Dienst des vergänglichen Wesens zu der herrlichen Freiheit der Kinder Gottes.
Te ia naa, basa saa fo Lamatuaꞌ naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ naa ra, rambalutu ena, ma nda hambu dalaꞌ sa ena. Te dei fo, Lamatuaꞌ nau mboꞌi hendi se mia huku-dokiꞌ, fo nda rambalutu sa ena, te ara bisa dadꞌi manaseliꞌ tungga Eni masud na. Ana o nau soꞌu nananaru ana nara, fo ara o nenemboꞌit mia mana mambalutuꞌ ra. Ma leleꞌ naa o basaꞌ e dadꞌi feuꞌ.
22 Denn wir wissen, daß alle Kreatur sehnet sich mit uns und ängstet sich noch immerdar.
Hita bubꞌuluꞌ tae, hambu sususaꞌ no doidꞌosoꞌ naeꞌ sia raefafoꞌ ia. Mia lele uluꞌ a losa leleꞌ ia, basa saa fo Lamatuaꞌ naꞌadꞌadꞌadꞌiꞌ naa, nggasi huu ramedꞌa nambetas, leleꞌ nea-nea fo Lamatuaꞌ tao basaꞌ e dadꞌi feuꞌ. Naa onaꞌ inaꞌ mana nggasi namedꞌa nambetas leleꞌ nae bꞌonggi.
23 Nicht allein aber sie, sondern auch wir selbst, die wir haben des Geistes Erstlinge, sehnen uns auch bei uns selbst nach der Kindschaft und warten auf unsers Leibes Erlösung.
Nda akaꞌ raefafoꞌ ia nea-nea sa, te hita o tahani onaꞌ naa boe. Mae Lamatuaꞌ fee Dula-dalen naꞌahuluꞌ neu nggita, hita o nggasi sia rala tara boe. Huu hita tahehere fo tahani Lamatualain soꞌu nggita dadꞌi Ana ndoo-tetu nara ma hita o tahani fo Ana mboꞌi hendi ao tara mia basa mana mambalutuꞌ ra.
24 Denn wir sind wohl selig, doch in der Hoffnung. Die Hoffnung aber, die man siehet, ist nicht Hoffnung; denn wie kann man des, hoffen, das man siehet?
Leleꞌ Lamatuaꞌ fee masoi-masodꞌaꞌ neu nggita, Ana o nafadꞌe, soꞌal dei fo Eni nae tao taꞌo bee. Te ia naa, hita feꞌe tahani, huu nda feꞌe dadꞌi sa. Mete ma hita tita dalaꞌ sa dadꞌi ena, hita nda parlu tahani fai fo tae tita dalaꞌ naa sa. Te atahori nda rahani fo rae rita dalaꞌ esa mana dadꞌi ena, to?
25 So wir aber des hoffen, das wir nicht sehen, so warten wir sein durch Geduld.
Huu mete ma tahani tae tita dalaꞌ sa fo nda feꞌe mana dadꞌiꞌ sa, ata feꞌe bisa taꞌatataaꞌ ma taꞌamamateꞌ.
26 Desselbigengleichen auch der Geist hilft unserer Schwachheit auf. Denn wir wissen nicht, was wir beten sollen, wie sich's gebühret, sondern der Geist selbst vertritt uns aufs beste mit unaussprechlichem Seufzen.
Onaꞌ naa boe, leleꞌ hita tahani, Lamatuaꞌ Dula-dalen tulu-fali nggita, huu hita nda maꞌadꞌereꞌ sa, ma nda hule-oꞌe tala no matetuꞌ sa. Te Lamatuaꞌ Dula-dalen hule-oꞌe nggati hita, mae hita nda tahine tae hule-oꞌe tendiꞌ dedꞌeat saa sa boe fo toꞌe saa fo hita hii tebꞌe-tebꞌe a.
27 Der aber die Herzen forschet, der weiß, was des Geistes Sinn sei; denn er vertritt die Heiligen nach dem, was Gott gefällt.
Lamatualain nahine basa saa fo hita tae olaꞌ sia rala tara. Ana o nahine Dula-dalen dudꞌuꞌan boe. Naa de Ana nahine basa dꞌala fo Dula-dalen nae olaꞌ tulu-fali nggita. Huu Lamatuaꞌ Dula-dalen dudꞌuꞌan, onaꞌ Lamatuaꞌ dudꞌuꞌan boe. Ma Dula-dalen, hule-oꞌe neu Lamatuaꞌ, noꞌe Lamatuaꞌ tulun atahori mamahereꞌ ra. Te Dula-daleꞌ naa hule-oꞌe tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.
28 Wir wissen aber, daß denen, die Gott lieben, alle Dinge zum besten dienen, die nach dem Vorsatz berufen sind.
Ia naa tahine taꞌo ia ena: Lamatualain tao basaꞌ e dadꞌi maloleꞌ fee neu atahori mana sue E. Mia lele uluꞌ a, Lamatuaꞌ ator memaꞌ soꞌal Ana nau tao taꞌo bee fee neu se. Ma Ana noꞌe se ena nae, “Ima, leo! Ima dadꞌi Au atahori ngga!”
29 Denn welche er zuvor versehen hat, die hat er auch verordnet, daß sie gleich sein sollten dem Ebenbilde seines Sohns, auf daß derselbige der Erstgeborne sei unter vielen Brüdern.
Huu dalahulun, Ana nahine memaꞌ se ena, ma tengga nala se fo tao se dadꞌi mataꞌ sa onaꞌ Kristus, Eni Anan. Huu Kristus ia uluꞌ, ma laen ra dadꞌi odꞌi nara.
30 Welche er aber verordnet hat, die hat er auch berufen; welche er aber berufen hat, die hat er auch gerecht gemacht; welche er aber hat gerecht gemacht, die hat er auch herrlich gemacht.
Atahori fo Lamatuaꞌ nahine eniꞌ a lele uluꞌ a, Ana o noꞌe nala se dadꞌi Eni atahorin. Ma atahori naa ra o, fo maꞌahulun atahori mana masala-singgoꞌ ra, Ana tao se dadꞌi atahori rala ndoos fo ara malolole baliꞌ ro E. Ma Ana o soꞌu nananaru se boe.
31 Was wollen wir denn hiezu sagen? Ist Gott für uns, wer mag wider uns sein?
Dadꞌi hita feꞌe tae saa fai soꞌal dalaꞌ naa ra? Lamatualain nanea nahereꞌ nggita. No taꞌo naa, se bisa labꞌan nggita fai? Nda hambu saa, to?
32 Welcher auch seines eigenen Sohnes nicht hat verschont, sondern hat ihn für uns alle dahingegeben, wie sollte er uns mit ihm nicht alles schenken?
Lamatuaꞌ nda naꞌanggee nala Anan sa. Te Ana fee Anan fo mate dadꞌi tutunu-hohotuꞌ, fo tulu-fali basa nggita. Huu Lamatuaꞌ nda naꞌanggee nala Anan mbei sa boe, ata bisa tahine tae, dei fo Ana parsen nggita basa dꞌala-dꞌala maloleꞌ ra. Tebꞌe, to?
33 Wer will die Auserwählten Gottes beschuldigen? Gott ist hier, der da gerecht macht.
Mbei ma hei duꞌa mae, feꞌe hambu atahori bisa fua salaꞌ neu atahori fo Lamatuaꞌ tengga nalaꞌ ra, do? Te nda hambu sa, to? Huu Lamatuaꞌ mesaꞌ ne mana cap nggita nae, atahori rala ndoos nda masala-kiluꞌ sa ena, fo ata maloleꞌ to E.
34 Wer will verdammen? Christus ist hier, der gestorben ist, ja vielmehr, der auch auferwecket ist, welcher ist zur Rechten Gottes und vertritt uns.
Mbei ma hei duꞌa mae, feꞌe hambu atahori bisa olaꞌ nae Lamatuaꞌ musi hukun atahori, fo Ana tengga nalaꞌ ra. Te nda bisa sa! Huu Yesus mate ena. Lelenan fai, Lamatuaꞌ tao nasodꞌa baliꞌ E mia mamaten ena. Basa ma, Lamatuaꞌ soꞌu E fo endoꞌ sia mamana nenefee hadꞌa-hormat sia Eni bobꞌoa onan. Sia naa Ana hule-oꞌe nakandooꞌ a fee nggita.
35 Wer will uns scheiden von der Liebe Gottes? Trübsal oder Angst oder Verfolgung oder Hunger oder Blöße oder Fährlichkeit oder Schwert?
Mbei ma hei duꞌa mae, hambu atahori do hambu dalaꞌ, mana bisa naꞌasusuuꞌ Kristus fo Ana nda sue nggita sa ena, do? Nda bisa sa! Itaꞌ mae hita hambu dedꞌeat, sususa-sosonaꞌ, doidꞌosoꞌ, ndoe-laꞌas, bꞌua-loꞌas nese, hambu sosoeꞌ, ma atahori rae tati-mbau risa nggita o, Kristus sue-lai nakandoo nggita. Nda hambu saa o bisa ena-ai E, fo Ana naloeꞌ sue nggita!
36 Wie geschrieben stehet: Um deinetwillen werden wir getötet den ganzen Tag; wir sind geachtet für Schlachtschafe.
Sia Lamatuaꞌ susura Meumaren nenesuraꞌ oi, “Atahori sangga-sanggaꞌ dalaꞌ rae risa nggita, huu hita dadꞌi Lamatuaꞌ atahorin. Ara tao nggita, onaꞌ a bibꞌi lombo fo ara rae halaꞌ a.”
37 Aber in dem allem überwinden wir weit um deswillen, der uns geliebet hat.
Dadꞌi mae hita hambu sususaꞌ taꞌo bee o, hita tasenggiꞌ ena, huu Kristus sue nala nggita seli!
38 Denn ich bin gewiß, daß weder Tod noch Leben, weder Engel noch Fürstentum noch Gewalt, weder Gegenwärtiges noch Zukünftiges,
Au uhine tebꞌe-tebꞌeꞌ taꞌo ia: Nda hambu dalaꞌ esa fo bisa tao Lamatuaꞌ naloeꞌ sue nggita sa. Mae hita tasodꞌa do, hita mate do, hambu ate mia sorga do, mana toꞌu parendaꞌ do, hambu koasa do, saa-saa mana sia leleꞌ ia do, saa-saa mana nemaꞌ do,
39 weder Hohes noch Tiefes noch keine andere Kreatur mag uns scheiden von der Liebe Gottes, die in Christo Jesu ist, unserm HERRN.
koasa sia lalai do, sia raefafoꞌ do, ma sudꞌiꞌ a saa laen ra fo Lamatuaꞌ tao nalaꞌ ra, nda hambu esa bisa tao sea-saranggaa nggita to Lamatualain, ma bisa tao E nda sue nggita sa ena! Huu hita nenefutu-paꞌaꞌ to hita Lamatuan Yesus Kristus, fo Lamatuaꞌ haitua nemaꞌ a.

< Roemers 8 >